"Ένα ρολόι που μετρά τις μυρωδιές.
Στις εφτά, με τον γαλατά, αρχινάει το βουητό της πόλης.
Ακολουθεί το καρότσι με τα βότανα, σαν για να εξανγίσει τον αέρα.
Στις οκτώ περνάνε οι κεσέδες με την κρέμα.
Στις εννιά μια φωνή διαλαλεί ζαχαρωτά με κανέλα.
Στις δέκα, τα ταμάλες αναζητούν πεινασμένα στόματα.
Στις έντεκα βγαίνουν τα πεπόνια, τα γλυκά καρύδας και το ψημένο καλαμπόκι.
Στις δώδεκα παρελαύνουν οι μπανάνες, τα ρόδια, οι ανανάδες,
οι ζουμεροί καρποί της ανόνας με το πράσινο βελούδινο χρώμα,
και τα αβοκάντο με την τρυφερή σάρκα.
Στη μία εμφανίζονται τα γλυκά με σιρόπι από μέλι.
Στις δύο διαλαλούν ζεστούς λουκουμάδες, πού κάνουν τα σάλια σου να τρέχουν
κι αμέσως μετά έρχονται οι πίτες, πασπαλισμένες με κανέλα,
που δεν αφήνουν κανένα ουρανίσκο ασυγκίνητο.
Στις τρεις αρχίζουν να πουλάνε τα αντικούτσο,
κομματάκια από εντόσθια και καρδιές με μπόλικη σάλτσα,
και στη συνέχεια καταφθάνουν οι ντελάληδες για το μέλι και τη ζάχαρη.
Στις τέσσερις, στους πάγκους πουλάνε μπαχαρικά σκέτο μπαρούτι.
Στις πέντε το σεβίτσε, ωμό ψάρι σε χυμό λεμονιού.
Στις έξι τα καρύδια.
Στις εφτά, βγάζουν στις στέγες το μασαμόρα
(ζύμη από καλαμπόκι, μέλι, και ζάχαρη) για να κρυώσει.
Στις οκτώ, τα παγωτά με όλων των ειδών τα χρώματα και τις γεύσεις,
ανοίγουν διάπλατα τις πόρτες της νύχτας."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου