Λόγια φτερά...

Δυστυχισμένος όποιος νομίζει πως η ζωή του χρωστάει...

Οι άν

θρωποι θα γίνουν σοφοί όταν καταλάβουν πως εκείνοι χρωστούν στη ζωή...

Χρωστούν σε κείνη την αόρατη και μυστηριώδη δύναμη που στέλνει και ξαναστέλνει το πνεύμα
σε τούτο τον πλανήτη, προφυλαγμένο σε σκεύος εύθραυστο...   

Φυλακίζει το πνεύμα, είπαν για το σώμα...

Ας δουν οι άνθρωποι το σώμα σαν το ιερό που σκοπό έχει τη φύλαξη, την προστασία, την ελευθέρωση του πνεύματος και όχι την απελευθέρωση

Το πνεύμα δεν είναι σκλάβος κανενός

Είναι η υπέρτατη δύναμη που χρειάζεται να ζει ελεύθερη, να πετάει, να δημιουργεί, να ενώνεται με το μεγαλείο του σύμπαντος...

Καταραμένος, όποιος το  φυλακίζει, το εμποδίζει να πετύχει τη μεγάλη ένωση...

Ευλογημένος όποιος το αφήνει να ζει ελεύθερο, να εκφράζεται και  ν' αγαπά, να συγχωρεί και να απολαμβάνει...

.

Πώς μπορούν να ταιριάξουν δύο πνεύματα όταν το ένα σαν πεταλούδα τρέχει να ρουφήξει τους χυμούς της ζωής 

το άλλο δεν βρίσκει σχισμάδα  να πιει τον αέρα που χρειάζεται να ζήσει...

 Παρεξήγησες τον προορισμό σου και φυλάκισες, δεν φύλαξες το πνεύμα

Αλλίμονο, δεν ήσουν άξιος να λάβεις το δώρο της ζωής

Άνθρωπε

δεν είσαι Δυνάστης

Άνθρωπε

Ελευθερωτής του πνεύματος είσαι...