Κάποτε έγινε ένας αγώνας ανάμεσα σε 12 λύκους. Στόχος ν’ ανεβούν στην
ψηλότερη κορυφή ενός απόκρημνου βουνού. Πολύ κοινό μαζεύτηκε να τους
υποστηρίξει. Ο αγώνας άρχισε. Στην πραγματικότητα το πλήθος δεν πίστευε
ότι ήταν εφικτό ν’ ανέβει ποτέ λύκος σε κείνη την απόκρημνη κορυφή και
το μόνο που άκουγε κανείς ήταν: «Τσάμπα κόπος! Ποτέ δεν θα τα
καταφέρουν!»
Και οι λύκοι, ο ένας μετά τον άλλο, άρχιζαν να απογοητεύονται και να εγκαταλείπουν την προσπάθεια, εκτός από έναν που απτόητος συνέχιζε να σκαρφαλώνει, ενώ το πλήθος συνέχιζε το βιολί του: «Τσάμπα κόπος! Ποτέ δεν θα τα καταφέρει!»
Στο τέλος, ο λύκος, μετά από προσπάθειες επί προσπαθειών κατόρθωσε να ανέβει στην κορυφή. Το πλήθος άρχισε να επευφημεί αλλά αυτός δεν καταλάβαινε τι έλεγαν. Δεν ήταν η απόσταση, αλλά το γεγονός ότι ο λύκος ήταν... κουφός!
Ποτέ δεν πρέπει ν’ ακούμε αυτούς που έχουν την κακή συνήθεια να στέκουν με αρνητικότητα ή ηττοπάθεια απέναντι στις προκλήσεις, γιατί θα μας κλέβουν αιώνια τις λαχτάρες και τους πόθους της καρδιάς μας.
Πάντα να κάνουμε τους κουφούς απέναντι σε εκείνους που λένε ότι δεν μπορούμε να πετύχουμε τους στόχους μας ή να πραγματοποιήσουμε τα όνειρά μας.
Και οι λύκοι, ο ένας μετά τον άλλο, άρχιζαν να απογοητεύονται και να εγκαταλείπουν την προσπάθεια, εκτός από έναν που απτόητος συνέχιζε να σκαρφαλώνει, ενώ το πλήθος συνέχιζε το βιολί του: «Τσάμπα κόπος! Ποτέ δεν θα τα καταφέρει!»
Στο τέλος, ο λύκος, μετά από προσπάθειες επί προσπαθειών κατόρθωσε να ανέβει στην κορυφή. Το πλήθος άρχισε να επευφημεί αλλά αυτός δεν καταλάβαινε τι έλεγαν. Δεν ήταν η απόσταση, αλλά το γεγονός ότι ο λύκος ήταν... κουφός!
Ποτέ δεν πρέπει ν’ ακούμε αυτούς που έχουν την κακή συνήθεια να στέκουν με αρνητικότητα ή ηττοπάθεια απέναντι στις προκλήσεις, γιατί θα μας κλέβουν αιώνια τις λαχτάρες και τους πόθους της καρδιάς μας.
Πάντα να κάνουμε τους κουφούς απέναντι σε εκείνους που λένε ότι δεν μπορούμε να πετύχουμε τους στόχους μας ή να πραγματοποιήσουμε τα όνειρά μας.
ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΑΝΤΟΤΕ ΚΟΥΦΟΙ ΛΥΚΟΙ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου