Ποιο το χρώμα της αγάπης, ποιος θα μου το βρεί...

Να’ ναι κόκκινο σαν ήλιος θα καίει σαν την φωτιά. 

 

 

 
Κίτρινο σαν το φεγγάρι θα’ χει μεγάλη μοναξιά. 

 

 

 
Να’ χει τ’ ουρανού το χρώμα θα’ ναι τόσο μακριά.
Να’ ναι άσπρο συννεφάκι φεύγει και προσπερνά. 

 

 

 
Να’ ναι ροζ τριανταφυλάκι στον ανθό χαλά. 

 

 

 
Να’ ναι τ’ ουράνιο τόξο που δεν πιάνεται
κι όλο φαίνεται πως φτάνω κι όλο χάνεται; 

 

Να’ ναι μαύρο σαν τη νύχτα θα’ ναι πονηρή.

και γελά πολύ μαζί μας, πιο είναι το χρώμα της

Ποιος θα μου πει;
Τραγουδώ στο όνομα αυτής της στιγμής, μια γλυκιά  

ωδή αγάπης, μια ευχή: Φίλε, Αγάπα…