ΔΕΙΤΕ: Το φιλμ του Άρη Χατζηστεφάνου και της Κατερίνας Κιτίδη
Debtocracy (temp) from ThePressProject on Vimeo.
«Η ιστορία επαναλαμβάνεται. Από ένα δικτατορικό γιατρό περάσαμε στον αρχίατρο του ΔΝΤ». Με αυτή τη φράση ξεκινά το ντοκιμαντέρ με τίτλο «Debtocracy» (Χρεοκρατία) της BitsyBytes, που υπογράφουν οι δημοσιογράφοι Άρης Χατζηστεφάνου και Κατερίνα Κιτίδη....
Οι συντελεστές του ντοκιμαντέρ συνομιλούν με σημαντικούς οικονομολόγους, πολιτικούς και δημοσιογράφους που παρουσιάζουν εναλλακτικές ερμηνείες αλλά και προτάσεις για την κρίση δημοσίου χρέους της Ελλάδας και της Ευρωζώνης.
Με γυρίσματα στην Ελλάδα και το εξωτερικό, αλλά και μέσα από κινούμενα σχέδια και animation το «Debtocracy» παρακολουθεί την πορεία της παγκόσμιας οικονομίας από τη «χρυσή εποχή» μετά το Β΄ παγκόσμιο πόλεμο, με τους υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης, την αύξηση των εισοδημάτων και της κατανάλωσης μέχρι τη χρηματοπιστωτική κρίση και την εμφάνιση εννοιών όπως του «απεχθούς» και του «παράνομου» χρέους, που βαραίνουν και την Ελλάδα.
«Δεν υπάρχει καπιταλισμός χωρίς κρίση» εξηγεί με απλό τρόπο ο κοινωνικός επιστήμονας, Ντέιβιντ Χάρβεϊ. «Όλα αυτά τα χρόνια το Κεφάλαιο έκανε ό,τι ήθελε, έχοντας πρόσβαση σε φτηνό εργατικό δυναμικό. Η έλευση της πιστωτικής οικονομίας “ήρθε” για να καλύψει το κενό ανάμεσα στα πραγματικά εισοδήματα και την αγοραστική δύναμη των καταναλωτών» προσθέτει.
Ο καθηγητής του πανεπιστημίου SOAS, Κώστας Λαπαβίτσας, μιλά για το «μεγάλο κερδισμένο του ευρώ»… τη Γερμανία!
Ο Μανώλης Γλέζος κάνει λόγο για «ολοκληρωτική υποτέλεια» της Ελλάδας τονίζοντας ότι είναι απαραίτητη η σύσταση μιας Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου, για να μάθουν οι έλληνες πολίτες πόσο πραγματικά είναι το δημόσιο χρέος της χώρας, πώς δημιουργήθηκε και σε ποιους οφείλεται.
Στο ντοκιμαντέρ γίνεται εκτενής αναφορά για το πώς μια φτωχή χώρα της Λατινικής Αμερικής «σήκωσε το ανάστημά της» απέναντι στο ΔΝΤ και την Παγκόσμια Τράπεζα.
Ο Ισημερινός το 2006 απέλασε τον εκπρόσωπο της Παγκόσμιας Τράπεζας και μέσα σε 14 μήνες, μέσω της συγκρότησης Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου απέδειξε ότι μεγάλο μέρος του χρέους του δεν ήταν νομιμοποιημένο. Το αποτέλεσμα της Επιτροπής γνωστοποιήθηκε στους πολίτες και ο Πρόεδρος της χώρας, Ραφαέλ Κορέα ανακοίνωσε την παύση πληρωμών του 70% του ομολογιακού χρέους του Ισημερινού, εξοικονομώντας συνολικά 7 δισ. δολάρια, τα οποία προωθήθηκαν σε δαπάνες για τους τομείς της υγείας, παιδείας και υποδομών προσθέτοντας τη φράση: «Ο Ισημερινός δεν είναι προς πώληση».
Χαρακτηριστικό είναι επίσης το απόσπασμα με την ομιλία του Προέδρου των Ευρωπαίων Πρασίνων, Ντανιέλ Κον Μπεντίτ, ο οποίος μιλώντας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο δήλωσε απερίφραστα: «Είμαστε υποκριτές. Δίνουμε χρήματα στην Ελλάδα για να αγοράζει τα όπλα μας».
Ακαδημαϊκοί και φιλόσοφοι που μιλούν στο «Debtocracy» καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι η μόνη επιλογή για τους πολίτες, πλέον, είναι η διεκδίκηση των δικαιωμάτων τους, έχοντας στο νου τα πρόσφατα παραδείγματα της Αιγύπτου και της Τυνησίας.
Οι συντελεστές του ντοκιμαντέρ συνομιλούν με σημαντικούς οικονομολόγους, πολιτικούς και δημοσιογράφους που παρουσιάζουν εναλλακτικές ερμηνείες αλλά και προτάσεις για την κρίση δημοσίου χρέους της Ελλάδας και της Ευρωζώνης.
Με γυρίσματα στην Ελλάδα και το εξωτερικό, αλλά και μέσα από κινούμενα σχέδια και animation το «Debtocracy» παρακολουθεί την πορεία της παγκόσμιας οικονομίας από τη «χρυσή εποχή» μετά το Β΄ παγκόσμιο πόλεμο, με τους υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης, την αύξηση των εισοδημάτων και της κατανάλωσης μέχρι τη χρηματοπιστωτική κρίση και την εμφάνιση εννοιών όπως του «απεχθούς» και του «παράνομου» χρέους, που βαραίνουν και την Ελλάδα.
«Δεν υπάρχει καπιταλισμός χωρίς κρίση» εξηγεί με απλό τρόπο ο κοινωνικός επιστήμονας, Ντέιβιντ Χάρβεϊ. «Όλα αυτά τα χρόνια το Κεφάλαιο έκανε ό,τι ήθελε, έχοντας πρόσβαση σε φτηνό εργατικό δυναμικό. Η έλευση της πιστωτικής οικονομίας “ήρθε” για να καλύψει το κενό ανάμεσα στα πραγματικά εισοδήματα και την αγοραστική δύναμη των καταναλωτών» προσθέτει.
Ο καθηγητής του πανεπιστημίου SOAS, Κώστας Λαπαβίτσας, μιλά για το «μεγάλο κερδισμένο του ευρώ»… τη Γερμανία!
Ο Μανώλης Γλέζος κάνει λόγο για «ολοκληρωτική υποτέλεια» της Ελλάδας τονίζοντας ότι είναι απαραίτητη η σύσταση μιας Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου, για να μάθουν οι έλληνες πολίτες πόσο πραγματικά είναι το δημόσιο χρέος της χώρας, πώς δημιουργήθηκε και σε ποιους οφείλεται.
Στο ντοκιμαντέρ γίνεται εκτενής αναφορά για το πώς μια φτωχή χώρα της Λατινικής Αμερικής «σήκωσε το ανάστημά της» απέναντι στο ΔΝΤ και την Παγκόσμια Τράπεζα.
Ο Ισημερινός το 2006 απέλασε τον εκπρόσωπο της Παγκόσμιας Τράπεζας και μέσα σε 14 μήνες, μέσω της συγκρότησης Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου απέδειξε ότι μεγάλο μέρος του χρέους του δεν ήταν νομιμοποιημένο. Το αποτέλεσμα της Επιτροπής γνωστοποιήθηκε στους πολίτες και ο Πρόεδρος της χώρας, Ραφαέλ Κορέα ανακοίνωσε την παύση πληρωμών του 70% του ομολογιακού χρέους του Ισημερινού, εξοικονομώντας συνολικά 7 δισ. δολάρια, τα οποία προωθήθηκαν σε δαπάνες για τους τομείς της υγείας, παιδείας και υποδομών προσθέτοντας τη φράση: «Ο Ισημερινός δεν είναι προς πώληση».
Χαρακτηριστικό είναι επίσης το απόσπασμα με την ομιλία του Προέδρου των Ευρωπαίων Πρασίνων, Ντανιέλ Κον Μπεντίτ, ο οποίος μιλώντας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο δήλωσε απερίφραστα: «Είμαστε υποκριτές. Δίνουμε χρήματα στην Ελλάδα για να αγοράζει τα όπλα μας».
Ακαδημαϊκοί και φιλόσοφοι που μιλούν στο «Debtocracy» καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι η μόνη επιλογή για τους πολίτες, πλέον, είναι η διεκδίκηση των δικαιωμάτων τους, έχοντας στο νου τα πρόσφατα παραδείγματα της Αιγύπτου και της Τυνησίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου