Ο Ηλιος και η Σελήνη!

Σήμερα ο Ήλιος και η Σελήνη, ζουν περιμένοντας αυτή τη στιγμή. Αυτή τη στιγμή που τους δόθηκε και που τόσο σπάνια συμβαίνει.

Όταν ο Ήλιος και η Σελήνη συναντήθηκαν για πρώτη φορά, ερωτεύτηκαν με την πρώτη ματιά και ξεκίνησε μια μεγάλη αγάπη.

Ο κόσμος ακόμα δεν είχε δημιουργηθεί και την ημέρα που ο Θεός αποφάσισε να τον φτιάξει, τους έδωσε το φως τους.

Αποφασίστηκε ότι ο Ήλιος θα φώτιζε τη μέρα και η Σελήνη τη νύχτα. Και έτσι θα ζούσαν χώρια.

Με αυτή την απόφαση, πλημμύρισαν από στενοχώρια, γιατί κατάλαβαν πως θα ζούσαν χωριστά.

Η Σελήνη παρ' όλη τη λάμψη της άρχισε να απομονώνεται και ο Ήλιος από την πλευρά του, παρ' όλο που είχε κερδίσει τον τίτλο του "Βασιλιά των Αστέρων", δεν ήταν ευτυχισμένος.

Ο Θεός που έβλεπε τη θλίψη που είχαν, τους φώναξε και τους εξήγησε πως ο καθένας τους είχε μια ξεχωριστή λάμψη και δεν έπρεπε να είναι θλιμμένοι.

"- Εσύ Σελήνη θα φωτίζεις τα βράδυα και θα μαγεύεις τους ερωτευμένους. Εσύ Ήλιε θα δίνεις λάμψη στη Γη την ημέρα και ζέστη στους ανθρώπους και η παρουσία σου θα τους κάνει όλους πιο ευτυχισμένους."

Η Σελήνη λυπήθηκε για την τύχη της και έκλαψε πικρά...

Και ο Ήλιος βλέποντάς την να υποφέρει αποφάσισε να της δώσει δύναμη και να την βοηθήσει να δεχτεί την απόφαση του Θεού.

Παρ' όλα αυτά, αποφάσισε να ζητήσει μια χάρη από το Θεό:

"-Θεέ μου, βοήθησε τη Σελήνη γιατί είναι πιο ευαίσθητη από μένα και δεν αντέχει τη μοναξιά." Και τότε ο Θεός της χάρισε τ' αστέρια.

Όταν η Σελήνη αισθάνεται μοναξιά, καταφεύγει στ' άστρα, που κάνουν τα πάντα για να την παρηγορήσουν, αλλά ποτέ δεν το πετυχαίνουν.

Σήμερα ζούν χωριστά. Ο Ήλιος προσποιείται ότι είναι ευτυχισμένος και η Σελήνη προσπαθεί να κρύψει τη στενοχώρια της.

Λένε ότι ο Θεός ήθελε η Σελήνη να είναι πάντα γεμάτη και φωτεινή, αλλά δεν τα κατάφερε...Γιατί είναι γυναίκα και καμμιά γυναίκα δεν μπορεί να ζει χωρίς αγάπη.

Όταν είναι ευτυχισμένη είναι γεμάτη και λάμπει. Όταν είναι δυστυχισμένη είναι μισή και ένα τέταρτο και τότε δεν είναι δυνατόν να φανεί η λάμψη της.

Η Σελήνη και ο Ήλιος ακολουθούν τη μοίρα τους. Αυτός, μόνος αλλά δυνατός. Η Σελήνη παρέα με τ' άστρα, αλλά, αδύναμη.

Πολλοί άντρες προσπάθησαν να την αποκτήσουν αλλά δεν μπόρεσαν. Μερικοί πήγαν να τη δουν από κοντά, αλλά και πάλι γύρισαν άπρακτοι. Ποτέ κανείς δεν μπόρεσε να τη φέρει στη Γη ούτε και κανείς κατάφερε να την κάνει να ερωτευτεί.

Ο Θεός τότε αποφάσισε ότι κανένας έρωτας δεν θα είναι αδύνατος. Ούτε του Ήλιου και της Σελήνης. Τότε, δημιούργησε την έκλειψη.

Όταν κοιτάζεις προς τον ουρανό από εδώ και μπρος και δεις τον Ήλιο να σκεπάζει τη Σελήνη, θα είναι γιατί ξαπλώνει πάνω της και κάνουν έρωτα.

Αυτό το έργο αγάπης ονομάστηκε "έκλειψη". Είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι αυτη η λάμψη πάθους, είναι τόσο μεγάλη, που συνιστάται να μη βλέπουμε προς τον ουρανό εκείνη τη στιγμή, γιατί τα μάτια μας μπορεί να τυφλωθούν, αντικρύζοντας τόση αγάπη.

Εσύ ήξερες ότι στη Γη υπήρχαν ο Ήλιος και η Σελήνη...κι επίσης ότι υπάρχει η έκλειψη...Αυτό όμως, είναι το κομάτι της ιστορίας που δεν γνώριζες...Έτσι δεν είναι;;;

Ο Μύθος του έρωτα και της ψυχής!

Ο Ερωτας και η Ψυχή είναι ένα μυθολογικό ζευγάρι, που βασανίστηκαν πολύ μέχρι να μπορέσουν να χαρούν την αγάπη τους ανεμπόδιστα। Αυτός είναι ο μύθος του Ερωτα και της Ψυχής όπως τον αναφέρει ο Απουλήιος, Ρωμαίος συγγραφέας του 2ου μ.Χ. αιώνα.

Αν και ο Θεός Ερως στην αρχαιότητα ήταν υπεύθυνος για τα πάθη πολλών θνητών και μη, τελικά και ο ίδιος δεν γλίτωσε από τα βέλη του. Ερωτεύτηκε κεραυνοβόλα την Ψυχή, μια θνητή που είχε τη φήμη μιας πανέμορφης γυναίκας. Ο μύθος του Ερωτα και της Ψυχής είναι όμορφος και αποδεικνύει τη δύναμη της αγάπης και του έρωτα στις ζωές όλων.

Η Ψυχή ήταν μια θνητή, κόρη μιας πολύ συνηθισμένης οικογένειας με τρία παιδιά. Ανθρωποι από όλα τα μέρη έρχονταν να επισκεφτούν την Ψυχή και να θαυμάσουν την ομορφιά της, τιμώντας την περισσότερο από τη Θεά Αφροδίτη.

Η Αφροδίτη όταν αντιλήφθηκε τι ακριβώς συνέβαινε, αποφάσισε να ζητήσει την παρέμβαση του γιου της Ερωτα, ο οποίος ανέλαβε να δηλητηριάσει τις ψυχές των ανδρών ώστε να μην επιθυμούν την Ψυχή. Ωστόσο, και ο ίδιος ερωτεύτηκε την Ψυχή, στρέφοντας κατά λάθος το βέλος του κατά του εαυτού του.

Τα χρόνια περνούσαν και οι γονείς της Ψυχής ήταν σαφώς προβληματισμένοι από την έλλειψη μνηστήρων, οπότε αποφάσισαν να στείλουν να πάρουν χρησμό, υποπτευόμενοι ότι κάποιος θεός έχει αναμειχθεί. Στους Δελφούς λοιπόν, ο Απόλλων, υπό την καθοδήγηση του θεού Ερωτα έδωσε χρησμό:

«Η Ψυχή δεν προορίζεται για γυναίκα κανενός θνητού. Ο άντρας της την περιμένει στην κορυφή ενός βουνού, και είναι ένα αποκρουστικό τέρας, που κανείς, ούτε θνητός ούτε αθάνατος, δεν μπορεί να του αντισταθεί». Αν και όλοι έπεσαν σε βαθιά θλίψη, αποφάσισαν να εκπληρώσουν το χρησμό ετοιμάζοντας λαμπρό γάμο με το “τέρας” του βουνού.

Ο γάμος έγινε αλλά η Ψυχή δεν μπορούσε να δει το σύζυγό της, ο οποίος εμφανιζόταν μόνο τα βράδια σε εκείνη και πάντα μέσα στο σκοτάδι. Ήταν ωστόσο τόσο τρυφερός και καλόκαρδος που η Ψυχή κατάλαβε ότι δεν μπορεί να είναι ένα αποκρουστικό τέρας, αλλά ο άντρας που επιθυμούσε σε όλη της τη ζωή.

Περνούσε υπέροχα μαζί του αλλά προβληματιζόταν γιατί δεν τον είχε δει ποτέ. Όταν κάποια στιγμή αποφάσισε να πάει στο πατρικό της, οι αδερφές της ζήλεψαν για την καλή της τύχη και την έπεισαν ότι για να μη θέλει να της φανερωθεί όχι μόνο θα είναι ένα τέρας, αλλά θα θέλει να τη σκοτώσει κιόλας. Ετσι λοιπόν της πρότειναν να τον σκοτώσει εκείνη πρώτη.

Η Ψυχή με το λυχνάρι αντικρίζει το πρόσωπο του Ερωτα

Η Ψυχή με το λυχνάρι αντικρίζει το πρόσωπο του Ερωτα

Η Ψυχή γύρισε στο παλάτι, και ξάπλωσε με το μυστηριώδη σύζυγό της. Όταν εκείνος αποκοιμήθηκε, η ψυχή πήρε ένα λυχνάρι και ένα μαχαίρι και αποφάσισε να τον σκοτώσει. Εγειρε από πάνω του και καθώς φώτισε το πρόσωπο του με το λυχνάρι, είδε προς μεγάλη της έκπληξη τον πανέμορφο Θεό Ερωτα.

Η Ψυχή τα έχασε, το λυχνάρι έγειρε στο πλάι και καυτό λάδι χύθηκε πάνω στον Ερωτα. Ο Ερωτας ξύπνησε από τον πόνο και πέταξε μακριά, λέγοντας της πως η καχυποψία της σκότωσε την αγάπη τους και ότι δεν θα μπορούσαν να είναι μαζί πια, αφού αυτή – μια θνητή – είδε το πρόσωπο ενός αθάνατου.

Μετανιωμένη η Ψυχή άρχισε να αναζητά τον Ερωτα παντού, χωρίς αποτέλεσμα. Κάποια στιγμή μετά από πολλή περιπλάνηση έφτασε σε ναό της θεάς Δήμητρας, η οποία τη συμβούλεψε να παρακαλέσει την Αφροδίτη να την αφήσει να δει το γιο της.

Η Αφροδίτη είχε φυλακίσει τον Ερωτα μέχρι να ξεχάσει την Ψυχή και να επουλωθεί η πληγή από το καυτό λάδι. Ακουσε όμως από τις ικεσίες της Ψυχής και της απάντησε ότι για να δει τον αγαπημένο της, θα έπρεπε πρώτα να περάσει τρεις δοκιμασίες.

Οι δοκιμασίες ήταν δύσκολες, αλλά η Ψυχή κατόρθωσε να πραγματοποιήσει τις δυο πρώτες με επιτυχία. Ωστόσο η τελευταία δοκιμασία απαιτούσε να κατέβει στον Άδη και να φέρει το κουτί της Περσεφόνης στην Αφροδίτη. Το κουτί αυτό περιείχε το μαγικό ελιξήριο της ομορφιάς και η Ψυχή απαγορευόταν να το ανοίξει.

Η Ψυχή πήρε το κουτί αλλά δεν αντιστάθηκε στον πειρασμό να το ανοίξει για να πάρει λίγο φάρμακο ομορφιάς για τον εαυτό της. Ωστόσο στο κουτί η Περσεφόνη δεν είχε βάλει κανένα μαγικό φίλτρο που θα μπορούσε να την κάνει πιο όμορφη, αλλά τον Μορφέα, που την έριξε σε βαθύ ύπνο.

Οταν ο Ερωτας έμαθε τι έπαθε η αγαπημένη του, δραπέτευσε από το παλάτι της Αφροδίτης, πέταξε στον Ολυμπο και παρακάλεσε τον Δία να σώσει την Ψυχή। Ο Δίας συγκινημένος από την αγάπη του θεού Ερωτα, την έκανε αθάνατη, επιτρέποντας στον Ερωτα να ενωθεί μαζί της για πάντα.

Ανεκδοτάκια!! Καλό απόγευμα!!

Oι επιβάτες μιας πτήσης ενός επιβατικού αεροπλάνου κάθονται στις θέσεις τους και περιμένουν τους πιλότους.

Σύντομα, δύο άνδρες με στολή πιλότου μπαίνουν στο αεροπλάνο.

Φορούν μαύρα γυαλιά. Ο ένας από τους δύο συνοδεύεται από έναν σκύλο για τυφλούς κι ο άλλος βρίσκει το δρόμο του με την βοήθεια ενός άσπρου μπαστουνιού.

Προχωρούν στον διάδρομο, μπαίνουν στο πιλοτήριο...

και κλείνουν την πόρτα. Πολλοί από τους επιβάτες γελούν νευρικά κι όλοι κοιτάζονται με μία έκφραση που πηγαίνει από την έκπληξη στον φόβο ή τον σκεπτικισμό. Μερικοί ψάχνουν τις κάμερές τους.

Μερικά λεπτά αργότερα, οι μηχανές του αεροπλάνου ξεκινούν και το αεροπλάνο επιταχύνει στην πίστα. Τρέχει όλο και πιο γρήγορα και μοιάζει σα να μην πρόκειται να απογειωθεί ποτέ.

Οι επιβάτες κοιτάζουν από τα παράθυρά τους και διαπιστώνουν ότι το αεροπλάνο κατευθύνεται ίσια σε μια λίμνη που βρίσκεται στο τέλος του διαδρόμου απογείωσης.

Το αεροπλάνο τώρα τρέχει πολύ γρήγορα στην πίστα και πολλοί επιβάτες διαπιστώνουν ότι δεν πρόκειται να απογειωθούν ποτέ και ότι όλοι θα πέσουν στην λίμνη.

Οι φωνές των έντρομων επιβατών γεμίζουν το αεροπλάνο, αλλά αυτή ακριβώς τη στιγμή, το αεροπλάνο απογειώνεται γλυκά, χωρίς το παραμικρό πρόβλημα.

Οι επιβάτες ηρεμούν και χαμογελούν, νιώθοντας λίγο ανόητοι που πίστεψαν σε αυτό το κακόγουστο αστείο. Λίγα λεπτά αργότερα το γεγονός ξεχάστηκε.

Στο πιλοτήριο, ο πιλότος ψαχουλεύει το ταμπλό με τα όργανα, βρίσκει το κουμπί του αυτόματου πιλότου και τον βάζει σε λειτουργία.

Mετά γυρνάει και λεει μετά στον συγκυβερνήτη:

- Ξέρεις τι πραγματικά με φοβίζει;

- Όχι, απαντά ο άλλος.

- Μια απ αυτές τις μέρες, οι επιβάτες θα βάλουν τις φωνές πολύ αργά και θα πνιγούμε όλοι μας...!

__________________________________________

Ένα ζευγάρι Κρητικών επιστρέφει από ένα γάμο με το μωρό παιδί τους. Τους σταματά ένα περιπολικό για αλκοτέστ. Ο άντρας αφού κάνει το αλκοτέστ βρίσκεται κατά πολύ πάνω από το όριο. Ο τροχονόμος είναι έτοιμος να του κόψει το πρόστιμο αλλά εκείνος του λέει.

- Δεν είμαι εγώ μεθυσμένος απλά το μηχάνημα είναι χαλασμένο. Αν δε με πιστεύεις κάνε και αλκοτέστ στη γυναίκα μου.

Η σύζυγος βρίσκεται και αυτή με τη σειρά της πολύ πάνω από το όριο. Ο τροχονόμος απαντά στον Κρητικό:

- Δεν είναι τα μηχανήματα μας χαλασμένα κύριε απλά και η γυναίκα σας έχει πιει.

- Όχι , όχι τα μηχανήματά σας είναι χαλασμένα και αν δε με πιστεύετε να κάνετε αλκοτέστ και στο μωρό.

Ο τροχονόμος κάνει αλκοτέστ και στο μωρό το οποίο βρίσκεται πάνω από το όριο. Ο τροχονόμος έντρομος ζητά συγγνώμη.

- Συγγνώμη κύριε, τελικά έχετε δίκιο το μηχάνημα είναι όντως χαλασμένο.

Ο τροχονόμος φεύγει και η οικογένεια συνεχίζει το δρόμο της. Σε μια στιγμή ο άντρας γυρνά στη γυναίκα του και λέει:

- Κατάλαβες τώρα γιατί σου έλεγα να βάζεις ρακή στο γάλα του μωρού;

Στην περίοδο οικονομικής κρίσης που διανύουμε, δείτε τι απάντηση δίνουν διάφοροι επαγγελματίες στην ερώτηση “πώς πάνε οι δουλειές”:

Φούρναρης: Ψίχουλα

Μανάβης: Κολοκύθια

Αγρότης: Ζήσε Μάη μου να φας τριφύλλι

Ανθοπώλης: Μαρασμός

Υφασματέμπορος: Πανί με πανί

Ψαράς: Ούτε λέπι

Φαρμακοποιός: Με το σταγονόμετρο

Ηλεκτρολόγος: Δε βλέπω φως

Υδραυλικός: Μούφα η δουλειά

Mηχανικός αυτοκινήτων: Στο ρελαντί

Έμπορος χαλιών: Χάλια

Κομμωτής: Τρίχες

Ψιλικατζής: Ψιλοπράγματα

Νεκροθάφτης: Ψόφια πράγματα

Ο απέναντι νεκροθάφτης: Μεγάλη νέκρα

Τυπογράφος: Ούτε φύλλο

Βοθρατζής: Σκατά

Ναυτικός: Πιάσαμε πάτο

Στρατιωτικός: Βήμα σημειωτόν

Τσατσά: *ούτσες

Πόρνη: Αραχνιάσαμε

Χρηματιστής: Δεκάρα τσακιστή

Πρωθυπουργός: Παραλάβαμε χάος

''ΠΑΛΙΑ ΚΑΡΤ-ΠΟΣΤΑΛ''(αναμνήσεις)

ΚΑΛΑΜΑΥΚΑ-Μια από τις όμορφες γωνιές της Γεραπετρίτικης ενδοχώρας!

Μαδάρες μου χανιώτικες
κορφή του Ψηλορείτη
και λασιθιώτικα βουνά  

γειά σου παντέρμη ΚΡΗΤΗ!!
 

Όμορφη είσαi  Κρήτη μου
'π' Ανατολή σε Δύση
ναι! που ν' αγιάσει η χέραν του
που σ' έχει ζωγραφίσει.

Λασίθι - Καλαμαύκα from candia on Vimeo.

Μια από τις όμορφες γωνιές της Γεραπετρίτικης ενδοχώρας, 15ΚΜ, βορειοδυτικά είναι αυτή που καταλαμβάνει το γραφικό χωριό Καλαμαύκα.

Βρίσκεται στις παρυφές των Λασιθιώτικων βουνών. Περιοχή που εντυπωσιάζει τον επισκέπτη με τη ποικιλομορφία του ανάγλυφου τοπίου. Την ονομασία του το χωριό την πήρε από την Καλή Αύκλα δηλαδή ξύλινο αυλάκι που υπήρχε στις πηγές του Κεφαλόβρυσου για να μεταφέρει το νερό από την μια όχθη του ποταμού στην άλλη. Άλλη εξήγηση είναι ότι ο βράχος στη κορυφή του Κάστελου μοιάζει με Καλυμμαύκι του Παπά και από εκεί ονομάστηκε το χωριό.

Η Καλαμαύκα, όμορφο, γραφικό παραδοσιακό, μεγάλο χωριό με τις πηγές του Κεφαλοβρυσιού, να αναβλύζουν, γάργαρα νερά σε μεγάλη ποσότητα μοιάζει όαση δροσιάς, επίγειος παράδεισος, με οργιώδη βλάστηση, στην ξηροθερμική επαρχία μας.

Πλούτος του το νερό και η ενεργητικότητα, των κατοίκων του, που αντιστέκονται στην αστυφιλία. Η παραμονή των Καλαμαυκιανών στους γενέθλιους τόπους οφείλεται και στην πλεονεκτική θέση του χωριού αφού απέχει εξίσου από τα βόρεια και νότια παράλια του νησιού μας και προσελκύει καθημερινά επισκέπτες από την Ιεράπετρα και τον Άγιο Νικόλαο.

Κ Α Λ Α Μ Α Υ Κ Α.

Η Καλαμαύκα, η αρχαία Λάρισα, κατοικείται ήδη από την Μινωική εποχή. Στη θέση Ψαθί που βρίσκεται στο δρόμο προς την Ιεράπετρα βρέθηκαν ανθρώπινα κρανία, πήλινα αγγεία, αιχμές δόρατος, διάφορα κτερίσματα υπομινωικής εποχής. Για την Καλαμαύκα, αρχαία Λάρισα ο Γεωγράφος Στράβων γράφει “Και εν τη Κρήτη πόλις Λάρισα η νυν εις Ιεράπυτνα συνοικισθείσα αφ ης και το υποκείμενον πεδίον νυν Λαρισίων καλείται.” Προστάτης θεός της αρχαίας Λάρισας ήταν ο Ασκληπιός γι αυτό ο Ιατρικός Σύλλογος Λασιθίου καθιέρωσε ως έμβλημα του την φιγούρα του ανακαλυφθέντος ειδωλίου στην κορυφή Κάστελος, που δεσπόζει στο χωριό και ήταν ιερό Κορυφής σύμφωνα με την άποψη του Κου Μιχάλη Πυτικάκη.Η Λάρισα υποτάχτηκε περίπου τον 3ο αιώνα Π.Χ από την Ιεράπυτνα . Οι κάτοικοι της μεταφέρθηκαν αλλού σύμφωνα με την υπογραφείσα συνθήκη. Τις μετέπειτα ιστορικές περιόδους υπάρχουν στοιχεία ότι ο χώρος της Καλαμαύκας λόγω της ύπαρξης των πηγών του νερού του Κεφαλόβρυσου κατοικείται αδιαλείπτως. Τα τοπωνύμια Κάστελος, Μεσοκάστελα, Λαρισάκια, μαρτυρούν την ακμή της. Έδρα φεουδάρχη την Ενετική περίοδο είχε το 1583 435 κατοίκους. Έχει σπουδαίες Βυζαντινές και μεταβυζαντινές εκκλησίες και πολλά εξωκλήσια. Την Τουρκοκρατία ανέδειξε κορυφαίους οπλαρχηγούς όπως τον Νικόλαο Φωνιαδάκη και τον Ιωάννη Μπαριτάκη. Τεκμήρια ιστορίας, αγώνες, θυσίες που δεν συνοψίζονται.

Σήμερα η Καλαμαύκα είναι το πιο ζωντανό χωριό, αφού αυξάνετ

αι ο πληθυσμός της, έχει διθέσιο σχολείο, νηπιαγωγείο, πολιτιστικό σύλλογο, συνεταιρισμούς, ΤΟΕΒ, -για την δια

χείριση του νερού-,

πολλά καφε

νεία και 7 ταβέ

ρνες.

Το φυσικό

τοπίο που ονομάστηκε “Κινέζικο τοπίο” λόγω των μικρ

ών μετεώρων με τα Μπονσάι, τους πέτρινους θεούς, τον Κάστελο με τα 224 σκαλοπάτια το οποίο χαρακτηρίστηκε σαν μνημείο φυσικής ιστορίας. Τα σπήλαια, οι βραχογραφίες, το φαράγγι του Χαυγά, το αρχαίο ελαιοτριβείο, οι εκκλησίες του Αγίου Ιωάννου και Αγίου Αντωνίου είναι μερικά από τα πολλά αξιοθέατα της Καλαμαύκας. Οι ταβέρνες με τα πλατάνια και τα τρεχούμενα νερά, οι παραδοσιακοί ντόπιοι, νόστιμοι μεζέδες, ο κλωστένιος χαλβάς και οι σκυφομακαρούνες, με τους ήχους της λύρας, του βιολιού και του λαούτου αποζημιώνουν ντόπιους και ξένους. Υπάρχουν λοιπόν πάρα πολλοί λόγοι για τους οποίους καποιος πρέπει να περιηγηθεί στο χωριό της Καλαμαύκας.

Στο λόφο του Κάστελου υπάρχει μια σπηλιά και μ

έσα σ’ αυτήν η εκκλησία τ

ου Σταυρού, όπου μπορείτε να φτάσετε αφού ανεβείτε 242 σκαλοπάτια. Από κει μπορείτε να απολαύσετε τη μαγευτική θέα προς τα κάτω.

Μιχάλης Τζουγανάκης- Μαντινάδες!

Φεύγει μου η σκέψη τσι βραδιές και μου χαλάει τον ύπνο,

κι όπου κι αν ψάξω να τη βρω στσ'αγκάλες σου την βρίχνω...

Κάθε βραδιά στο όνει

ρο σε περιμένω να'ρθεις,

μα σα θα φύγεις απ'αυτό γίνεται εφιάλτης..!!!!

Φωθιά θα βάλω να καώ κι ύστερα θέλω να'ρθεις,

τη στάχτη με τα χέρια σου το ''σ'αγαπώ'' να γράψεις..

Ω τη παντέρμη τη βραδιά και πώς θα την περάσω,

που πάλι με τα μάθια μου μόνο θα σ'αγκαλιάσω....

Τη βλέπω και παραμιλώ μιλάει και τα χάνω,

άχι δικιά μου να'τανε την προσευχή μου κάνω!!!

Μιλώ σου με τα μάτια μου κι αυτό νομίζω φτάνει,

να καταλάβεις η καρδιά σε ποιά μεριά σε βάνει....!!

Απόγιομα Σκέψης!

« Μέσα στις θαλασσινές σπηλιές μέρες ολόκληρες σε κοίταζα στα μάτια και δε σε γνώριζα μήτε με γνώριζες. » Γ. Σεφέρης Απόγιομα σκέψης και πάλι συλλαβίζω. Δίχως λέξεις δεν διαβαίνεις την άβυσσο, μήτε με φοβισμένες στράτες και λαχτίσματα ντροπής. Να μιλήσω για έρωτες για θάνατο και κείνα τα μπλάβα τα σύννεφα που στέργουν τις νύχτες μου; Να μιλήσω για σιωπή και κείνα τα πολύχρωμα κεντήματα που απλώνει καθε τόσο η μορφή σου στον ύπνο μου; Για σεφέρια απορριγμένα στο χαρτί σαν τσακισμένοι πολεμηστάδες στων βράχων την απόγνωση.Απόγιομα σκέψης και πάλι συλλαβίζω. Με ένα...