Κι αυτή η εναλλαγή μ' αρέσει....

Μέσα στο μαύρο φόντο, εικόνες ξεπηδάνε και χρώματα... στιγμούλες ζωντανές και χαμόγελα που λάμπουν και σπάνε τη μονοτονία του μαύρου... κάπως έτσι είναι και αυτή η σελίδα τελικά... δεν είναι τυχαία η επιλογή και ο σχεδιασμός! Στην αρχή δεν το συνειδητοποίησα, τώρα ξέρω. Ξέρω πως είναι αυτό που έγραψε ο Καζαντζάκης στην "Ασκητική" του..... Πως ερχόμαστε από μιαν άβυσσο και καταλήγουμε σε μιαν άβυσσο, το μεσοδιάστημα το λέμε ζωή. Κι όμως αρνούμαι να πιστέψω πως το μαύρο είναι η αρχή μας και το τέλος... Αρνούμαι κι ας έχω βάλει μαύρο φόντο.... το γέμισα με τρύπες χρωματιστές! Γεμάτες φως εικόνες. Κι έτσι όπως αναπηδώ από το ένα χρώμα στο άλλο λέω.... Ζω! Τι μαύρο, τι άσπρο... Ζω! κι αγαπώ όλα τα χρώματα το καθένα για αυτό που δίνει και εκπέμπει, γι' αυτό που κερδίζω και χάνω επιλέγοντας το χρώμα μου. Αν και είμαι της άποψης πως ακόμα και η χασούρα κέρδος είναι! Το μαύρο ναι είναι εκεί μα δε νικά! Το μαύρο είναι εκεί για να το πληγώνω με εικόνες και χρώματα.... Κι αυτή η εναλλαγή μ' αρέσει....