Πάψε να ριγείς δυνατά. Θα σ’ ακούσει η διπλανή πραγματικότητα!! Ν’ αφήνεις κάπως ανοιχτά όλα τα ενδεχόμενα γιατί θα έρθουνε κι άλλα μ’ άλλες ονειροπολήσεις. Ύδατα βαθύφωνα, κιθαριστές ρυάκια, χωριουδάκια οικισμοί θέρετρα κελαηδισμών, ισορροπίστριες δροσοσταλίδες πάνω σε φυλλαράκια με ταλαντεύσεις ελαφρότητας και η αιδώς μ’ ένα πολύ σκιστό στο πλάι κατακόκκινο φύλλο συκής να χορεύει μ’ έναν νοσταλγό μετανάστη λόγο. Σαν ομπρελάκι χάρτινο σκισμένης ηλιαχτίδας. ΚΙΚΗ ΔΗΜΟΥΛΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου