A ν Ε κ Δ ο Τ ά Κ ι A !!!!!!!

Ο δάσκαλος: Κωστάκη, κλείνε μου το ρήμα τρέχω.

Και ο Κωστάκης: τρέχω, έτρεχα, σκόνταψα, έπεσα. Χτύπησα, έκλαψα, σηκώθηκα και έφυγα. 

                          

Ήταν δύο παιδιά τον έναν τον έλεγαν Σκάσε και τον άλλον Τρόπο. Μια μέρα τα δύο παιδιά πήγαιναν βόλτα. Για μια στιγμή λέει ο Τρόπος στον Σκάσε:

- "Σκάσε θέλω να κατουρήσω."

- "Να, πήγαινε εκεί στη γωνία να κατουρήσεις", του λέει.

Καθώς ο Τρόπος κατουράει περνάει ένας μπάτσος και ρωτάει τον Σκάσε:

- "Πώς σε λένε παιδί μου;"

- "Σκάσε", του λέει.

- "Παιδί μου σε ρώτησα πως σε λένε;"

- "Ε! Σκάσε", του λέει ξανά.

- "Που είναι ο τρόπος σου παιδί μου", τον ρωτάει ο αστυνομικός;

- "Εκεί στη γωνία κατουράει!"

Ο Τοτός περπατούσε στο δρόμο με τη γιαγιά του . Ξαφνικά βρίσκει ένα 20 ευρω και λέει στη γιαγιά του :

- Να το πάρω ;

- Ό ,τι βρίσκουμε στο δρόμο δε το μαζεύουμε , του λέει η γιαγιά .

Λίγο πιο κάτω βρίσκει ένα 50 ευρω .

- Να το πάρω ;

- Ό, τι βρίσκουμε στο δρόμο δε το μαζεύουμε , του ξανά λέει η γιαγιά .

Λίγο πιο κάτω η γιαγιά πέφτει και λέει στον εγγονό της :

- Τοτό , σήκωσε με σε παρακαλώ .

Κι ο Τοτός :

- Ό ,τι βρίσκουμε στο δρόμο δεν το μαζεύουμε , γιαγιά.

28 Οκτώμβρη 1940 ημέρα Εθνικής μνήμης!!!

ποίημα για την 28η ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1940

Τον Καίσαρα συντρίψανε τα χωριατόπουλα της Ήπειρος,

πήραν φωτιά και δύναμη απ' τις πυρφόρες φλέβες του τόπου τους.

Στα κράνη τους κρέμονταν φουντίτσες του Εικοσιένα,

είχαν τα μπράτσα ώριμα απ' τα μπαρούτια του Δώδεκα,

τις καρδιές λιονταρίσιες απ' την ιστορία του Έλληνα.

Βράχος η Ελλάδα, αστραφτερός από φως.

Τα λάβαρά της από καημούς και λουλούδια.

Στης Αλβανίδας γης τις χωματένιες φλέβες

κοιμούνται τα πιο τρανά βλαστάρια της.

Μην τους ξυπνάτε! Πολεμούν ακόμα

για μας που ζούμε και χορταίνουμε ψωμί και φως,

που υπερηφανευόμαστε γιατ' είμαστε Έλληνες,

αδέρφια αυτών που έμειναν στης Αρβανιτιάς

τα χάλκινα σπλάχνα.

H 28 Οκτωβρίου φτάνει ....Στις 28/10/1940 ο απεσταλμένος Ιταλός πρέσβης από τον Μπενίτο Μουσολίνη ζητάει με λιτά λόγια την παράδοση της Ελλάδος μας στην Ιταλία , ο τότε πρωθυπουργός Ιωάννης Μεταξάς απαντάει " ΟΧΙ " που στην συνέχεια αυτό το " ΟΧΙ " το απάντησε και ένοπλα ο ελληνικός λαός στα βουνά της Ηπείρου! Ο Στρατός μας με εξοπλισμό όχι και τόσο ισχυρό μπροστά στους άνανδρους Ιταλούς καταφέρνει να τους αφοπλίσει και να τους στείλει λίγο πιο έξω από τα Τίρανα . Το ελληνικό έθνος για ακόμη μία φορά όπως οι 300 του Λεωνίδα , όπως οι Μαχητές του Μαραθώνα , όπως ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος , όπως οι αγωνιστές του '21 στέκεται ψηλά στην ιστορία του και στα ιδανικά του απατώντας στους βάρβαρους ξανά " ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ " ! Οι Έλληνες γράφουνε για ακόμη μία φορά ιστορία κάνοντας μαθήματα ανδρείας σε όλο τον τότε κόσμο και στην δήθεν ισχυρή Γαλλία που έπεσε μέσα σε 40 ημέρες σε αντίθεση με την Ελλάδα που δεν έπεσε αλλά αντιθέτως ήταν η μοναδική χώρα στον πλανήτη γη που έκανε ιστορικές νίκες ενάντια σε δυνάμεις του άξονα , σήμερα αντιστεκόμαστε ενάντια στο συντονισμένο πόλεμο που δέχεται η πατρίδα μας , ενάντια στους λαθροέποικους που μας στέλνει η Τουρκία , ενάντια στους τοκογλύφους , ενάντια στους προδότες , ενάντια σε κάθε τι που μας βλάπτει ! Αυτή εδώ η σελίδα είναι σελίδα μνήμης , είναι σελίδα μνήμης προς τους νεκρούς μας που έπεσαν για τα πάτρια εδάφη , για την ελευθερία , για την εθνική μας κυριαρχία για τις γυναίκες , για τα παιδιά τους και γενικώς όλους μας εμάς!!


ΕΠΙΣΤΡΑΤΕΥΣΗ. 

Ο αποχαιρετισμός της μάνας:

Η Παναγιά μαζί μας! 

ΣΤΟ ΜΕΤΩΠΟ       

                                                           ΑΕΡΑΑΑ...!                         


                                                                          Η Μάχη της Κρήτης. 

 
                 

Η λιμοκτονία του χειμώνα 1941-42. 

Λαϊκή εικόνα.

 

    

 

22 Νοεμ. 1940: Απελευθέρωση της Κορυτσάς.

Sυνέντευξη που έδωσε ο Τσε Γκεβάρα στο περιοδικό Monthly Review το 1961.

Οι παρακάτω ερωτήσεις υποβλήθηκαν στον Κομαντάντε Γκεβάρα από τον Λίο Χάμπερμαν κατά τη διάρκεια της εισβολής στον Κόλπο των Χοίρων. Οι απαντήσεις δόθηκαν στο τέλος του Ιουνίου του 1961 – Οι συντάκτες

(1) Οι σχέσεις της Κούβας με τις ΗΠΑ έχουν φτάσει στο χείλος του γκρεμού ή υπάρχει ακόμα η πιθανότητα να βρεθεί συμβιβαστική λύση;

Η ερώτησή σας έχει δύο απαντήσεις: μια πρώτη, την οποία μπορούμε να ονομάσουμε φιλοσοφική, και μια δεύτερη, πολιτική. Η φιλοσοφική απάντηση είναι ότι οι επιθετικές διαθέσεις του βορειοαμερικάνικου μονοπωλιακού καπιταλισμού και η ταχύτατη μεταλλαγή του προς το φασισμό καθιστά οποιουδήποτε είδους συμφωνία αδύνατη. Και οι σχέσεις μας αναγκαστικά θα παραμείνουν τεταμένες ή θα χειροτερέψουν μέχρι την τελική καταστροφή του ιμπεριαλισμού. Η άλλη, η πολιτική απάντηση, διαβεβαιώνει ότι δεν είμαστε εμείς υπαίτιοι για τις κακές σχέσεις μας με τις ΗΠΑ, και ότι, όπως έχουμε πολλές φορές αποδείξει, τελευταία φορά μάλιστα μετά την ήττα τους κατά την απόβαση στην Ακτή του Γκιρόν, είμαστε έτοιμοι για οποιουδήποτε είδους συμφωνία ως ίσος προς ίσον με την κυβέρνηση των ΗΠΑ.

(2) Οι ΗΠΑ θεωρούν υπεύθυνη την Κούβα για τη ρήξη των μεταξύ τους σχέσεων ενώ η Κούβα κατηγορεί τις ΗΠΑ. Ποιο μερίδιο ευθύνης, κατά τη γνώμη σας, μπορεί να αποδοθεί δίκαια σε σας; Εν ολίγοις, τι λάθη έχετε κάνει στους χειρισμούς σας όσον αφορά τις σχέσεις σας με τις ΗΠΑ; 

Το παρακάτω κείμενο αποτελεί την πρώτη μετάφραση στα ελληνικά μιας συνέντευξης που έδωσε ο Τσε Γκεβάρα στο περιοδικό Monthly Review το 1961.

 

Πολύ λίγα, πιστεύουμε. Πιθανόν σε τυπικά ζητήματα. Αλλά έχουμε την ακλόνητη πεποίθηση ότι έχουμε ενεργήσει για λογαριασμό μας με δίκαιο τρόπο, και ότι έχουμε προστατέψει τα συμφέροντα του λαού μας σε κάθε μας ενέργεια. Το πρόβλημα είναι ότι τα συμφέροντά μας, δηλαδή αυτά του λαού μας, και τα συμφέροντα των βορειοαμερικάνικων μονοπωλίων βρίσκονται σε σύγκρουση.

(3) Αν υποθέσουμε ότι οι ΗΠΑ αποφασίσουν να τσακίσουν την κουβανέζικη επανάσταση, ποιες είναι οι πιθανότητες να λάβουν βοήθεια από τον Οργανισμό Αμερικάνικων Κρατών;

Τα πάντα εξαρτώνται από το τι εννοούμε με τη λέξη «τσακίσουν». Αν σημαίνει τη βίαιη καταστροφή του επαναστατικού καθεστώτος με την – άμεση δε – βοήθεια του Οργανισμού Αμερικάνικων Κρατών, πιστεύω ότι υπάρχει πολύ μικρή πιθανότητα, επειδή η ιστορία δεν γίνεται να αγνοηθεί. Οι χώρες της Λατινικής Αμερικής κατανοούν την αξία της έμπρακτης αλληλεγγύης μεταξύ των φιλικών χωρών, και δεν θα ρίσκαραν μια τόσο ριζική στροφή στην πολιτική τους. 
 

(4) Στις διεθνείς της σχέσεις, η Κούβα συντάσσεται με το μπλοκ των αδέσμευτων ή των Σοβιετικών;

Η Κούβα συντάσσεται με το δίκαιο. Ή, όντες λιγότερο απόλυτοι, με αυτό που αντιλαμβάνεται ως δίκαιο. Δεν ασκούμε πολιτική με μπλοκ, γι’ αυτό δεν μπορούμε να συνταχθούμε με το μπλοκ των αδέσμευτων, και για τον ίδιο λόγο, δεν ανήκουμε στο σοσιαλιστικό μπλοκ. Αλλά οπουδήποτε προκύψει ζήτημα υπεράσπισης του δικαίου, εκεί θα δώσουμε την ψήφο μας – ακόμα και συντασσόμενοι με τις ΗΠΑ, αν ποτέ αυτή η χώρα αναλάβει το ρόλο του υπερασπιστή του δικαίου.

(5) Ποιο είναι το μεγαλύτερο εσωτερικό πρόβλημα που αντιμετωπίζει η Κούβα;

Είναι δύσκολο να αξιολογηθούν τα προβλήματα επακριβώς. Μπορώ να αναφέρω αρκετά: το μιλιταριστικό πνεύμα που υπάρχει ακόμα στην κυβέρνηση· η απουσία κατανόησης εκ μέρους ορισμένων κομματιών του λαού της ανάγκης για θυσίες· η έλλειψη ορισμένων πρώτων υλών για τη βιομηχανία και κάποιων μη διαρκών καταναλωτικών αγαθών, που έχουν ως αποτέλεσμα αναπόφευκτες θυσίες· η αβεβαιότητα όσον αφορά το πότε θα λάβει χώρα η επόμενη ιμπεριαλιστική επίθεση· η αρρυθμία στην παραγωγή που προκλήθηκε από τη γενική επιστράτευση. Αυτά είναι μερικά από τα προβλήματα που μας απασχολούν κατά περιόδους, αλλά, αντί να μας φέρνουν σε αμηχανία, μας βοηθούν να εθιστούμε στις δυσκολίες του αγώνα.

(6) Πώς εξηγείτε τον ολοένα και μεγαλύτερο αριθμό Κουβανών αντεπαναστατών και τη λιποταξία τόσο πολλών πρώην επαναστατών;

Οι επαναστάσεις δρουν κατά κύματα. Όταν ο κ. Χάμπερμαν έκανε αυτή την ερώτηση, πιθανό να ήταν ακριβής, αλλά σήμερα οι αντεπαναστάτες είναι λιγότεροι απ’ ότι πριν την απόβαση στην Ακτή του Γκιρόν. Η αντεπαναστατική επίθεση κλιμακωνόταν με αργό ρυθμό μέχρι που έφτασε στο αποκορύφωμά της στην Ακτή του Γκιρόν. Τότε ηττήθηκε και έπεσε αυτόματα στο μηδέν. Τώρα που προσπαθεί ξανά να σηκώσει κεφάλι και να καταφέρει νέα πλήγματα, ο σκοπός μας είναι να τσακίσουμε τους αντεπαναστάτες.

Οι λιποταξίες περισσότερο ή λιγότερο εξεχουσών προσωπικοτήτων οφείλονται στο γεγονός ότι η σοσιαλιστική επανάσταση άφησε πίσω της τους καιροσκόπους, τους φιλόδοξους και τους δειλούς και τώρα προχωρά μπροστά προς ένα νέο καθεστώς απαλλαγμένο από αυτή την κατηγορία σκουληκιών.

(7) Μπορούν οι χώρες της Λατινικής Αμερικής να λύσουν τα προβλήματά τους διατηρώντας το καπιταλιστικό σύστημα, ή πρέπει να ακολουθήσουν το μονοπάτι του σοσιαλισμού όπως έχει κάνει η Κούβα;

Για μας είναι βασικό ότι πρέπει να ακολουθήσουν το δρόμος της σοσιαλιστικής επανάστασης, να καταργήσουν την εκμετάλλευση του ανθρώπου από άνθρωπο, να αναλάβει το κράτος τον οικονομικό σχεδιασμό, και κάθε είδους κοινωνική πρόνοια να τεθεί στην υπηρεσία της κοινότητας.

(8) Οι ατομικές ελευθερίες, δυτικού τύπου, έχουν τελειώσει οριστικά με την κυβέρνησή σας στην εξουσία;

Αυτό εξαρτάται από το για τι ατομικά δικαιώματα μιλάμε – το ατομικό δικαίωμα, για παράδειγμα, των λευκών να αναγκάζουν τους νέγρους να κάθονται στο πίσω μέρος ενός λεωφορείου· το δικαίωμα των λευκών να κρατάνε τους νέγρους μακριά από μια παραλία ή να τους έχουν αποκλείσει από μια συγκεκριμένη λωρίδα της· το δικαίωμα της Κου Κλουξ Κλαν να δολοφονεί οποιονδήποτε νέγρο κοιτάξει μια λευκή γυναίκα· το δικαίωμα ενός Φόμπους με μια λέξη, ή ίσως το δικαίωμα ενός Τρουχίγιο, ενός Σομόζα, ενός Στρόεσνερ ή ενός Ντουβαλιέρ. Σε κάθε περίπτωση, θα χρειαζόταν να οριστεί η έννοια «ατομικά δικαιώματα» με μεγαλύτερη ακρίβεια, για να ξέρουμε αν περιλαμβάνει και το δικαίωμα να καλωσορίζουμε εκστρατείες αντιποίνων που εξαπολύει μια χώρα στο βορρά.

(9) Σε τι είδους πολιτικό σύστημα προσβλέπετε για την Κούβα αφού παρέλθει η παρούσα ειδική περίοδος αναδιοργάνωσης και ανασυγκρότησης;

Σε γενικές γραμμές μπορεί να ειπωθεί ότι μια πολιτική δύναμη η οποία επαγρυπνεί για τις ανάγκες της πλειοψηφίας του λαού πρέπει να βρίσκεται σε συνεχή επικοινωνία με το λαό και να ξέρει πώς να εκφράσει αυτό που ο ίδιος, μέσω της πολυφωνίας του, μόνο να υποδείξει μπορεί. Το πώς θα το επιτύχουμε αυτό είναι ένα πρακτικό καθήκον που θα μας πάρει κάποιο χρόνο. Σε οποιαδήποτε περίπτωση, η παρούσα επαναστατική περίοδος πρέπει να συνεχιστεί για ορισμένο χρονικό διάστημα ακόμα, και δεν είναι εφικτό να μιλάμε για δομική ανασυγκρότηση ενόσω η απειλή πολέμου στοιχειώνει το νησί μας.

...σκέψεις στιγμής....

Ο νους που επινόησε μία ιδέα ποτέ δεν επιστρέφει στις προηγούμενες διαστάσεις του...

Όλα είναι αντανακλάσεις του νού, στο επίπεδο της πραγματικότητας...

...σκέψεις στιγμής....

Για ό,τι γράφεται σ'αυτό το χώρο δεν ευθύνεται το χέρι που γράφει...

Ευθύνεται αποκλειστικά και μόνο το Κίνητρο...

Εκείνο το πολύτιμο κίνητρο, που δεν αγοράζεται.. ούτε πληρώνεται...

παρά μόνο χαρίζεται!...

.....Σκαλί...σκαλί.....

Για να ανέβεις ψηλά χρειάζονται: 

• φτερά
• ένα βιολί
• ένα χάδι
• ένα φιλί
• θύμισες των ματιών
• γεύσεις καρδιάς
• εύθραυστα άνθη
• ζέστη αγάπης
• γέλιο φιλίας
• δάκρυα χαράς
• ικανοποίηση ευτυχίας
• ένα αστέρι που πέφτει
• γλυκιά μελωδία ανάμνησης
• παρηγοριά στην θλίψη
• τρυφερό άγγιγμα στην κόπωση
• έπαινος στην προσπάθεια 
• 

μικρά, πολύτιμα πράγματα, μηδαμινής αξίας που όμως είναι τόσο σπάνια.



  


  

 

Αν ξέχασα κάτι σας παρακαλώ συμπληρώστε το...
Θέλω στην διάρκεια της ζωής μου να μαζέψω όλα τα απαραίτητα υλικά.
Μετά μπορώ να κλείσω τα μάτια μου... 

....μιά λέξη κάποτε.....

Κάποια ερωτεύτηκε τον κηπουρό των άστρων και δεν μπορεί να ζήσει πια χωρίς αυτόν. Μαζί του όμως να σμίξει δεν είναι δυνατόν. Τεράστια η απόσταση που τους χωρίζει. Η μοίρα της ορίζει να μην τον δει ποτέ. Στη γη ξαπλώνει, παραδίνεται ανάσκελα στη γύρη των ουράνιων λουλουδιών και, άγρια χαράματα, χαράζει στο χαρτί τούτο το μήνυμα: «Γύρνα ξανά σε μένα, νύχτα μου, τυφλός θα μείνω δίχως το σκοτάδι σου» 

ΤΙΜΑΛΦΗ

 

 

Στο βύθος των ονείρων μας, πάντως, προσέχαμε τη μουσική που αραβουργούσε ανάμεσα σε δυο σφυγμούς κωλύματα: στις άκρες των φύλλων κινδυνεύοντας κάθε στιγμή σ’ αγαπώ. Σ’ αγαπώ και τα μάτια σου είναι κόκκινα και τα χείλη σου, α, μαβιά. Δεκαεφτά της Άνοιξης και στο βυθό μου η πιο διάφανη τρέμει τρίλια του αέρα. Σ’ αγαπώ.

... τα ΤΙΜΑΛΦΗ της Παυλίνας Παμπούδη

....Σκέψεις....

Υγρες υποψίες οι αντανακλάσεις της γυναικείας ευαισθησίας στο επίπεδο της συναισθηματικής νοημοσύνης.Μάντεψε τις προθέσεις! Δύσκολη η αντιστοιχία των απεικονίσεων. Κόκκινες ανταύγες σε καμπυλόγραμμα κύματα νοερής αφής. Στο δέλτα, που εκβάλλουν τα αυτονόητα, η γυναίκα κρύβει τις πιο απόκρυφες σκέψεις της εσωτερικής της  

αντανάκλασης. Εκπαιδεύσου στις υγρασίες και στο αμυδρό φως και ίσως καταφέρεις να αγγίξεις την ουσία των νοημάτων. Ίσως ερωτευτείς τις υποψίες της... Ίσως... βρεις το χαμένο κλειδί για τον παράδεισο.

Ο Σοφός , Ο Εξυπνος , και ο Πονηρός!

Στον κόσμο τούτο τρία παιδιά γεννήθηκαν 

 

Μόλις τόμαθαν οι Μοίρες έτρεξαν να αποθέσουν τα δώρα  τους.

 
    

Ευχήθηκε η πρώτη στο πρώτο παιδί.   Σοφός να γίνεις τόσο που όλος ο κόσμος να ζητά τις συμβουλές σου


Ευχήθηκε η δεύτερη στο δεύτερο παιδί. Έξυπνος να γίνεις τόσο που ποτέ μη χρειαστείς τη συμβουλή σοφού


Ευχήθηκε η τρίτη στο τρίτο παιδί. Πονηρός να γίνεις τόσο που ο Σοφός και ο Έξυπνος να σε βλέπουν και να σε φοβούνται…   

Ήρθε καιρός που ο Σοφός κρύφτηκε, ο Έξυπνος αποχώρησε,
               


ο Πονηρός είναι εδώ

Η ευφυϊα είναι ένα τυχαίο προσόν, αλλά ίσως όχι τόσο χρήσιμο
Isaac Asimov

Επί του άρθρου 37:Ρυθμίσεις Συλλογικών Διαπραγματεύσεων

Ποιος επέβαλε το άρθρο 37;
Αποδείχθηκε χθες περίτρανα, από τις ίδιες τις επιστολές των Παπανδρέου – Βενιζέλου, προς το ΔΝΤ, ότι σ΄ αυτές περιλαμβάνονταν όλες οι άλλες δεσμεύσεις, τις οποίες περιείχε το γνωστό πολυνομοσχέδιο, που ο κ. Παπανδρέου επέβαλε με το ζόρι στους βουλευτές του να ψηφίσουν, πλην του άρθρου 37. Το άρθρο 37 λοιπόν, που μετατρέπει σε σκλάβους των αφεντικών τους εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα, δεν το ζήτησε η τρόϊκα. Άρα τι έγινε; Ποιος επέβαλε...
αυτή την μεσαιωνική ρύθμιση και μάλιστα με την απειλή πως, αν δεν πεταχτούν οι εργαζόμενοι του ιδιωτικού τομέα στον Καιάδα της εξαθλίωσης και της σκλαβιάς, δεν θα μας δοθεί η 6η δόση;
Είναι πλέον «ηλίου φαεινότερο» ότι η κατάργηση της προστασίας των εργαζομένων μέσα από τις συλλογικές τους συμβάσεις, επιβλήθηκε από το εσωτερικό της χώρας. Και επειδή δεν πιστεύουμε ότι ο ίδιος κ. Παπανδρέου το έκανε από μόνος του, είναι φανερό ότι του το επέβαλε το εσωτερικό οικονομικό καθεστώς που στηρίζει τον κ. Παπανδρέου, αλλά και ολόκληρο το σάπιο πολιτικό σύστημα.
Το επέβαλαν προφανώς, τα κρατικοδίαιτα εκείνα παράσιτα, τα οποία, τώρα που περιορίζονται οι κρατικές προμήθειες και οι μίζες τους, θέλουν να ρεφάρουν με τα εισοδήματα των εργαζομένων, αλλά και με επαγγέλματα της μεσαία τάξης, που θέλουν να αρπάξουν, μέσα από το τέχνασμα της απελευθέρωσης των επαγγελμάτων.
Κάνουμε μήπως λάθος εκτίμηση;   Τι λένε οι διατάξεις του ν. 1876/90 που καταργούνται:

1) Άρθρο 5. Διαδικασία υπογραφής και θέση σε ισχύ της συλλογικής σύμβασης εργασίας. παρ. 5α. Οποιαδήποτε μείωση των αποδοχών των εργαζομένων κατά παράβαση των συμφωνημένων στο πλαίσιο της ειδικής επιχειρησιακής συλλογικής σύμβασης εργασίας, συνιστά μη εμπρόθεσμη καταβολή νομίμων αποδοχών, για την οποία εφαρμόζονται ο α.ν. 690/1945, όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 8 παρ. 1 του ν. 2336/1995."

***Η παρ.5Α προστέθηκε με το άρθρο 13 Ν.3899/2010,(ΦΕΚ Α 212/17.12.2010).

2) Άρθρο 6: Ικανότητα για σύναψη συλλογικών συμβάσεων εργασίας παρ. 1. Ικανότητα για σύναψη συλλογικών συμβάσεων εργασίας έχουν:

α. Οι συνδικαλιστικές οργανώσεις εργαζομένων και εργοδοτών όλων των βαθμίδων στο πεδίο της δραστηριότητάς τους.

Ειδικότερα για την παρ. 3 του άρθρου 3 του νόμου αυτού, από την πλευρά των εργαζομένων, ικανότητα για σύναψη συλλογικής σύμβασης εργασίας έχει η πλέον αντιπροσωπευτική τριτοβάθμια συνδικαλιστική οργάνωση. Για τις υπόλοιπες συλλογικές συμβάσεις εργασίας του άρθρου 3 αυτού του νόμου, από την πλευρά των εργαζομένων, ικανότητα για σύναψη συλλογικής σύμβασης εργασίας έχει η πλέον αντιπροσωπευτική συνδικαλιστική οργάνωση των εργαζομένων στο πεδίο ισχύος της συλλογικής σύμβασης εργασίας.

β. Κάθε εργοδότης που απασχολεί πενήντα (50) τουλάχιστον εργαζόμενους.

"γ. Για τους εργαζομένους σε δικηγορικά, σε συμβολαιογραφικά και άλλα γραφεία η σχετική συλλογική σύμβαση θα υπογράφεται ή η διαιτητική διαδικασία θα διεξάγεται μεταξύ της συνδικαλιστικής οργάνωσης των εργαζομένων και του οικείου Ν.Π.Δ.Δ., στο οποίο υπάγονται οι εργοδότες".

*** Η παράγραφος γʼ προστέθηκε με το άρθρο 12 του Ν.2336/1995 (Α 189/12.9.1995) παρ. 3. Για τη νομιμοποίηση των εκπροσώπων των συνδικαλιστικών οργανώσεων εφαρμόζονται οι σχετικές διατάξεις των καταστατικών τους.

3) Άρθρο 10: Συρροή παρ. 2. Κλαδική ή επιχειρησιακή συλλογική σύμβαση εργασίας υπερισχύει σε περίπτωση συρροής με ομοιοεπαγγελματική συλλογική σύμβαση εργασίας.

4) Άρθρο 11: Προσχώρηση και επέκταση εφαρμογής παρ. 2. Με απόφασή του, που εκδίδεται μετά από γνώμη του Ανώτατου Συμβουλίου Εργασίας, ο Υπουργός Εργασίας μπορεί να επεκτείνει και να κηρύξει γενικώς υποχρεωτική για όλους τους εργαζόμενους του κλάδου ή επαγγέλματος συλλογική σύμβαση εργασίας, η οποία δεσμεύει ήδη εργοδότες που απασχολούν το 51% των εργαζομένων του κλάδου ή επαγγέλματος.

Ειδικότερα η επέκταση ομοιοεπαγγελματικής συλλογικής σύμβασης εργασίας δεσμεύει όλους τους εργαζόμενους του επαγγέλματος, ανεξάρτητα από το είδος της επιχείρησης ή εκμετάλλευσης, με την επιφύλαξη της παρ. 2 του άρθρου 10. παρ. 3. Την επέκταση μπορεί να ζητήσει και αρμόδια συνδικαλιστική οργάνωση των εργαζομένων ή των εργοδοτών με αίτησή της, που υποβάλλει στον Υπουργό Εργασίας. Η επέκταση ισχύει από την ημερομηνία της έκδοσης της απόφασης του Υπουργού και, στην περίπτωση που υπάρχει αίτηση, από την ημερομηνία της υποβολής της.

5) Άρθρο 11: Προσχώρηση και επέκταση εφαρμογής

3. Την επέκταση μπορεί να ζητήσει και αρμόδια συνδικαλιστική οργάνωση των εργαζομένων ή των εργοδοτών με αίτησή της, που υποβάλλει στον Υπουργό Εργασίας. Η επέκταση ισχύει από την ημερομηνία της έκδοσης της απόφασης του Υπουργού και, στην περίπτωση που υπάρχει αίτηση, από την ημερομηνία της υποβολής της.

Oποτε βλέπεις έναν ευτυχισμένο άνθρωπο , σεβάσου τον ...είναι Aγιος....

Η δυστυχία έχει πολλά πράγματα να σου δώσει, που δεν μπορεί να σου τα δώσει η ευτυχία. Η ευτυχία σου παίρνει πολλά πράγματα. Η ευτυχία παίρνει όλα όσα είχες ποτέ, όλα όσα ήσουν ποτέ. Η ευτυχία σε καταστρέφει! Η δυστυχία θρέφει το εγώ σου και η ευτυχία είναι βασικά μια κατάσταση χωρίς εγώ.

Αυτό είναι το πρόβλημα, το επίκεντρο του προβλήματος. Γι’ αυτό οι άνθρωποι το βρίσκουν δύσκολο να είναι ευτυχισμένοι. Γι’ αυτό, εκατομμύρια άνθρωποι στον κόσμο έχουν αποφασίσει να ζουν μίζερα και δυστυχισμένα. Αυτό σου δίνει ένα πάρα πολύ αποκρυσταλλωμένο εγώ. Όταν είσαι δυστυχισμένος, υπάρχεις. Όταν είσαι ευτυχισμένος, δεν υπάρχεις. Μέσα στη δυστυχία αποκρυσταλλώνεσαι, μέσα στην ευτυχία σκορπίζεσαι.

Αν αυτό γίνει κατανοητό, τότε τα πράγματα γίνονται ξεκάθαρα.

Η δυστυχία σε κάνει ιδιαίτερο. Η ευτυχία είναι ένα συμπαντικό φαινόμενο. Δεν υπάρχει τίποτα το ιδιαίτερο σ’ αυτήν.

Τα δέντρα είναι ευτυχισμένα και τα ζώα είναι ευτυχισμένα και τα πουλιά είναι ευτυχισμένα. Ολόκληρη η ύπαρξη είναι ευτυχισμένη, εκτός από τον άνθρωπο. Με το να είναι δυστυχισμένος, ο άνθρωπος γίνεται πολύ ιδιαίτερος, ξεχωριστός.

Η δυστυχία σου δίνει την ικανότητα να προσελκύεις την προσοχή των ανθρώπων. Όποτε είσαι δυστυχισμένος, σε προσέχουν, σε συμπαθούν, σ’ αγαπούν. Οι πάντες αρχίζουν να σε φροντίζουν. Ποιος θέλει να πληγώσει έναν άνθρωπο δυστυχισμένο;

Αν η σύζυγος δεν είναι δυστυχισμένη, ο σύζυγος έχει απλώς την τάση να την ξεχνάει. Αν είναι δυστυχισμένη, ο σύζυγος δεν μπορεί να την αγνοήσει. Αν ο σύζυγος είναι δυστυχισμένος, ολόκληρη η οικογένεια –η σύζυγος, τα παιδιά– βρίσκονται γύρω του και τον νοιάζονται. Αυτό του δίνει μεγάλη παρηγοριά. Νιώθει κανείς ότι δεν είναι μόνος, ότι έχει οικογένεια, φίλους.

Όταν είσαι άρρωστος, όταν νιώθεις κατάθλιψη, οι φίλοι έρχονται να σε επισκεφθούν για να σε παρηγορήσουν. Όταν είσαι ευτυχισμένος, οι ίδιοι φίλοι ε ζηλεύουν. Όταν είσαι πραγματικά ευτυχισμένος, θα βρεις ολόκληρο τον κόσμο να έχει στραφεί εναντίον σου.

Σε κανέναν δεν αρέσει ο ευτυχισμένος άνθρωπος, επειδή ο ευτυχισμένος άνθρωπος πληγώνει το εγώ των άλλων. Οι άλλοι αρχίζουν να νιώθουν: «Ώστε εσύ είσαι ευτυχισμένος κι εμείς εξακολουθούμε να σερνόμαστε μέσα στο σκοτάδι, τη μιζέρια και την κόλαση. Πως τολμάς εσύ να είσαι ευτυχισμένος, όταν όλοι εμείς βρισκόμαστε μέσα σε τόση δυστυχία;»

Και ασφαλώς ο κόσμος αποτελείται από δυστυχισμένους και μίζερους ανθρώπους και κανένας δεν έχει αρκετό θάρρος, για να αφήσει ολόκληρο τον κόσμο να στραφεί εναντίον του. Αυτό είναι υπερβολικά επικίνδυνο. Το ρίσκο είναι πολύ μεγάλο. Είναι προτιμότερο να είσαι προσκολλημένος στη δυστυχία. Αυτό σε κάνει μέρος του πλήθους —του ινδουϊστικού, του μουσουλμανικού, του ινδικού, του αραβικού, του ιαπωνικού.

Ευτυχία; Ξέρεις τί είναι η ευτυχία; Είναι ινδουϊστική, είναι χριστιανική, είναι μουσουλμανική; Η ευτυχία είναι απλώς ευτυχία. Μεταφέρεται κανείς σε έναν άλλο κόσμο. Δεν είναι πια μέρος του κόσμου που έχει δημιουργήσει ο νους του ανθρώπου. Δεν είναι πια μέρος του παρελθόντος, της άσχημης ιστορίας. Δεν είναι πια μέρος του χρόνου.

Όταν είσαι πραγματικά ευτυχισμένος, ευδαιμονικός, ο χρόνος εξαφανίζεται, ο χώρος εξαφανίζεται...

...Όταν είσαι δυστυχισμένος, η κοινωνία σ’ αγαπάει, οι άνθρωποι σε σέβονται τόσο, που μπορείς να γίνεις ακόμη και άγιος. Γι’ αυτό και οι άγιοί σου είναι όλοι δυστυχισμένοι. Η δυστυχία είναι γραμμένη φαρδιά-πλατιά πάνω στο πρόσωπο και τα μάτια τους. Επειδή είναι δυστυχισμένοι, εναντιώνονται σε κάθε είδους χαρά. Επικρίνουν κάθε είδους χαρά ως ηδονισμό. Είναι δυστυχισμένοι και ήθελαν να δουν ολόκληρο τον κόσμο δυστυχισμένο. Στην πραγματικότητα, αυτοί οι άνθρωποι δεν μπορούν να θεωρηθούν άγιοι. Σε έναν ευτυχισμένο κόσμο, θα τους νοσήλευαν, θα τους έκαναν θεραπεία. Αυτοί είναι παθολογικοί άνθρωποι.

Έχω δει πολλούς αγίους κι έχω κοιτάξει και τις ζωές των αγίων σου. Οι ενενήντα εννέα στους εκατό είναι απλώς ανώμαλοι —νευρωτικοί ή ακόμα και ψυχωτικοί. Οι άνθρωποι όμως τους σέβονται. Και να θυμάσαι, τους σέβονται εξαιτίας της δυστυχίας τους.

Σπουδαίοι άγιοι, που έκαναν μεγάλες νηστείες, απλώς βασάνιζαν τον εαυτό τους. Αυτό δεν χρειάζεται και πολλή ευφυΐα. Τις πρώτες μέρες είναι δύσκολο —την πρώτη εβδομάδα. Η δεύτερη βδομάδα είναι εύκολη. Την τρίτη εβδομάδα, δεν μπορείς να φας. Την τέταρτη βδομάδα το έχεις ξεχάσει τελείως. Το σώμα απολαμβάνει να τρώει τον εαυτό του, αισθάνεται λιγότερο βαρύ και προφανώς δεν έχει προβλήματα με τη χώνεψη. Και όλη η ενέργεια που προηγουμένως πήγαινε στη χώνεψη, τώρα πηγαίνει στο κεφάλι. Μπορείς να σκέφτεσαι περισσότερο, μπορείς να είσαι περισσότερο συγκεντρωμένος, μπορείς να ξεχάσεις το σώμα και τις ανάγκες του.

Αυτά τα πράγματα όμως δημιουργούν δυστυχισμένους ανθρώπους και δυστυχισμένη κοινωνία. Κοίταξε τη δυστυχία σου και θα βρεις ότι σου δίνει πολλά πράγματα: Οι άνθρωποι σε σέβονται. Οι άνθρωποι νιώθουν πιο φιλικά απέναντί σου. Θα έχεις περισσότερους φίλους αν είσαι δυστυχισμένος. Αυτός είναι ένας πολύ παράξενος κόσμος. Κάτι σ’ αυτόν είναι θεμελιωδώς λανθασμένο. Δεν θα έπρεπε να συμβαίνει αυτό.

Ο ευτυχισμένος άνθρωπος θα έπρεπε να έχει περισσότερους φίλους. Γίνε όμως ευτυχισμένος και οι άνθρωποι θα σε ζηλεύουν. Δεν θα είναι πια φιλικοί μαζί σου. Νιώθουν ότι τους κοροϊδεύεις. Έχεις κάτι που δεν είναι διαθέσιμο σ’ εκείνους. «Εσύ γιατί είσαι ευτυχισμένος;» Έτσι, εδώ και αιώνες, έχουμε μάθει το μηχανισμό: Καταπιέζουμε την ευτυχία και εκφράζουμε τη δυστυχία. Αυτό έχει γίνει δεύτερη φύση μας.

Πρέπει να εγκαταλείψεις όλον αυτό τον μηχανισμό. Πρέπει να μάθεις να είσαι ευτυχισμένος και πρέπει να μάθεις να σέβεσαι τους ευτυχισμένους ανθρώπους και πρέπει να μάθεις να δίνεις περισσότερη προσοχή στους ευτυχισμένους ανθρώπους.

Να το θυμάσαι αυτό. Αυτή είναι μια μεγάλη προσφορά στην ανθρωπότητα. Μη δείχνεις οίκτο στους δυστυχισμένους ανθρώπους. Αν κάποιος είναι δυστυχισμένος, βοήθησέ τον, αλλά μην του δείχνεις οίκτο. Μην του δίνεις την ιδέα ότι η δυστυχία είναι κάτι που αξίζει να την κουβαλάει. Άφησέ τον να μάθει ότι τον βοηθάς, αλλά «αυτό δεν είναι από σεβασμό, είναι απλώς επειδή το έχεις ανάγκη.» Και δεν κάνεις τίποτα με το να προσπαθήσεις να μπεις μέσα στη δυστυχία του άλλου ανθρώπου για να τον βγάλεις από εκεί, επειδή η δυστυχία είναι άσχημη. Άφησε τον άνθρωπο να νιώσει ότι η δυστυχία είναι άσχημη, ότι το να είναι δυστυχισμένος δεν είναι προσφορά στην ανθρωπότητα.

Να είσαι ευτυχισμένος, να σέβεσαι την ευτυχία και βοήθα τους ανθρώπους να καταλάβουν ότι η ευτυχία είναι ο σκοπός της ζωής —σαττσινανάντ. Οι μύστες της Ανατολής έχουν πει ότι ο Θεός έχει τρεις ποιότητες. Είναι σατ –αλήθεια–, τσιτ –συνειδητότητα– και άναντ —ευδαιμονία.

Όπου υπάρχει ευδαιμονία, εκεί βρίσκεται και ο Θεός. Όποτε βλέπεις έναν ευτυχισμένο άνθρωπο, σεβάσου τον —είναι άγιος. Κι όποτε αισθάνεσαι ότι μια συνάθροιση ανθρώπων είναι γεμάτη ευδαιμονία, θεώρησέ την ιερό χώρο. 

OSHO Βουτιές στον Ωκεανό της Ζωής

Εκδόσεις: Ρέμπελ

Ενα έρημο άνθος!

Βαθύτερο ἀπ᾿ τὴν ἀγάπη καὶ τὴν ταραχὴ

ποὺ φέρνει μέσ᾿ στὸ στῆθος ἡ ἐπιθυμία

ζεῖ στὸ θαλάσσιο βράχο ἕν᾿ ἄνθος ὁλομόναχο.

Ποιὰ φωνὴ τὸ κυρίεψε καὶ μοιάζει σὰν νὰ δείχνει

τὴν ἄγνωστη γαλήνη μὲ μικρὰ χρώματα...

Εἶναι βγαλμένο στοὺς κινδύνους τῆς χαρᾶς

ἀμέριμνο σὰν ἰδέα.

Νίκος Καρούζος