Η δύναμη της αγάπης...

Σφιγμένα χείλη για να μην δραπετεύσουν τα δάκρυα

φυλακισμένα "σ'αγαπώ" σε ένα βυθό από θύμησες

και η σιωπή να ταράζει τα νερά του έρωτα.

Πόσες φορές η επιθυμία κρύφτηκε στη σκιά του "πρέπει"

και πόσες ακόμα καταδικάστηκε από τη λογική;

Και έμεινε η αγάπη μόνη της

να ψάχνει για τις χαμένες της στιγμές

στου χρόνου τις σπηλιές και

στις παράνομες νύχτες που είχε γεννηθεί.

Μα δυο καρδιές τώρα ζούσαν χωρισμένες

και αν ο έρωτας τους ένωνε,

η ζωή τους ήθελε μακριά...

Κι ήτανε νέοι για να πάνε

κόντρα στο πεπρωμένο τους...

Ετσι, χάθηκαν μέσα στην αβυσσο του κόσμου,

κρύψανε τη φωτιά του πάθους

στην πιο απόμερη γωνιά της καρδιάς

και αφέθηκαν στη ματαιότητα της ζωής.

Ομως η αγάπη ποτε δεν χάθηκε,

υπήρχε πάντα μέσα τους για

να τους θυμίζει ότι πρέπει να

είναι μαζί...

(γιατί όταν κάτι αξίζει,δεν τελειώνει ποτέ...)