"Ονείρατα" - Νίκη Ξυλούρη

Noapte buna prietene.mpg

Τέρης Χρυσός - Η Σκέψη Μου - (σκέψης στιχάκια)

Η σκέψη μου είναι ατίθαση,
με εξουσιάζει.
Τη βάζω σε καλούπια
κι αυτή όλο αλλάζει.
Ελεύθερη κοιτάζει,
στο όνειρο καλπάζει
που της ταιριάζει.
Την βάζω σε κουτάκια,
της φτιάχνω ωραία στιχάκια,
φως και ζωή της δίνω,
στιγμή δεν την αφήνω,
κι εκείνη όλο φωνάζει,
Φτερά ζητάει να βγάλει
στο αύριο να εισβάλει.
Κι εγώ της λέω "στάσου!
να σέ ' χανα φαντάσου!"
Για λίγο τότε αράζει.
Στο μέσα μου λιμνάζει
στιγμές γαλήνης στάζει.
Η σκέψη μου καλπάζει.
Το είναι μου τρομάζει.
Το νιώθω πως την χάνω.
Τρέχω και δεν την φθάνω.

θελω μια χάρη να ζητήσω..... ΓΛΥΚΕΡΙΑ(Να συμβεί)

Θέλω μια χάρη να σου ζητήσω...

μικρή.

Από εκείνες που απλόχερα σκορπάς

για τους δικούς σουανθρώπους. Θέλω μια χάρη να σου ζητήσω,

μικρή.

Κάποιο πρωί που θα ξυπνήσεις

και ξεκινήσεις,

τη ζωή σου ξανά να κυνηγήσεις,

θυμήσου...

Λίγο πριν αγχωθείς για τον αγώνα,

ρίξε της σκέψης σου μία σταγόνα

σε ανθρώπους

που ανατολή δεν αντικρύζουν,

γιατί τα μάτια μόνο δακρύζουν,

δεν βλέπουν.

Όταν θα φτάσεις στη δουλειά

και νευριάσεις

γιατί δεν ξέρεις αν θα προφτάσεις

τόσα να κάνεις,

μη ξεχάσεις

μια στιγμή να σκεφτείς,

εκείνους που απ' τα περιθώρια ξέπεσαν

και χωρίς χρονικά όρια έφτασαν

σε πεζοδρόμια να ζουν,

επιζώντας επαιτώντας.

Το βράδυ πριν κοιμηθείς

και στο Θεό Σου προσευχηθείς,

αναλογίσου,

πόσα παιδιά χάνονται στη νύχτα.

Κι ύστερα τα μάτια σου κλείστα

κι ονειρέψου

πως όλα είναι ακόμα εδώ

και μέσα στη καρδιά σου κρύφτα

να μη χαθούν.

Κι αν από όνειρο κακό ταραχτείς

και τρομάξεις,

πριν το φως δίπλα σου ψάξεις,

σκέψου κάποιους-κι είναι πολλοί-

που σ΄έναν εφιάλτη για πάντα

έχουν εγκλωβιστεί.

Ίσως τότε ψάξεις και βρείς

τις απαντήσεις της δικής σου της ζωής.

Μικρή η χάρη που σου ζητώ...

να θυμηθείς

τις ευλογίες της ζωής σου να μετρήσεις.

Στα κενά της Ψυχής σου μη ξεχαστείς

και στο σκοτάδι χαθείς.

Βρες της ύπαρξής σου το φως

κι ανέβα την σκάλα της Αγάπης.

Σκουλάς Βασίλης - Το Άρωμα (Συμμετέχει Ο Θαλασσινός)

Ο σκοπός που παίζει ο Κουτσουρέλης, η χροιά και το νόημα των στιχουν το κάνουν άλλο τραγούδι.!!!!

ΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ ΣΟΥ (Μάριος Φραγκούλης)

Χρώματα χρώματα,
χρώματα κι αρώματα.
Χρώματα, χρώματα,
άσε τα καμώματα.


Την εικόνα σου σεβάστηκα
και κράτησα,
και τα χέρια μου θα ενώσω
πριν στη ζητιανιά τη δώσω.


Χρώματα, χρώματα,
χρώματα κι αρώματα.
Χρώματα, χρώματα,
χρώματα κι αρώματα

Μια φορά κ'ένα καιρό ......ο διάβολος .....

Μια φορά κ'ένα καιρό υπήρχε μια ιστορία ότι ο διάβολος αποφάσισε να

παρατήσει τη δουλειά του και έβγαλε σε πώληση όλα του τα εργαλεία για

όποιον είχε λεφτά να τα αγοράσει.

Εκείνη τη νύχτα λοιπόν που έκανε το ξεπούλημα είχε παρατάξει όλα τα

εργαλεία ελκυστικά.

Ηταν ένας σιχαμένος σωρός με πολύ - κακεντρέχεια, δόλο, μίσος, ζήλεια,

απάτη - και το καθένα είχε μια ταμπελίτσα με την τιμή.

Λίγο πιο κει από τα υπόλοιπα ήταν ξαπλωμένο και ένα φαινομενικά

αβλαβές σφηνοειδές εργαλείο, πολύ ξεθωριασμένο και το οποίο είχε την

πιο μεγάλη τιμή από όλα τα άλλα.

«Τι είναι αυτό;» ρώτησε κάποιος τον διάβολο.

«Αυτό είναι η απελπισία - η απογοήτευση» απάντησε.

«Και γιατί έχει τόσο μεγάλη τιμή;» ρώτησε ο ενδεχόμενος  ...πελάτης.

«Γιατί», είπε ο διάβολος, «μου είναι πιο χρήσιμο από ότι τα υπόλοιπα. Μπορώ να χώνω τη μύτη μου και να μπαίνω μέσα σε ένα άτομο με αυτό όταν όλα τα άλλα είναι άχρηστα και δεν μπορώ να τον πλησιάσω.

Όταν μπω μέσα σε αυτό το πρόσωπο μπορώ να τον χρησιμοποιήσω όπως

μου αρέσει γι' αυτό είναι τόσο ξεθωριασμένο, το χρησιμοποιώ σχεδόν σε

όλους μια και πολύ λίγοι άνθρωποι ξέρουν ότι μου ανήκει.»

Είναι προφανές και δεν χρειάζεται να πω ότι η τιμή ήταν τόσο μεγάλη που

κανείς δεν μπόρεσε να το αγοράσει.

Και γιαυτό το χρησιμοποιεί ακόμη.!!!

Notis Sfakianakis - "Taksidepse me"

ντουνιά πικρέ _ Ρένα Κουμιώτη

ΡΕΝΑ ΚΟΥΜΙΩΤΗ - Κόρη του γιαλού

HARIS ALEXIOU ~ PERIPLANISSI

Η γλύκα αυτού του τραγουδιού δεν υπάρχει!!!

Οι αστερισμοί μας!

Καλή μας μέρααααα!!!! επιτέλους Παρασκευή.....19 Νοεμβριου 2010!

Ζουζουνίτσα μου, μην αυταπατάσαι. Η ζωή δεν κυβερνιέται από τη θέληση ή από τις προθέσεις.
Η ζωή είναι θέμα νεύρων και ινών, και αργά αναπτυσσόμενων κυττάρων μέσα στα οποία κρύβεται η σκέψη, κι όπου το πάθος έχει ακουμπήσει τα όνειρά του.
Μπορεί ν'αγαπάς την ασφάλεια και να νομίζεις πως είσαι δυνατός.
Μα, ένας τυχαίος τόνος χρώματος σ' ένα δωμάτιο ή σ' έναν πρωινό ουρανό, ένα κάποιο άρωμα που είχες κάποτε αγαπήσει και που φέρνει διακριτικές αναμνήσεις σου μαζί του, μια γραμμή από ένα ξεχασμένο ποίημα που κάποτε είχες ξανασυναντήσει, μια μελωδία από ένα κομμάτι μουσικής που είχες σταματησει να παίζεις -στο λέω ζουζουνα, είναι απ'αυτά τα πράγματα, που εξαρτώνται οι ζωές μας.

Εύχομαι... όλα τα κουτάβια να βρουν κάποτε ένα ιδιοκτήτη σαν κι εσένα...

 Ένα μικρό αγόρι μπήκε σ’ ένα κατάστημα που πουλούσαν κουτάβια.

- Πόσα χρήματα θέλετε για να μου δώσετε ένα κουτάβι;

- Aπό 30 έως 50 δολάρια, απάντησε ο ιδιοκτήτης.

- Δυστυχώς έχω μόνο 2 δολάρια, μπορώ τουλάχιστον να χαζέψω λίγο τα κουτάβια;

Ο ιδιοκτήτης χαμογέλασε και σφύριξε δυνατά. Μια σκυλίτσα μπήκε στο δωμάτιο,ακολουθούμενη από 5 κουταβάκια. Το ένα από αυτά κούτσαινε,
με αποτέλεσμα να μείνει λίγο πιο πίσω από τα άλλα κουταβάκια.

- Τι έχει αυτό το κουτάβι και κουτσαίνει; ρώτησε ο μικρός.
Ο ιδιοκτήτης του εξήγησε πως το κουταβάκι είχε γεννηθεί με πρόβλημα στο γοφό και πως θα έμενε έτσι σε όλη του τη ζωή. Ο μικρός ενθουσιασμένος του φώναξε αποφασιστικά:

- Θέλω να το αγοράσω !
- Όχι, δεν νομίζω να θέλεις ένα τέτοιο κουτσό κουτάβι. Αλλά αν επιμένεις μπορώ να σου το χαρίσω...
Ο μικρός ήταν περήφανος.
- Θα προτιμούσα να αγοράσω το κουτάβι έστω και με ευκολίες και θα κάνω τα αδύνατα δυνατά να ξεπληρώσω το χρέος μου, δίνοντας ένα ποσό κάθε μήνα.
-Το κουτάβι αυτό είναι άχρηστο, πραγματικά δεν σου χρειάζεται, ποτέ δεν θα μπορέσει να τρέξει και να παίξει μαζί σου όπως τα άλλα σκυλιά....
του είπε γελώντας ο άντρας.
Τότε ο μικρός σήκωσε το μπατζάκι από το παντελόνι του και άφησε να ξεπροβάλλει το αριστερό του πόδι, το οποίο υποστηριζόταν από ένα μεταλλικό σίδερο.
- Όπως βλέπετε, ούτε και εγώ θα μπορέσω να τρέξω και να παίξω μαζί του... επομένως το κουτάβι θα έχει κάποιον που το καταλαβαίνει....
Ο άντρας δάγκωνε τώρα τα χείλη του μην ξέροντας τι να πει.
Δακρυσμένος, προσπάθησε να χαμογελάσει και είπε:
- Εύχομαι... όλα τα κουτάβια να βρουν κάποτε ένα ιδιοκτήτη σαν κι εσένα...

Στην ζωή δεν μετράει το ποιος είσαι αλλά το αν κάποιος σε αγαπά, σε δέχεται και σε εκτιμά γι' αυτό που είσαι χωρίς όρους.

ΧΑΡΙΣ ΑΛΕΞΙΟΥ - ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ

τη μέρα που ερωτευτηκε ο ήλιος

ΠΕΣ ΜΟΥ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΑΓΑΠΑΣ ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΘΑΛΑΣΣΙΝΟΣ

ΣΤΑ ΜΑΓΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ-ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΘΑΛΑΣΣΙΝΟΣ

P*A*N*E*M*O*R*F*O*☆ ★ ☆ ★ ☆ ★ ☆ ★ ☆ ★ ☆ ★ ☆ ★☆ ★ ☆ ★ ☆ ★ ☆ ★ ☆ ★ ☆ ★ ☆ ★☆ ★ ☆ ★ ☆ ★ ☆ ★ ☆ ★ ☆ ★ ☆ ★

Ατλαντίδα~Βασίλης Παπακωνσταντίνου

Στίχοι: Γιώργος Ψωμόπουλος
Μουσική: Βασίλης Παπακωνσταντίνου
Πρώτη εκτέλεση: Βασίλης Παπακωνσταντίνου

Νεράιδα τ' ονείρου μου με προκαλεί,
σε μια απόδραση νυχτερινή.
Στους γαλαξίες πλέει πετάει
όλα ακαθόριστα πού θα με πάει.

Με σώμα πέτρινο πώς να σε φτάσω
περίμενε με να μη σε χάσω.
Πιάνω το πέπλο σου κι όλο ανεβαίνω
χάνω το βάρος μου κι όλο αλαφραίνω.

Ακροβατώ σαν ηλιαχτίδα,
μα σε φοβάμαι σαν Ατλαντίδα.

Ίδιος πρωτόπλαστος στον κόσμο του ονείρου,
κόβω δυο άστρα απ' το δέντρο του απείρου.
Ξάφνου στο χέρι μου μένει το πέπλο,
στο χάος χάθηκες και αμέσως πέφτω.

Η τιμωρία του παραβάτη
πτώση ελεύθερη σ' άδειο κρεβάτι.

Σεντόνι το πέπλο δυο άστρα σβησμένα,
σφίγγω στο χέρι μου
ένα για σένα και ένα για μένα.

Σ' αναζητώ σαν ηλιαχτίδα,
έτσι που μοιάζω σαν Ατλαντίδα
Σ' αναζητώ σαν ηλιαχτίδα,
έτσι που έγινα η Ατλαντίδα.

Τα Καλύτερα Μας Χρόνια

Βασίλης Παπακωνσταντίνου ~ είσαι παιδί ωραίο

Στίχοι: Νικόλας Άσιμος
Μουσική: Νικόλας Άσιμος
Πρώτη εκτέλεση: Νικόλας Άσιμος
Άλλες ερμηνείες: Βασίλης Παπακωνσταντίνου

Είσαι παιδί ωραίο
Κι υπηρετείς στα Ρέο
Για γαλονάκια και βαθμό σε είχανε.
Σου φτιάχναν το μεράκι
Με το κομπιουτεράκι
Μα κρεμασμένο και νεκρό σε βρήκανε.
Κι όλοι αποφανθήκανε πως ετρελλάθης
Αφού δεν προσαρμόστηκες καλά να πάθεις.

Ω εποχή ραγδαία
Απέβηκες μοιραία
Και χάλασες τόσα παιδιά ευαίσθητα.
Αναρωτιέμαι ως πότε
Θε να με τρων αι κόται
Γιατί στα πίτουρα βαθειά μπερδεύτηκα.
Μες τον πυρήνα σου θαρρώ πως θα μπουκάρω
Τον ζωικό μου τον παλμό να ξαναπάρω.

Οι μέρες αποφράδες
Με ξόρκισαν παπάδες
Κι αμαρτωλό με βγάλανε και βλάσφημο.
Κι εγώ να καταπίνω
Τιτανικός θα γίνω
Να σας βυθίσω στο στερνό μου χάσιμο.
Ότι ενθάδε κείμεθα ω ξειν αγγέλειν
Κι απολωλότες είμεθα απ' την αγέλην…