Η μαργαρίτα!

— Είμαι μια μαργαρίτα σε ένα λιβάδι με μαργαρίτες. Αλλά μέσα σε τόσες άλλες, είναι αδύνατο να προσέξει κανείς την ομορφιά μου.
Ένας άγγελος άκουσε τι σκεφτόταν η μαργαρίτα και σχολίασε:
— Μα είσαι τόσο όμορφη...
— Θέλω να είμαι μοναδική...
Για να μην ακούει παράπονα ο άγγελος, τη μετέφερε στην παραλία μιας πόλης.
Μέρες μετά επισκέφτηκε την περιοχή ένας δημοτικός σύμβουλος, με τον κηπουρό για να την αναπλάσουν.
— Δεν έχει τίποτα ενδιαφέρον εδώ... σκάψτε το χώμα και φυτέψτε παντού γεράνια.
— Μισό λεπτό ούρλιαξε η μαργαρίτα... θα με σκοτώσετε...
— Αν υπήρχαν κι άλλες σαν κι εσένα, θα μπορούσαμε να φτιάξουμε ένα ωραίο παρτέρι...
Απάντησε ο δημοτικός σύμβουλος:
— Είναι αδύνατον όμως να βρεθούν μαργαρίτες εδώ γύρω, και εσύ μόνη σου δεν κάνεις έναν κήπο...
Αμέσως μετά ξερίζωσε τη μαργαρίτα...  
~ του Κοέλιο