Μ α ν τ ι ν α δ ε ς!!!!

Ψάξε στη σκέψη να με βρεις
όταν πολύ σου λείπω...
Το σ' αγαπώ μου να τ' ακούς
μες τση καρδιάς το χτύπο...

 

Όταν θα σ' αναστορηθώ
προβέρνω στο φεγγάρι...
Και παίρνω μια παρηγοριά
πως το θωρούμε ομάδι...

Αν τύχει και την δεις ποτέ
εκειά που πας φεγγάρι...
πες τση το δρόμο γρήγορα
του γιαγερμού να πάρει...

 

Ήθελα μόνο μια φορά
δάκρυ χαράς να βγάλω...
Να δω αν είναι δροσερό
ή καίει σαν και τ' άλλο...

Ώρα που χάνεται η αυγή
κι ο ήλιος πάει να φέξει...
Σε χάνω απ' τα όνειρα
μα φέρνω σε στη σκέψη... 

 

Ήλιε πως είσαι λαμπερός
δεν έχεις άλλη χάρη...
Γιατί ο σεβντάς συναλλαγές
κάνει με το φεγγάρι... 

 

   Ποιός έρωτας σου πάντιξε
αυγή και γέλασε σου...
Γιατί με τόσα χρώματα
δεν έχεις βγει ποτέ σου...

              

 

Αλάργο είναι και μακριά
το ρόδο που μυρίζει...
Μα η μυρωδιά του έρχεται
και στην καρδιά μου αγγίζει...

Πολλές φορές επίτηδες
μες το μυαλό σε βάνω...
Για να θωρούν χαμόγελο
στο πρόσωπο μου απάνω...