Η «Τρόϊκα» το σκέφτεται και δε θα πολυαργήσει και τσ΄ εορτές μας τούτεσάς να μας τσι καταργήσει!!!

Οι φετινές οι γι εορτές δε μοιάζουνε με τσ΄ άλλες,
τη κεφαλή μας ΄πιάσανε πολλά μεγάλες ζάλες.

Η «Τρόϊκα» το σκέφτεται και δε θα πολυαργήσει
και τσ΄ εορτές μας τούτεσάς να μας τσι καταργήσει.

Είντα τον θέτε το Χριστό, να γεννηθεί και πάλι ;
άστε τον, για θα λυπηθεί με το δικό σας χάλι.

Άστρα δε θα φωτίσουνε, μάγοι δε φέρνουν δώρα,
φάτνη δε ξαναβλέπετε, α δε περάσει η μπόρα.

Τα σούρτα-φέρτα κόψετε και τα πολλά στολίδια,
η τσέπη σας θωρείτε το έχει πολλά βαρίδια.

Μήδε μελομακάρουνα, μήδε κουραμπιεδάκια,
ξεχάστε τα Χριστόψωμα και τ΄ άλλα κουλουράκια.

Άη Βασίληδες, κι αυτοί σκέφτονται να ντυθούνε ;
στο «Δυο-Νου-Του» και «Τρόϊκα» λένε, πώς θα χωστούνε ;

Καλαντιστάδες δε θα βγουν οφέτος να τα πούνε,
γιατί το χαρτζιλίκι τους θα το φορολογούνε.

Σε τούτο τον κατήφορο, ποιός θα μας σταματήσει ;
έτσα που μας ΄ποδόκανε, ΄που να τσι πιάσει «κρίση».

Χριστουγεννιάτικες ευκές δε θέλω μπλιό να δώσω,
με αυξημένο «Φι-Πι-Α», μάλλον θα τσι πλερώσω.

Μια φωτιστήρα πέτρινη νά ΄χα μπορώ να σάσω,
και τσι τρακόσες κεφαλές, ούλες να πά΄ να σπάσω.

Και στσι τρακόσους βγαίνει τους «περαίωση» μεγάλη,
γιατί θα τσι πλερώνομε και στη ζωή την άλλη.

Ο Υποστράτηγος ε.α. κ. Σταύρος Φωτάκης προσπαθεί με τον δικό του ξεχωριστό τρόπο να μας ευθυμήσει αλλά και αφυπνήσει συνάμα.

Γροικώ και λένε για χαρές μα ’ναι τελειωμένες το ΔΝΤ μας τσοι ‘κοψε με φόρο ’ναι βαρμένες.

Μαζί με το μνημόνιο

έρχεται κ η κηδεία

και ο χειμώνας που ’ρχεται

θα φέρει ανεργία.

 

Όλο τη ζώνη σφίγγουμε

και γίναμε στυλάκια

επέσαμε με τσοι γιατρούς

μα θέλουν φακελάκια. 

Και το ΕΣΥ εγίνηκε

μόνο για ορισμένους

το φακελάκι σίγουρα

τσοι ’χει ξασφαλισμένους. 

Οι νόμοι δεν τσοι πιάνουνε

αυτοί μας κυβερνούνε

κι αλληλοποστηρίζουνται

όπου κι ανε βρεθούνε. 

Απ’ το φτωχό προσμένουνε

να κάνει τις θυσίες

μ’ αυτοί κάνουνε κότερα

και πολυκατοικίες. 

Αυτοί ’χουν τα ομόλογα

λεφτά στην Ελβετία

το πόθεν έσχες κάνανε

χωρίς καμιά ουσία. 

Το πόθεν έσχες αν μπορούν

να κάνουν στους παπάδες

π’ ότι και να σου κάνουνε

γυρεύουνε παράδες. 

Αυτά τα γράφω και πονώ

μα ’μαι κι απελπισμένος

δεν βλέπω καλυτέρευση

μα ούτε και προσμένω. 

MαNτINάΔΕS(Για το ΔΝΤ)

Για το ΔΝΤ

Σήμερα η πατρίδα μας η πολυαγαπημένη μοιάζει μ ετοιμοθάνατη γυναίκα εγχειρισμένη.  

Οι Ευρωπαίοι οι γιατροί κάνουνε διαγνώσεις ένα ταλαίπωρο κορμί δύσκολο να το σώσεις. 

Ερχετ''  απ την Αμερική ένας γιατρός λαχείο λέγεται Νομισματικό και Διεθνές Ταμείο.                

Για να τη σώσει έτοιμη έχει αυτός τη λύση μα μια πενηνταριά κιλά πρέπει ν αδυνατίσει!!!                              

ΠΗΓΗ: http://www.pentapostagma.gr/2010/05/blog-post_1569.html#ixzz1bs8D7jtG 

Ετσά που μας φορέσανε όλα τα νέα μέτρα, για δε μιλούν οι Κρητικοί; Εδώ πάει η βεντέτα.  

Το ΔΝΤ μας βάλανε πέσανε και τα σπρεντ. Θαρρώ το κωλωράκι μου δε θα χει χάπι εντ!  

 

Το ΔΝΤ μας έκανε να μην έχουμε σάλιο και μες στην τσέπη το ευρώ να μην υπάρχει άλλο ...

Να μη γυρνάς σε όλα αυτά που δεν θα ξαναζήσεις.      

Ο άνθρωπος με ελπίδες ζει και όχι με αναμνήσεις  

ΜΝΗΜΟΝΙΟ 

Βάλε να πιούμε δυο ρακές και φέρε και μια λύρα έτσα μας καταδίκασε του ΔΝΤ η μοίρα

Σώστε με'' Λεονάρντο Ντα Βίντσι!

Σώστε με, είναι θαυμαστή αναγκαιότητα.

Σώστε με από τους αγύρτες και τους πομπώδεις τελάληδες.

Σώστε με από τις φατρίες των υποκριτών.

Σώστε με από τις ανθρώπινες τρέλες που αυξάνονται.

Σώστε με από την οργή του λυσσασμένου σκύλου.

Σώστε με από τις διχαλωτές γλώσσες του φθόνου και των κακεντρεχών.

Σώστε με από την πολιορκία της συκοφαντίας και της αγνωμοσύνης.

Σώστε με από τη βαριά δημόσια ατιμία.

Σώστε με από τη βρόμικη φήμη.

Σώστε με από τους κουτσομπόληδες.

Σώστε με από τα ψεύτικα επιχειρήματα.

Σώστε με από τους γλοιώδεις.

Σώστε με από τους παράφρονες κι από τους απατεώνες.

Σώστε με από τη σκουριά της άγνοιας και από τις ματαιόδοξες και ανόητες επιθυμίες.

Σώστε με από την αχαλίνωτη υπεροψία των αλαζόνων.

Σώστε με από τους φιλόδοξους τυράννους.

Σώστε με από τους φιλόδοξους που δεν αντιλαμβάνονται την ομορφιά του κόσμου.

Σώστε με από αυτούς που δεν υπερασπίζονται την ελευθερία, το σημαντικότερο δώρο της φύσης.

Σώστε με από αυτούς που αρνιούνται τη λογική των πραγμάτων.

Σώστε με από αυτούς που πουλάνε τον Παράδεισο.

Σώστε με από αυτούς που τους γέννησαν χωρίς αγάπη.

Σώστε με από τους φιλάργυρους μοναχούς.

Σώστε με από τους εχθρικούς γιους.

Σώστε με από τους αναξιόπιστους μαθητές.

Σώστε με από τους άξεστους και τους χοντροκομμένους.

Σώστε με από τα καπρίτσια της μόδας.

Σώστε με από την παρακμή της τέχνης που γίνεται απομίμηση.

Σώστε με από τους ζωγράφους που δεν είναι οικουμενικοί.

Σώστε με από τη ζωγραφική που προκαλεί χασμουρητά.

Σώστε με από τους ψεύτικους ερμηνευτές της φύσης.

Σώστε με από τις χαρτορίχτρες και τους χρυσοθήρες.

Σώστε με από την ανυπομονησία, μητέρα της βλακείας.

Σώστε με από τον κίνδυνο του αφανισμού.

Σώστε με από τη δυσαρμονία των στοιχείων που διαλύει και καταστρέφει.

Σώστε με από τα δόλια όπλα των προδοτών και των δολοφόνων.

Σώστε με από τη διχόνοια και τις διαμάχες, την πιο κτηνώδη τρέλα.

Σώστε με μέ επίμονη αυστηρότητα.

Σώστε με μέ προκαθορισμένη αυστηρότητα.

Σώστε με μέ την υπεροχή της αλήθειας.

Σώστε με μέ τη δικαιοσύνη που απαιτεί νοημοσύνη και βούληση.

Σώστε με μέ την εμπειρία και τη λογική.

Σώστε με μέ τις άπειρες εξηγήσεις της φύσης που δεν υπήρξαν ποτέ εμπειρία.

Σώστε με μέ τη γνώση, κόρη της εμπειρίας.

Σώστε με μέ το μάτι των ονείρων.

Σώστε με μέ τους γρίφους της ευτυχίας.

Σώστε με μέ τους απλούς ανθρώπους.

Σώστε με μέ τις αρμονίες των αριθμών, των αναλογιών, των ήχων, των χρόνων, των τόπων.

Σώστε με μέ τη ζωγραφική που είναι επινόηση, επιστήμη και φιλοσοφία.

Σώστε με μ’ εκείνη την τέχνη που προωθεί όλα τα ανθρώπινα έργα.

Σώστε με μέ τη ζωγραφική που ανάβει την αγάπη.

Σώστε με μέ την πόλη που γίνεται ομορφιά.

Σώστε με μέ τις γέφυρες σωτηρίας.

Σώστε με μέ τις γέφυρες στην καρδιά.

Σώστε με μέ την αρμονία.

Σώστε με μέ την ισχύ, αρετή πνευματική, δύναμη αόρατη.

Σώστε με μέ τη δύναμη της φαντασίας.

Σώστε με μέ την απεικόνιση πέρα από το ορατό.

Σώστε με μέ τις σκέψεις που στρέφονται στην ελπίδα.

Σώστε με μέ για να συνεννοηθούν και ν’ αγκαλιαστούν μεταξύ τους οι άνθρωποι των πιο μακρινών χωρών.

...σκέψεις.....

"Όταν αντικρύζουμε κάτι εξαιρετικά όμορφο
ή απίστευτα άσχημο, το μισούμε.
Γιατί σ'αυτό βλέπουμε ένα κομμάτι του εαυτού μας
που δεν θέλουμε να ξέρουμε"
Αλκίνοος
Ο αέρας έξω θα μπορούσε να "μοιάζει" αποπνικτικός, μα είναι κιόλας...
Εκτός από τα πεσμένα φύλλα και τα δάκρυα εκείνα, τίποτα αλλο δεν θυμίζει φθινόπωρο...
ψάχνεις το ψυχρό γκρίζομπλε στον ουρανό...και το κυπαρισσο-μπορντώ στη γη,
αχ να ταν έτσι στ' αλήθεια...

Είναι σαν να βρίσκεσαι σε μια διαρκή προσπάθεια να διορθώσεις τις ατέλειες...
στη φύση και στη φύση σου...
Παρότι ξέρεις πως ο κυκλος της ζωής σου συνεχώς γυρνάει και
ίσως να μπορέσεις να συνεισφέρεις
μονάχα μια στροφή, ζητάς άπληστα... να χεις όλα αυτά που θυμάσαι,
λόγω μερικών παλιών φωτογραφιών... 

 

Χάθηκες τώρα στα βρώμικα σοκάκια των αγαπημένων σου φιλμ
και στις σελίδες των βιβλίων σου που μυρίζουν καπνό βανίλια
και έχουν γραμμένα τα πιο αποκρυφα των ονείρων σου...
...μήπως και συναντηθεις μαζί του μια βραδιά...

 


"Το μέλλον από καιρό έχει χαραχτεί και τώρα γι αυτούς θα ναι μια επανάληψη"
Μίλαν Κούντερα

Ό,τι μένει, πονάει... Κι ό,τι φοβάσαι να ψιλαφήσεις, χάνεται...

To να βρίσκεσαι μέσα σε κάτι "όμορφο" ίσως είναι πολύ μακριά από σένα... Το να βρίσκεις την ομορφιά μέσα σε κάτι άλλο, σ'αγγίζει καίγοντας και ζεσταίνοντας σε! Πονώντας σε... μα και οδηγώντας στην παράλληλη διάσταση του κόσμου, αυτή των ακατανόμαστων "θέλω" και "ζητάω". Το παρόν που αρνείσαι να αγγίξεις, ζωντανεύει το παρελθόν τα βράδια που κοιμάσαι, υλοποιώντας τη χάρη ή την ασκήμια του "εγώ" σου. Ποιος είσαι άλλωστε εσύ, ώστε γνώριμο να σου ναι τι αξίζει να κρατήσεις στη ζήση τούτη και τι όχι; Ό,τι πονάει είναι εύκολο... Ό,τι μένει, πονάει... Κι ό,τι φοβάσαι να ψιλαφήσεις, χάνεται...

Ποιο το χρώμα της αγάπης, ποιος θα μου το βρεί...

Να’ ναι κόκκινο σαν ήλιος θα καίει σαν την φωτιά. 

 

 

 
Κίτρινο σαν το φεγγάρι θα’ χει μεγάλη μοναξιά. 

 

 

 
Να’ χει τ’ ουρανού το χρώμα θα’ ναι τόσο μακριά.
Να’ ναι άσπρο συννεφάκι φεύγει και προσπερνά. 

 

 

 
Να’ ναι ροζ τριανταφυλάκι στον ανθό χαλά. 

 

 

 
Να’ ναι τ’ ουράνιο τόξο που δεν πιάνεται
κι όλο φαίνεται πως φτάνω κι όλο χάνεται; 

 

Να’ ναι μαύρο σαν τη νύχτα θα’ ναι πονηρή.

και γελά πολύ μαζί μας, πιο είναι το χρώμα της

Ποιος θα μου πει;
Τραγουδώ στο όνομα αυτής της στιγμής, μια γλυκιά  

ωδή αγάπης, μια ευχή: Φίλε, Αγάπα… 

 

 

 

MαΓείΑ!

" Οι κακοπροαίρετες πράξεις γίνονται από ανθρώπους για προσωπικό κέρδος. Οι μάντεις, όμως, έχουν έναν απώτερο σκοπό για τις πράξεις τους, που δεν έχει καμιά σχέση με το προσωπικό κέρδος. Το γεγονός ότι απολαμβάνουν τις πράξεις τους δεν μετράει σαν κέρδος. Είναι μάλλον ένα στοιχείο του χαρακτήρα τους. Ο μέσος άνθρωπος δρα μόνο αν υπάρχει προοπτική κέρδους. Οι πολεμιστές λένε ότι δε λειτουργούν για το κέρδος αλλά για το πνεύμα..." Κάρλος Καστανέντα "Η δύναμη της σιωπής"  

Μαγεία η στιγμή και εμείς οι μάντεις... Ένα ραβδί και μια αίσθηση τα δώρα μας... Μια απουσία που φυλακίζει τα μελλούμενα και μια χειρονομία που μας αλλοτριώνει τα παρόν μας...

 

Ένα ταξίδι είναι η ζήση μας... Μια ανάσα στο πριν και στο μετά... Μια γέφυρα από το τώρα στο αύριο... Φτάνει το κέρδος, τέλος στη ζημιά... Ένα άγγιγμα αρκεί να βάλει φωτιά στο φιτίλι μας... Παρατρεχάμενοι, παρελκόμενοι, παραγνωρίζοντες μας γυροφέρνουν... Μα τα άστρα... Αυτά τα άστρα, δείχνουν το δρόμο... Πυξίδα στο χάρτη και φάρος στις καταιγίδες μας... Στόχος το ένα... Παράσταση εξετελέσθη με πολλούς σωτήρες, μια χαλασμένη πυξίδα, κανέναν προορισμό... Η δύναμη απλά είναι μέσα μας, περιμένοντας το αιώνιο ξεκαθάρισμα... του μάντη από το διαχειριστή...

Γιάννης Πάριος - Βαμμένος ήλιος

Μη συννεφιάζεις, μη φοβάσαι πως δεν θα προλάβεις

μη βασιλεύεις, η ζωή βιαστικά ας περνά

μην περιμένεις να γεράσεις για να καταλάβεις

κοίτα τον ήλιο θεριεύει, καίει

σβήνει κι αυτός οπως κι εσύ ...σιωπηλά!

All is Love!!!

Ζωή είναι η ύπαρξη της αγάπης

Λογική είναι η αγάπη που υπολογίζει!!

Μελέτη είναι η αγάπη που αναλύει!!

Επιστήμη είναι η αγάπη που ερευνά!! 

  

Φιλοσοφία είναι η αγάπη που σκέπτεται!!

Θρησκεία είναι η αγάπη που αναζητάει το Θεό!!

Αλήθεια είναι η παντοτινή αγάπη!!

Ιδανικό είναι η αγάπη που ανεβάζει!!

Πίστη είναι η αγάπη που μεταδίδεται!!

Ελπίδα είναι η αγάπη που ονειρεύεται 

Καλοσύνη είναι η αγάπη που βοηθάει!!

Αδελφικότητα είναι η αγάπη που αγκαλιάζει!!

Θυσία είναι η υπέρτατη αγάπη!!

Απάρνηση είναι η αγάπη που εγκαταλείφθηκε!! 

Συμπάθεια είναι η αγάπη που χαμογελάει!!

Δουλειά είναι η αγάπη που «χτίζει»!!

Αδιαφορία είναι η αγάπη που κρύβεται!!

Απελπισία είναι η αγάπη που χάνει τον έλεγχο!!

Πάθος είναι η αγάπη που χάνει την ισορροπία!!

Ζήλια είναι η αγάπη που πληγώθηκε!! 

Υπερηφάνεια είναι η αγάπη που τραυματίστηκε!!

Πρόκληση είναι η αγάπη που υποβαθμίστηκε!! 

Τέλος, το μίσος που οι περισσότεροι νομίζουν ότι είναι το αντίθετο της αγάπης, δεν είναι παρά η αγάπη που αρρώστησε βαριά"

.....είπαν....

A ν Ε κ Δ ο Τ ά Κ ι A !!!!!!!

Ο δάσκαλος: Κωστάκη, κλείνε μου το ρήμα τρέχω.

Και ο Κωστάκης: τρέχω, έτρεχα, σκόνταψα, έπεσα. Χτύπησα, έκλαψα, σηκώθηκα και έφυγα. 

                          

Ήταν δύο παιδιά τον έναν τον έλεγαν Σκάσε και τον άλλον Τρόπο. Μια μέρα τα δύο παιδιά πήγαιναν βόλτα. Για μια στιγμή λέει ο Τρόπος στον Σκάσε:

- "Σκάσε θέλω να κατουρήσω."

- "Να, πήγαινε εκεί στη γωνία να κατουρήσεις", του λέει.

Καθώς ο Τρόπος κατουράει περνάει ένας μπάτσος και ρωτάει τον Σκάσε:

- "Πώς σε λένε παιδί μου;"

- "Σκάσε", του λέει.

- "Παιδί μου σε ρώτησα πως σε λένε;"

- "Ε! Σκάσε", του λέει ξανά.

- "Που είναι ο τρόπος σου παιδί μου", τον ρωτάει ο αστυνομικός;

- "Εκεί στη γωνία κατουράει!"

Ο Τοτός περπατούσε στο δρόμο με τη γιαγιά του . Ξαφνικά βρίσκει ένα 20 ευρω και λέει στη γιαγιά του :

- Να το πάρω ;

- Ό ,τι βρίσκουμε στο δρόμο δε το μαζεύουμε , του λέει η γιαγιά .

Λίγο πιο κάτω βρίσκει ένα 50 ευρω .

- Να το πάρω ;

- Ό, τι βρίσκουμε στο δρόμο δε το μαζεύουμε , του ξανά λέει η γιαγιά .

Λίγο πιο κάτω η γιαγιά πέφτει και λέει στον εγγονό της :

- Τοτό , σήκωσε με σε παρακαλώ .

Κι ο Τοτός :

- Ό ,τι βρίσκουμε στο δρόμο δεν το μαζεύουμε , γιαγιά.

28 Οκτώμβρη 1940 ημέρα Εθνικής μνήμης!!!

ποίημα για την 28η ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1940

Τον Καίσαρα συντρίψανε τα χωριατόπουλα της Ήπειρος,

πήραν φωτιά και δύναμη απ' τις πυρφόρες φλέβες του τόπου τους.

Στα κράνη τους κρέμονταν φουντίτσες του Εικοσιένα,

είχαν τα μπράτσα ώριμα απ' τα μπαρούτια του Δώδεκα,

τις καρδιές λιονταρίσιες απ' την ιστορία του Έλληνα.

Βράχος η Ελλάδα, αστραφτερός από φως.

Τα λάβαρά της από καημούς και λουλούδια.

Στης Αλβανίδας γης τις χωματένιες φλέβες

κοιμούνται τα πιο τρανά βλαστάρια της.

Μην τους ξυπνάτε! Πολεμούν ακόμα

για μας που ζούμε και χορταίνουμε ψωμί και φως,

που υπερηφανευόμαστε γιατ' είμαστε Έλληνες,

αδέρφια αυτών που έμειναν στης Αρβανιτιάς

τα χάλκινα σπλάχνα.

H 28 Οκτωβρίου φτάνει ....Στις 28/10/1940 ο απεσταλμένος Ιταλός πρέσβης από τον Μπενίτο Μουσολίνη ζητάει με λιτά λόγια την παράδοση της Ελλάδος μας στην Ιταλία , ο τότε πρωθυπουργός Ιωάννης Μεταξάς απαντάει " ΟΧΙ " που στην συνέχεια αυτό το " ΟΧΙ " το απάντησε και ένοπλα ο ελληνικός λαός στα βουνά της Ηπείρου! Ο Στρατός μας με εξοπλισμό όχι και τόσο ισχυρό μπροστά στους άνανδρους Ιταλούς καταφέρνει να τους αφοπλίσει και να τους στείλει λίγο πιο έξω από τα Τίρανα . Το ελληνικό έθνος για ακόμη μία φορά όπως οι 300 του Λεωνίδα , όπως οι Μαχητές του Μαραθώνα , όπως ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος , όπως οι αγωνιστές του '21 στέκεται ψηλά στην ιστορία του και στα ιδανικά του απατώντας στους βάρβαρους ξανά " ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ " ! Οι Έλληνες γράφουνε για ακόμη μία φορά ιστορία κάνοντας μαθήματα ανδρείας σε όλο τον τότε κόσμο και στην δήθεν ισχυρή Γαλλία που έπεσε μέσα σε 40 ημέρες σε αντίθεση με την Ελλάδα που δεν έπεσε αλλά αντιθέτως ήταν η μοναδική χώρα στον πλανήτη γη που έκανε ιστορικές νίκες ενάντια σε δυνάμεις του άξονα , σήμερα αντιστεκόμαστε ενάντια στο συντονισμένο πόλεμο που δέχεται η πατρίδα μας , ενάντια στους λαθροέποικους που μας στέλνει η Τουρκία , ενάντια στους τοκογλύφους , ενάντια στους προδότες , ενάντια σε κάθε τι που μας βλάπτει ! Αυτή εδώ η σελίδα είναι σελίδα μνήμης , είναι σελίδα μνήμης προς τους νεκρούς μας που έπεσαν για τα πάτρια εδάφη , για την ελευθερία , για την εθνική μας κυριαρχία για τις γυναίκες , για τα παιδιά τους και γενικώς όλους μας εμάς!!


ΕΠΙΣΤΡΑΤΕΥΣΗ. 

Ο αποχαιρετισμός της μάνας:

Η Παναγιά μαζί μας! 

ΣΤΟ ΜΕΤΩΠΟ       

                                                           ΑΕΡΑΑΑ...!                         


                                                                          Η Μάχη της Κρήτης. 

 
                 

Η λιμοκτονία του χειμώνα 1941-42. 

Λαϊκή εικόνα.

 

    

 

22 Νοεμ. 1940: Απελευθέρωση της Κορυτσάς.