Η νΕρΑιΔα ΤοΥ ΝεΡοΥ!

Κάποτε μια νεράϊδα του νερού καθόταν θλιμένη σε ένα βράχο δίπλα στη θάλασσα..  

Μόλις είχε πεθάνει μια φίλη της γοργόνα γιατί έιχε πέσει στα δίχτυα κάτι ψαράδων...
Η νεράϊδα έκλαιγε πολύ γιατί όταν συνέβη αυτό το γεγονός ήταν μπροστά...  




ήθελε να σηκώσει κύματα μεγάλα σα βουνά και να πνίξει του ψαράδες που ήταν ακόμα μέσα στη θάλασσα και ψάρευαν...
αλλά δεν της επιτρεπόταν να κάνει κάτι τέτοιο γιατί και το υγρό στοιχείο έχει τους νόμου του...
Έβαζε λοίπον τα χέρια στο πρόσωπο και συνέχιζε να κλαίει...
Τα δάκρυα όμως των νεράϊδων είναι μαγικά και ανάλογα με τη διάθεσή τους έχουν ανάλογο χρώμα..
Η νεράϊδα δε σταματούσε για μήνες ολόκληρους να κλάιει και τα δάκρυά της από την μαυρή θλίψη ήταν και αυτά...
μαυρα, και ήταν τοσα πολλά που κυλούσαν στη θάλασσα και την έκαναν και αυτή μαύρη.Από τότε η θάλασσα αυτή
ονομάστηκε μαύρη θάλασσα...
Κάποια στιγμή η νεράϊδα μιλήσε σε γοργόνες που ήταν αδελφές της φίλης της να εκδικηθούν τους ψαράδες του χωριού
που είχα

ν σκοτώσει την φίλη της...      


Αλλά ο νόμος των γοργόνων είναι να μη σκοτώνουν κανέναν και έτσι ήταν σε δίλημα τι θα ήταν η εκδίκησή τους...
Τελικά αποφάσισαν όλες πως το μόνο που μπορούσαν να κάνουν ήταν να πουν σε όλα τα ψάρια να φύγουν μακριά απ την
παραθαλάσια περιοχή του χωριού όπου έμεναν οι ψαράδες...
Ετσί έγινε.Οι ψαράδες που κάποτε όλο καμάρι έλεγαν ότι ειχαν ψαρέψει μια γοργόνα τώρα έκλαιγαν.Το σπιτικό τους εκεί
που είχε αγαθά και τρώγαν κάθε μέρα τώρα, τώρα ήταν φτωχοί σα ζητιάνοι.Κάθε μέρα προσπαθούσαν να ψαρέψουν αλλά τίποτα.
Η εκδίκηση ήταν σκληρή...
Οι ψαράδες κάποια στιγμή κατάλαβαν τι είχε συμβεί...
Πήγαν λοιπόν στη παραλία και γονατιστοί και με παρακάλια άρχισαν να ζητάνε να γίνουν όλα όπως πρώτα
γιατί θα πεθαίναν απ' τη πείνα αυτοί και οι οικογένειες τους...
Μια φωνή ακούστηκε μες απ' το νερό και είπε "όταν σκοτώθηκε η φίλη μου ήταν ωραία;;;"  







 



Ήταν η νεράϊδα που είχε μιλήσει, η θλίψη μες την καρδιά της δεν είχε καταλαγιάσει..
Σιγά-σιγά όχι μόνο οι ψαράδες αλλά όλο το χωρίο άρχισε να βιώνει τις συνέπειες της εκδίκησης αυτής.
Τώρα όλοι παρακαλούσαν και ζητούσαν να υπαρξουν ψάρια ξάνα στην περιοχή τους...
"Χρείαζομαι ανταλάγματα μεγάλα για να περάσει ο πόνος" είπε μια φώνη απ τη θάλασσα και εξαφανιστήκε πάλι.
Το χωρίο έκανε συμβούλιο γι'αυτη την απαιτητική αλλά αινιγματική φράση..
Ξαναπήγαν στη θάλασσα και ρώτησαν τη νεράϊδα του νερού τι ζωτάει για αντάλγμα..
"Αληθινή Αγάπη" ήταν τα λόγια..      

Η νεράϊδα ζητούσε κάποιον αλλά ποιός θα παντρευόταν μια νεράϊδα;;;Κανέις δεν ήθελε...
Και όμως υπήρχε κάποιος..
Ήταν ένας τροβαδούρος που όλοι τον κοροϊδευανε γιατί τραγουδούσε φάλτσα αλλά ήταν πολύ
καλός άνθρωπος...
Ο τροβαδούρος αυτός ήταν στην καρδιά ο πιο αγνός άνθρωπος
σε όλο το χωριό και είχε ακούσει για τον πόνο της νεράϊδας.Την αγαπούσε πού έκανε τόσα για την φίλη της και ένιωθε πως και αυτός έτσι θα ένιωθε στη θέση της.Ήταν αληθινά ερωτευμένος μαζί της και ήξερε πως ήταν πολύ όμορφη με μακρία μαλλιά και γλυκά χείλη σαν το φως των αστεριών...
Οι συγχωριανοί του βέβαια φοβόντουσαν αλλά αυτός ήξερε πως όταν σε καλεί η αγάπη πρέπει να δίνεσαι...
Για άλλη μια φορά πήγε στη θάλασσα όλο το χωριό και είπε στην νεραϊδα πως υπάρχει κάποιος που δέχεται..
Η ήρεμη θάλασσα αγρίεψε και εντελώς ξαφνικά εμφανίστηκαν ψηλά κύματα και δίνες παντού. .
Ένα κύμα σε σχήμα χεριού άρπαξε τον τροβαδούρο και όλοι έμειναν έκπληκτοι..         

 

Τον κύμα τον τραβηξε στη θάλασσα και ξαφνικά βρέθηκε στην αγκαλιά της νεράϊδας...
Μετά απ αυτό, το χωριό είχε πιο πολλά ψάρια από ποτέ και η νεράϊδα έμαθε στον καλό της να τραγουδάει..
Έτσι οι ναυτικοί ακούνε καμιά φορά μέσα από τα σπλάχνα της μαύρης θαλασσας υπέροχα τραγούδια..
Ξέρουν πως η νεράϊδα του νερού και ο τροβαδούρος ζουν ευτυχισμένοι και πως η αγάπη τους είναι η πιο αληθινή
αγάπη που έχει υπάρξει ποτέ!!!