Επειδή τα ερωτικά λόγια πάντα μιλάνε στις καρδίες μας ,για αυτό το λόγο παραθέτω αποσπάσματα από τις ερωτικές επιστολές του προφήτη του Kahlil Gibran
3 Μαΐου 1914
ξανάζησα χιλιάδες φορές, τις ώρες που βρισκόμασταν πλάι πλάι. επανέλαβα, χωρίς σταματημό, τα λόγια σου και κάθε φορά που το έκανα λες και με βοηθούσε να τα καταλάβω καλυτέρα. όταν ακούω τη φωνή σου, η γλύκα και η πραγματικότητα της ζωής πέρνουν σάρκα και οστά. είσαι ικανή να με κάνεις να αγγίξω το πιο φωτεινό και λαμπρό κομμάτι του εαυτού μου.
28 Ιανουαρίου 1915
η συνείδηση ενός λουλουδιού στην καρδία του χειμώνα δε γυρίζει το καλοκαίρι που πέρασε, αλλά την άνοιξη που θα έρθει. το φυτό δεν σκέπτεται τις μέρες που πέρασαν, μα αυτές που θα έρθουν. αν τα άνθη είναι σίγουρα ότι θα έρθει η άνοιξη, γιατί εμείς οι άνθρωποι δεν πιστεύουμε πως μια μέρα θα καταφέρουμε να πραγματοποιήσουμε όλα όσα θέλουμε??
1 Μαρτίου 1916
είμαστε πολύ πιο ικανοί απ όσο νομίζουμε. υπάρχουν στιγμές που ο μόνος τρόπος να μαθαίνουμε είναι να μην παίρνουμε πρωτοβουλία, να μην κάνουμε τίποτα. αφού και σε κάθε στιγμή απόλυτης αμάθειας ακόμα αυτό το κρυφό μας κομμάτι δουλεύει και μαθαίνει.
όταν η κρυφή γνώση της ψυχής διαμαρτύρεται, μένουμε έκπληκτοι με μας τους ίδιους και οι στείρες σκέψεις μας μεταμορφώνονται σε άνθη, που λένε τραγούδια που ποτέ πριν δεν τραγουδήθηκαν. η ζωή θα μας χαρίσει πολύ περισσότερα απ όσα νομίζουμε ότι αξίζουμε
27 Αυγούστου 1920
μακάρι ο άντρας και η γυναίκα να είναι ικανοί να γεμίζουν το ποτήρι ο ένας του άλλου, αλλά ποτέ να μην πίνουν απ το ίδιο φλιτζάνι. τι θέλω να πω? ένα ζευγάρι, το όποιο ζευγαρι,δεν μπορεί να ζει την ίδια ζωή. όταν γίνεται αυτό από αγάπη, ανακαλύπτουν, τελικά, ότι αυτός ο δρόμος οδηγεί στο μίσος
26/27 Μαΐου 1923
ο γάμος δεν επιτρέπει σε κανέναν να σκλαβώσει τον άλλο, εκτός από εκείνες τις ιδιαίτερες περιπτώσεις που εμείς οι ίδιοι επιτρέπουμε να σκλαβωθούμε. πολύ περισσότερο, δεν δίνει καμία αλλά ελευθερία εκτός από εκείνη που αποφασίσαμε να επιτρέψουμε. μπορούμε μόνο να δεχθουμε ότι δίνουμε.
για τους έξυπνους ανθρώπους, το θεμέλιο του γάμου δεν είναι άλλο από την αληθινή φιλία, όπου αγωνιζόμαστε για τα όνειρα μας, αλλά και για εκείνα του συντρόφου μας, που αγαπάμε...
3 Μαΐου 1914
ξανάζησα χιλιάδες φορές, τις ώρες που βρισκόμασταν πλάι πλάι. επανέλαβα, χωρίς σταματημό, τα λόγια σου και κάθε φορά που το έκανα λες και με βοηθούσε να τα καταλάβω καλυτέρα. όταν ακούω τη φωνή σου, η γλύκα και η πραγματικότητα της ζωής πέρνουν σάρκα και οστά. είσαι ικανή να με κάνεις να αγγίξω το πιο φωτεινό και λαμπρό κομμάτι του εαυτού μου.
28 Ιανουαρίου 1915
η συνείδηση ενός λουλουδιού στην καρδία του χειμώνα δε γυρίζει το καλοκαίρι που πέρασε, αλλά την άνοιξη που θα έρθει. το φυτό δεν σκέπτεται τις μέρες που πέρασαν, μα αυτές που θα έρθουν. αν τα άνθη είναι σίγουρα ότι θα έρθει η άνοιξη, γιατί εμείς οι άνθρωποι δεν πιστεύουμε πως μια μέρα θα καταφέρουμε να πραγματοποιήσουμε όλα όσα θέλουμε??
1 Μαρτίου 1916
είμαστε πολύ πιο ικανοί απ όσο νομίζουμε. υπάρχουν στιγμές που ο μόνος τρόπος να μαθαίνουμε είναι να μην παίρνουμε πρωτοβουλία, να μην κάνουμε τίποτα. αφού και σε κάθε στιγμή απόλυτης αμάθειας ακόμα αυτό το κρυφό μας κομμάτι δουλεύει και μαθαίνει.
όταν η κρυφή γνώση της ψυχής διαμαρτύρεται, μένουμε έκπληκτοι με μας τους ίδιους και οι στείρες σκέψεις μας μεταμορφώνονται σε άνθη, που λένε τραγούδια που ποτέ πριν δεν τραγουδήθηκαν. η ζωή θα μας χαρίσει πολύ περισσότερα απ όσα νομίζουμε ότι αξίζουμε
27 Αυγούστου 1920
μακάρι ο άντρας και η γυναίκα να είναι ικανοί να γεμίζουν το ποτήρι ο ένας του άλλου, αλλά ποτέ να μην πίνουν απ το ίδιο φλιτζάνι. τι θέλω να πω? ένα ζευγάρι, το όποιο ζευγαρι,δεν μπορεί να ζει την ίδια ζωή. όταν γίνεται αυτό από αγάπη, ανακαλύπτουν, τελικά, ότι αυτός ο δρόμος οδηγεί στο μίσος
26/27 Μαΐου 1923
ο γάμος δεν επιτρέπει σε κανέναν να σκλαβώσει τον άλλο, εκτός από εκείνες τις ιδιαίτερες περιπτώσεις που εμείς οι ίδιοι επιτρέπουμε να σκλαβωθούμε. πολύ περισσότερο, δεν δίνει καμία αλλά ελευθερία εκτός από εκείνη που αποφασίσαμε να επιτρέψουμε. μπορούμε μόνο να δεχθουμε ότι δίνουμε.
για τους έξυπνους ανθρώπους, το θεμέλιο του γάμου δεν είναι άλλο από την αληθινή φιλία, όπου αγωνιζόμαστε για τα όνειρα μας, αλλά και για εκείνα του συντρόφου μας, που αγαπάμε...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου