MαΓείΑ!

" Οι κακοπροαίρετες πράξεις γίνονται από ανθρώπους για προσωπικό κέρδος. Οι μάντεις, όμως, έχουν έναν απώτερο σκοπό για τις πράξεις τους, που δεν έχει καμιά σχέση με το προσωπικό κέρδος. Το γεγονός ότι απολαμβάνουν τις πράξεις τους δεν μετράει σαν κέρδος. Είναι μάλλον ένα στοιχείο του χαρακτήρα τους. Ο μέσος άνθρωπος δρα μόνο αν υπάρχει προοπτική κέρδους. Οι πολεμιστές λένε ότι δε λειτουργούν για το κέρδος αλλά για το πνεύμα..." Κάρλος Καστανέντα "Η δύναμη της σιωπής"  

Μαγεία η στιγμή και εμείς οι μάντεις... Ένα ραβδί και μια αίσθηση τα δώρα μας... Μια απουσία που φυλακίζει τα μελλούμενα και μια χειρονομία που μας αλλοτριώνει τα παρόν μας...

 

Ένα ταξίδι είναι η ζήση μας... Μια ανάσα στο πριν και στο μετά... Μια γέφυρα από το τώρα στο αύριο... Φτάνει το κέρδος, τέλος στη ζημιά... Ένα άγγιγμα αρκεί να βάλει φωτιά στο φιτίλι μας... Παρατρεχάμενοι, παρελκόμενοι, παραγνωρίζοντες μας γυροφέρνουν... Μα τα άστρα... Αυτά τα άστρα, δείχνουν το δρόμο... Πυξίδα στο χάρτη και φάρος στις καταιγίδες μας... Στόχος το ένα... Παράσταση εξετελέσθη με πολλούς σωτήρες, μια χαλασμένη πυξίδα, κανέναν προορισμό... Η δύναμη απλά είναι μέσα μας, περιμένοντας το αιώνιο ξεκαθάρισμα... του μάντη από το διαχειριστή...

Γιάννης Πάριος - Βαμμένος ήλιος

Μη συννεφιάζεις, μη φοβάσαι πως δεν θα προλάβεις

μη βασιλεύεις, η ζωή βιαστικά ας περνά

μην περιμένεις να γεράσεις για να καταλάβεις

κοίτα τον ήλιο θεριεύει, καίει

σβήνει κι αυτός οπως κι εσύ ...σιωπηλά!

All is Love!!!

Ζωή είναι η ύπαρξη της αγάπης

Λογική είναι η αγάπη που υπολογίζει!!

Μελέτη είναι η αγάπη που αναλύει!!

Επιστήμη είναι η αγάπη που ερευνά!! 

  

Φιλοσοφία είναι η αγάπη που σκέπτεται!!

Θρησκεία είναι η αγάπη που αναζητάει το Θεό!!

Αλήθεια είναι η παντοτινή αγάπη!!

Ιδανικό είναι η αγάπη που ανεβάζει!!

Πίστη είναι η αγάπη που μεταδίδεται!!

Ελπίδα είναι η αγάπη που ονειρεύεται 

Καλοσύνη είναι η αγάπη που βοηθάει!!

Αδελφικότητα είναι η αγάπη που αγκαλιάζει!!

Θυσία είναι η υπέρτατη αγάπη!!

Απάρνηση είναι η αγάπη που εγκαταλείφθηκε!! 

Συμπάθεια είναι η αγάπη που χαμογελάει!!

Δουλειά είναι η αγάπη που «χτίζει»!!

Αδιαφορία είναι η αγάπη που κρύβεται!!

Απελπισία είναι η αγάπη που χάνει τον έλεγχο!!

Πάθος είναι η αγάπη που χάνει την ισορροπία!!

Ζήλια είναι η αγάπη που πληγώθηκε!! 

Υπερηφάνεια είναι η αγάπη που τραυματίστηκε!!

Πρόκληση είναι η αγάπη που υποβαθμίστηκε!! 

Τέλος, το μίσος που οι περισσότεροι νομίζουν ότι είναι το αντίθετο της αγάπης, δεν είναι παρά η αγάπη που αρρώστησε βαριά"

.....είπαν....

A ν Ε κ Δ ο Τ ά Κ ι A !!!!!!!

Ο δάσκαλος: Κωστάκη, κλείνε μου το ρήμα τρέχω.

Και ο Κωστάκης: τρέχω, έτρεχα, σκόνταψα, έπεσα. Χτύπησα, έκλαψα, σηκώθηκα και έφυγα. 

                          

Ήταν δύο παιδιά τον έναν τον έλεγαν Σκάσε και τον άλλον Τρόπο. Μια μέρα τα δύο παιδιά πήγαιναν βόλτα. Για μια στιγμή λέει ο Τρόπος στον Σκάσε:

- "Σκάσε θέλω να κατουρήσω."

- "Να, πήγαινε εκεί στη γωνία να κατουρήσεις", του λέει.

Καθώς ο Τρόπος κατουράει περνάει ένας μπάτσος και ρωτάει τον Σκάσε:

- "Πώς σε λένε παιδί μου;"

- "Σκάσε", του λέει.

- "Παιδί μου σε ρώτησα πως σε λένε;"

- "Ε! Σκάσε", του λέει ξανά.

- "Που είναι ο τρόπος σου παιδί μου", τον ρωτάει ο αστυνομικός;

- "Εκεί στη γωνία κατουράει!"

Ο Τοτός περπατούσε στο δρόμο με τη γιαγιά του . Ξαφνικά βρίσκει ένα 20 ευρω και λέει στη γιαγιά του :

- Να το πάρω ;

- Ό ,τι βρίσκουμε στο δρόμο δε το μαζεύουμε , του λέει η γιαγιά .

Λίγο πιο κάτω βρίσκει ένα 50 ευρω .

- Να το πάρω ;

- Ό, τι βρίσκουμε στο δρόμο δε το μαζεύουμε , του ξανά λέει η γιαγιά .

Λίγο πιο κάτω η γιαγιά πέφτει και λέει στον εγγονό της :

- Τοτό , σήκωσε με σε παρακαλώ .

Κι ο Τοτός :

- Ό ,τι βρίσκουμε στο δρόμο δεν το μαζεύουμε , γιαγιά.

28 Οκτώμβρη 1940 ημέρα Εθνικής μνήμης!!!

ποίημα για την 28η ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1940

Τον Καίσαρα συντρίψανε τα χωριατόπουλα της Ήπειρος,

πήραν φωτιά και δύναμη απ' τις πυρφόρες φλέβες του τόπου τους.

Στα κράνη τους κρέμονταν φουντίτσες του Εικοσιένα,

είχαν τα μπράτσα ώριμα απ' τα μπαρούτια του Δώδεκα,

τις καρδιές λιονταρίσιες απ' την ιστορία του Έλληνα.

Βράχος η Ελλάδα, αστραφτερός από φως.

Τα λάβαρά της από καημούς και λουλούδια.

Στης Αλβανίδας γης τις χωματένιες φλέβες

κοιμούνται τα πιο τρανά βλαστάρια της.

Μην τους ξυπνάτε! Πολεμούν ακόμα

για μας που ζούμε και χορταίνουμε ψωμί και φως,

που υπερηφανευόμαστε γιατ' είμαστε Έλληνες,

αδέρφια αυτών που έμειναν στης Αρβανιτιάς

τα χάλκινα σπλάχνα.

H 28 Οκτωβρίου φτάνει ....Στις 28/10/1940 ο απεσταλμένος Ιταλός πρέσβης από τον Μπενίτο Μουσολίνη ζητάει με λιτά λόγια την παράδοση της Ελλάδος μας στην Ιταλία , ο τότε πρωθυπουργός Ιωάννης Μεταξάς απαντάει " ΟΧΙ " που στην συνέχεια αυτό το " ΟΧΙ " το απάντησε και ένοπλα ο ελληνικός λαός στα βουνά της Ηπείρου! Ο Στρατός μας με εξοπλισμό όχι και τόσο ισχυρό μπροστά στους άνανδρους Ιταλούς καταφέρνει να τους αφοπλίσει και να τους στείλει λίγο πιο έξω από τα Τίρανα . Το ελληνικό έθνος για ακόμη μία φορά όπως οι 300 του Λεωνίδα , όπως οι Μαχητές του Μαραθώνα , όπως ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος , όπως οι αγωνιστές του '21 στέκεται ψηλά στην ιστορία του και στα ιδανικά του απατώντας στους βάρβαρους ξανά " ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ " ! Οι Έλληνες γράφουνε για ακόμη μία φορά ιστορία κάνοντας μαθήματα ανδρείας σε όλο τον τότε κόσμο και στην δήθεν ισχυρή Γαλλία που έπεσε μέσα σε 40 ημέρες σε αντίθεση με την Ελλάδα που δεν έπεσε αλλά αντιθέτως ήταν η μοναδική χώρα στον πλανήτη γη που έκανε ιστορικές νίκες ενάντια σε δυνάμεις του άξονα , σήμερα αντιστεκόμαστε ενάντια στο συντονισμένο πόλεμο που δέχεται η πατρίδα μας , ενάντια στους λαθροέποικους που μας στέλνει η Τουρκία , ενάντια στους τοκογλύφους , ενάντια στους προδότες , ενάντια σε κάθε τι που μας βλάπτει ! Αυτή εδώ η σελίδα είναι σελίδα μνήμης , είναι σελίδα μνήμης προς τους νεκρούς μας που έπεσαν για τα πάτρια εδάφη , για την ελευθερία , για την εθνική μας κυριαρχία για τις γυναίκες , για τα παιδιά τους και γενικώς όλους μας εμάς!!


ΕΠΙΣΤΡΑΤΕΥΣΗ. 

Ο αποχαιρετισμός της μάνας:

Η Παναγιά μαζί μας! 

ΣΤΟ ΜΕΤΩΠΟ       

                                                           ΑΕΡΑΑΑ...!                         


                                                                          Η Μάχη της Κρήτης. 

 
                 

Η λιμοκτονία του χειμώνα 1941-42. 

Λαϊκή εικόνα.

 

    

 

22 Νοεμ. 1940: Απελευθέρωση της Κορυτσάς.

Sυνέντευξη που έδωσε ο Τσε Γκεβάρα στο περιοδικό Monthly Review το 1961.

Οι παρακάτω ερωτήσεις υποβλήθηκαν στον Κομαντάντε Γκεβάρα από τον Λίο Χάμπερμαν κατά τη διάρκεια της εισβολής στον Κόλπο των Χοίρων. Οι απαντήσεις δόθηκαν στο τέλος του Ιουνίου του 1961 – Οι συντάκτες

(1) Οι σχέσεις της Κούβας με τις ΗΠΑ έχουν φτάσει στο χείλος του γκρεμού ή υπάρχει ακόμα η πιθανότητα να βρεθεί συμβιβαστική λύση;

Η ερώτησή σας έχει δύο απαντήσεις: μια πρώτη, την οποία μπορούμε να ονομάσουμε φιλοσοφική, και μια δεύτερη, πολιτική. Η φιλοσοφική απάντηση είναι ότι οι επιθετικές διαθέσεις του βορειοαμερικάνικου μονοπωλιακού καπιταλισμού και η ταχύτατη μεταλλαγή του προς το φασισμό καθιστά οποιουδήποτε είδους συμφωνία αδύνατη. Και οι σχέσεις μας αναγκαστικά θα παραμείνουν τεταμένες ή θα χειροτερέψουν μέχρι την τελική καταστροφή του ιμπεριαλισμού. Η άλλη, η πολιτική απάντηση, διαβεβαιώνει ότι δεν είμαστε εμείς υπαίτιοι για τις κακές σχέσεις μας με τις ΗΠΑ, και ότι, όπως έχουμε πολλές φορές αποδείξει, τελευταία φορά μάλιστα μετά την ήττα τους κατά την απόβαση στην Ακτή του Γκιρόν, είμαστε έτοιμοι για οποιουδήποτε είδους συμφωνία ως ίσος προς ίσον με την κυβέρνηση των ΗΠΑ.

(2) Οι ΗΠΑ θεωρούν υπεύθυνη την Κούβα για τη ρήξη των μεταξύ τους σχέσεων ενώ η Κούβα κατηγορεί τις ΗΠΑ. Ποιο μερίδιο ευθύνης, κατά τη γνώμη σας, μπορεί να αποδοθεί δίκαια σε σας; Εν ολίγοις, τι λάθη έχετε κάνει στους χειρισμούς σας όσον αφορά τις σχέσεις σας με τις ΗΠΑ; 

Το παρακάτω κείμενο αποτελεί την πρώτη μετάφραση στα ελληνικά μιας συνέντευξης που έδωσε ο Τσε Γκεβάρα στο περιοδικό Monthly Review το 1961.

 

Πολύ λίγα, πιστεύουμε. Πιθανόν σε τυπικά ζητήματα. Αλλά έχουμε την ακλόνητη πεποίθηση ότι έχουμε ενεργήσει για λογαριασμό μας με δίκαιο τρόπο, και ότι έχουμε προστατέψει τα συμφέροντα του λαού μας σε κάθε μας ενέργεια. Το πρόβλημα είναι ότι τα συμφέροντά μας, δηλαδή αυτά του λαού μας, και τα συμφέροντα των βορειοαμερικάνικων μονοπωλίων βρίσκονται σε σύγκρουση.

(3) Αν υποθέσουμε ότι οι ΗΠΑ αποφασίσουν να τσακίσουν την κουβανέζικη επανάσταση, ποιες είναι οι πιθανότητες να λάβουν βοήθεια από τον Οργανισμό Αμερικάνικων Κρατών;

Τα πάντα εξαρτώνται από το τι εννοούμε με τη λέξη «τσακίσουν». Αν σημαίνει τη βίαιη καταστροφή του επαναστατικού καθεστώτος με την – άμεση δε – βοήθεια του Οργανισμού Αμερικάνικων Κρατών, πιστεύω ότι υπάρχει πολύ μικρή πιθανότητα, επειδή η ιστορία δεν γίνεται να αγνοηθεί. Οι χώρες της Λατινικής Αμερικής κατανοούν την αξία της έμπρακτης αλληλεγγύης μεταξύ των φιλικών χωρών, και δεν θα ρίσκαραν μια τόσο ριζική στροφή στην πολιτική τους. 
 

(4) Στις διεθνείς της σχέσεις, η Κούβα συντάσσεται με το μπλοκ των αδέσμευτων ή των Σοβιετικών;

Η Κούβα συντάσσεται με το δίκαιο. Ή, όντες λιγότερο απόλυτοι, με αυτό που αντιλαμβάνεται ως δίκαιο. Δεν ασκούμε πολιτική με μπλοκ, γι’ αυτό δεν μπορούμε να συνταχθούμε με το μπλοκ των αδέσμευτων, και για τον ίδιο λόγο, δεν ανήκουμε στο σοσιαλιστικό μπλοκ. Αλλά οπουδήποτε προκύψει ζήτημα υπεράσπισης του δικαίου, εκεί θα δώσουμε την ψήφο μας – ακόμα και συντασσόμενοι με τις ΗΠΑ, αν ποτέ αυτή η χώρα αναλάβει το ρόλο του υπερασπιστή του δικαίου.

(5) Ποιο είναι το μεγαλύτερο εσωτερικό πρόβλημα που αντιμετωπίζει η Κούβα;

Είναι δύσκολο να αξιολογηθούν τα προβλήματα επακριβώς. Μπορώ να αναφέρω αρκετά: το μιλιταριστικό πνεύμα που υπάρχει ακόμα στην κυβέρνηση· η απουσία κατανόησης εκ μέρους ορισμένων κομματιών του λαού της ανάγκης για θυσίες· η έλλειψη ορισμένων πρώτων υλών για τη βιομηχανία και κάποιων μη διαρκών καταναλωτικών αγαθών, που έχουν ως αποτέλεσμα αναπόφευκτες θυσίες· η αβεβαιότητα όσον αφορά το πότε θα λάβει χώρα η επόμενη ιμπεριαλιστική επίθεση· η αρρυθμία στην παραγωγή που προκλήθηκε από τη γενική επιστράτευση. Αυτά είναι μερικά από τα προβλήματα που μας απασχολούν κατά περιόδους, αλλά, αντί να μας φέρνουν σε αμηχανία, μας βοηθούν να εθιστούμε στις δυσκολίες του αγώνα.

(6) Πώς εξηγείτε τον ολοένα και μεγαλύτερο αριθμό Κουβανών αντεπαναστατών και τη λιποταξία τόσο πολλών πρώην επαναστατών;

Οι επαναστάσεις δρουν κατά κύματα. Όταν ο κ. Χάμπερμαν έκανε αυτή την ερώτηση, πιθανό να ήταν ακριβής, αλλά σήμερα οι αντεπαναστάτες είναι λιγότεροι απ’ ότι πριν την απόβαση στην Ακτή του Γκιρόν. Η αντεπαναστατική επίθεση κλιμακωνόταν με αργό ρυθμό μέχρι που έφτασε στο αποκορύφωμά της στην Ακτή του Γκιρόν. Τότε ηττήθηκε και έπεσε αυτόματα στο μηδέν. Τώρα που προσπαθεί ξανά να σηκώσει κεφάλι και να καταφέρει νέα πλήγματα, ο σκοπός μας είναι να τσακίσουμε τους αντεπαναστάτες.

Οι λιποταξίες περισσότερο ή λιγότερο εξεχουσών προσωπικοτήτων οφείλονται στο γεγονός ότι η σοσιαλιστική επανάσταση άφησε πίσω της τους καιροσκόπους, τους φιλόδοξους και τους δειλούς και τώρα προχωρά μπροστά προς ένα νέο καθεστώς απαλλαγμένο από αυτή την κατηγορία σκουληκιών.

(7) Μπορούν οι χώρες της Λατινικής Αμερικής να λύσουν τα προβλήματά τους διατηρώντας το καπιταλιστικό σύστημα, ή πρέπει να ακολουθήσουν το μονοπάτι του σοσιαλισμού όπως έχει κάνει η Κούβα;

Για μας είναι βασικό ότι πρέπει να ακολουθήσουν το δρόμος της σοσιαλιστικής επανάστασης, να καταργήσουν την εκμετάλλευση του ανθρώπου από άνθρωπο, να αναλάβει το κράτος τον οικονομικό σχεδιασμό, και κάθε είδους κοινωνική πρόνοια να τεθεί στην υπηρεσία της κοινότητας.

(8) Οι ατομικές ελευθερίες, δυτικού τύπου, έχουν τελειώσει οριστικά με την κυβέρνησή σας στην εξουσία;

Αυτό εξαρτάται από το για τι ατομικά δικαιώματα μιλάμε – το ατομικό δικαίωμα, για παράδειγμα, των λευκών να αναγκάζουν τους νέγρους να κάθονται στο πίσω μέρος ενός λεωφορείου· το δικαίωμα των λευκών να κρατάνε τους νέγρους μακριά από μια παραλία ή να τους έχουν αποκλείσει από μια συγκεκριμένη λωρίδα της· το δικαίωμα της Κου Κλουξ Κλαν να δολοφονεί οποιονδήποτε νέγρο κοιτάξει μια λευκή γυναίκα· το δικαίωμα ενός Φόμπους με μια λέξη, ή ίσως το δικαίωμα ενός Τρουχίγιο, ενός Σομόζα, ενός Στρόεσνερ ή ενός Ντουβαλιέρ. Σε κάθε περίπτωση, θα χρειαζόταν να οριστεί η έννοια «ατομικά δικαιώματα» με μεγαλύτερη ακρίβεια, για να ξέρουμε αν περιλαμβάνει και το δικαίωμα να καλωσορίζουμε εκστρατείες αντιποίνων που εξαπολύει μια χώρα στο βορρά.

(9) Σε τι είδους πολιτικό σύστημα προσβλέπετε για την Κούβα αφού παρέλθει η παρούσα ειδική περίοδος αναδιοργάνωσης και ανασυγκρότησης;

Σε γενικές γραμμές μπορεί να ειπωθεί ότι μια πολιτική δύναμη η οποία επαγρυπνεί για τις ανάγκες της πλειοψηφίας του λαού πρέπει να βρίσκεται σε συνεχή επικοινωνία με το λαό και να ξέρει πώς να εκφράσει αυτό που ο ίδιος, μέσω της πολυφωνίας του, μόνο να υποδείξει μπορεί. Το πώς θα το επιτύχουμε αυτό είναι ένα πρακτικό καθήκον που θα μας πάρει κάποιο χρόνο. Σε οποιαδήποτε περίπτωση, η παρούσα επαναστατική περίοδος πρέπει να συνεχιστεί για ορισμένο χρονικό διάστημα ακόμα, και δεν είναι εφικτό να μιλάμε για δομική ανασυγκρότηση ενόσω η απειλή πολέμου στοιχειώνει το νησί μας.

...σκέψεις στιγμής....

Ο νους που επινόησε μία ιδέα ποτέ δεν επιστρέφει στις προηγούμενες διαστάσεις του...

Όλα είναι αντανακλάσεις του νού, στο επίπεδο της πραγματικότητας...

...σκέψεις στιγμής....

Για ό,τι γράφεται σ'αυτό το χώρο δεν ευθύνεται το χέρι που γράφει...

Ευθύνεται αποκλειστικά και μόνο το Κίνητρο...

Εκείνο το πολύτιμο κίνητρο, που δεν αγοράζεται.. ούτε πληρώνεται...

παρά μόνο χαρίζεται!...

.....Σκαλί...σκαλί.....

Για να ανέβεις ψηλά χρειάζονται: 

• φτερά
• ένα βιολί
• ένα χάδι
• ένα φιλί
• θύμισες των ματιών
• γεύσεις καρδιάς
• εύθραυστα άνθη
• ζέστη αγάπης
• γέλιο φιλίας
• δάκρυα χαράς
• ικανοποίηση ευτυχίας
• ένα αστέρι που πέφτει
• γλυκιά μελωδία ανάμνησης
• παρηγοριά στην θλίψη
• τρυφερό άγγιγμα στην κόπωση
• έπαινος στην προσπάθεια 
• 

μικρά, πολύτιμα πράγματα, μηδαμινής αξίας που όμως είναι τόσο σπάνια.



  


  

 

Αν ξέχασα κάτι σας παρακαλώ συμπληρώστε το...
Θέλω στην διάρκεια της ζωής μου να μαζέψω όλα τα απαραίτητα υλικά.
Μετά μπορώ να κλείσω τα μάτια μου... 

....μιά λέξη κάποτε.....

Κάποια ερωτεύτηκε τον κηπουρό των άστρων και δεν μπορεί να ζήσει πια χωρίς αυτόν. Μαζί του όμως να σμίξει δεν είναι δυνατόν. Τεράστια η απόσταση που τους χωρίζει. Η μοίρα της ορίζει να μην τον δει ποτέ. Στη γη ξαπλώνει, παραδίνεται ανάσκελα στη γύρη των ουράνιων λουλουδιών και, άγρια χαράματα, χαράζει στο χαρτί τούτο το μήνυμα: «Γύρνα ξανά σε μένα, νύχτα μου, τυφλός θα μείνω δίχως το σκοτάδι σου» 

ΤΙΜΑΛΦΗ

 

 

Στο βύθος των ονείρων μας, πάντως, προσέχαμε τη μουσική που αραβουργούσε ανάμεσα σε δυο σφυγμούς κωλύματα: στις άκρες των φύλλων κινδυνεύοντας κάθε στιγμή σ’ αγαπώ. Σ’ αγαπώ και τα μάτια σου είναι κόκκινα και τα χείλη σου, α, μαβιά. Δεκαεφτά της Άνοιξης και στο βυθό μου η πιο διάφανη τρέμει τρίλια του αέρα. Σ’ αγαπώ.

... τα ΤΙΜΑΛΦΗ της Παυλίνας Παμπούδη