Χαλίλ Γκιμπράν – Χαρά και Λύπη!

Μετά μια γυναίκα είπε, Μίλησέ μας για τη χαρά και τη λύπη.

Κι εκείνος απάντησε:

Η χαρά σας είναι η λύπη σας χωρίς μάσκα.


Και το ίδιο το πηγάδι από όπου ανεβαίνει το γέλιο σας πολλές φορές γεμίζει με τα δάκρυά σας.


Και πως αλλιώς μπορεί να είναι:


Όσο πιο βαθιά σκάβει στο είναι σας η λύπη, τόση περισσότερη χαρά μπορείτε να δεχθείτε.


Μήπως η κούπα που δέχεται το κρασί σας δεν είναι η ίδια εκείνη κούπα που κάηκε στο φούρνο του αγγειοπλάστη;


Και η φλογέρα που ησυχάζει το πνεύμα σας δεν είναι το ίδιο εκείνο ξύλο που τρυπήθηκε με μαχαίρια;


Όταν είσαι χαρούμενος, κοίταξε βαθιά μέσα στην καρδιά σου και θα δεις ότι μονάχα εκείνο που σου έχει δώσει λύπη είναι εκείνο που σου δίνει χαρά

Όταν είσαι λυπημένος, κοίταξε ξανά μέσα στην καρδιά σου , και θα δεις ότι πραγματικά κλαις για εκείνο που υπήρξε η χαρά σου.Μερικοί από εσάς λέγουν, “Η χαρά είναι ανώτερη από τη λύπη” κι άλλοι λένε , “Όχι η λύπη είναι ανώτερη”

Αλλά εγώ σας λέω , τα δύο αυτά είναι αχώριστα.

Έρχονται πάντα μαζί, κι όταν το ένα κάθεται μόνο του δίπλα σου στο τραπέζι, θυμήσου ότι το άλλο κοιμάται στο κρεββάτι σου.


Πραγματικά , ταλαντεύεστε σαν τους δίσκους της ζυγαριάς ανάμεσα στη λύπη σας και στη χαρά σας .

Και μόνο όταν είστε άδειοι από κάθε φορτίο , είστε ήρεμοι και ισορροπημένοι.

Αλλά όταν ο θησαυροφύλακας σας χρησιμοποιεί για να ζυγίσει το χρυσάφι και τ’ασήμι του, αναγκαστικά θ’ ανέβει ή θα κατέβει η χαρά σας ή η λύπη σας.

Το gif της ημέρας!!!!!!!!!!!!!!!

http://tipotastasovara.blogspot.gr

Το βίντεο 60 δευτερολέπτων που αποδεικνύει ότι όλα αυτά που θεωρούμε προβλήματα δεν είναι καν προβλήματα!

Όταν βλέπεις τα παιδιά που ζουν σε άθλιες συνθήκες στις χώρες του Τρίτου Κόσμου να διαβάζουν τα προβλήματα που εμείς θεωρούμε σημαντικά, αναθεωρείς πολλά για όσα πίστευες μέχρι σήμερα.



Στο βίντεο που δημοσίευσε η οργάνωση WATERisLIF εμφανίζονται παιδιά και ενήλικες από χώρες της Αφρικής να διαβάζουν πραγματικά προβλήματα συνανθρώπων μας από αναπτυγμένες χώρες όπως αυτά αναρτήθηκαν στο hashtag # FirstWorldProblems.

Είναι σοκαριστικό να ακούς από το στόμα παιδιού που δεν έχει καθαρό, πόσιμο νερό ότι ένας συνομήλικος του στην Ευρώπη εκνευρίζεται γιατί όταν πηγαίνει στο μπάνιο ξεχνάει το κινητό του.

Άλλα «μεγάλα» προβλήματα του αναπτυγμένου κόσμου:

• Μισώ όταν το καλώδιο του φορτιστή μου δεν φτάνει μέχρι το κρεβάτι
• Μισώ όταν τα δερμάτινα καθίσματα μου δεν είναι θερμαινόμενα
• Όταν πηγαίνω στο μπάνιο και ξεχνάω το κινητό μου
• Όταν ξεχνάω τα ρούχα μου στο πλυντήριο και αρχίζουν να μυρίζουν.
• Μισώ που το σπίτι μου είναι τόσο μεγάλο. Χρειάζομαι δυο ρούτερς για να έχω παντού Ίντερνετ.
• Όταν η τσίχλα με άρωμα μέντας κάνει το κρύο νερό να φαίνεται παγωμένο
• Όταν πρέπει να γράψω μια επιταγή στην υπηρέτρια αλλά ξεχνάω το επώνυμο της
• Που δεν μπορώ να περπατήσω και να γράψω μηνύματα ταυτόχρονα
• Όταν ξεχνάω τον φορτιστή μου στο κάτω όροφο
• Μισώ που οι γείτονες μου κλειδώνουν το ασύρματο ίντερνετ
• Μισώ όταν τους λέω ότι δεν θέλω πίκλες και αυτοί πάντα μου βάζουν.

Μήπως τελικά τα μεγάλα και τρομακτικά προβλήματα μας, δεν είναι καν προβλήματα;

Είχα έναν μαύρο σκύλο, τον έλεγαν κατάθλιψη (Greek Subs)

Ένα συγκινητικό βίντεο για την κατάθλιψη από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Ψυχικής Υγείας.


Στη χειρότερη μορφή της, η κατάθλιψη μπορεί να είναι μία τρομακτική και εξουθενωτική κατάσταση. Εκατομμύρια άνθρωπο στον κόσμο ζουν με κατάθλιψη. Πολλά άτομα και οι οικογένειές τους φοβούνται να μιλήσουν για αυτό που περνούν και δεν ξέρουν που να απευθυνθούν για βοήθεια. Όμως η κατάθλιψη προλαμβάνεται και θεραπεύεται σε μεγάλο βαθμό. Η αναγνώριση της κατάθλιψης και η αναζήτηση βοήθειας είναι το πρώτο και πιο σημαντικό βήμα προς την ανάρρωση.

Σε συνεργασία με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (World Health Organisation / WHO), ο συγγραφέας και εικονογράφος Matthew Johnstoneλέει μία ιστορία για το πώς αντιμετωπίζεται ο "μαύρος σκύλος της κατάθλιψης". Η φράση "Μαύρος Σκύλος" έγινε γνωστή από τον Ουίνστον Τσόρτσιλ που τη χρησιμοποιούσε, όταν ήθελε να περιγράψει τις μαύρες περιόδους κατάθλιψης, που βίωνε για το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του. Ο Ουίνστον Τσόρτσιλ έπασχε από μανιοκατάθλιψη.

Πόσα είναι τα μήλα;

Ένας δάσκαλος μαθηματικών ρώτησε τον επτάχρονο μαθητή: "Αν σου δώσω ένα μήλο, και ένα μήλο, και ένα μήλο, πόσα μήλα θα έχεις;"


Μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα ο μαθητής απάντησε χωρίς κανένα δισταγμό:

"Τέσσερα!"

Ο δάσκαλος απογοητεύτηκε από την απάντηση του μαθητή. Η ερώτηση ήταν εύκολη και στεναχωρέθηκε που ο μαθητής του δεν μπόρεσε να απαντήσει σωστά.

"Ίσως το παιδί δεν ακούει καλά." σκέφτηκε.

Επανέλαβε την ερώτηση:

"Άκουσε προσεκτικά την ερώτηση. Αν σου δώσω ένα μήλο, και ένα μήλο, και ένα μήλο, πόσα μήλα θα έχεις;"" 

Ο μαθητής είδε ζωγραφισμένη την απογοήτευση στο πρόσωπο του δασκάλου του. Θα ήθελε να τον ξαναδεί χαρούμενο, οπότε αυτή τη φορά υπολόγισε προσεκτικά χρησιμοποιώντας και τα δάχτυλά του.

"Τέσσερα", απάντησε διστακτικά.

Η απογοήτευση αποτυπώθηκε πιο έντονα στο πρόσωπο του δασκάλου. Θυμήθηκε ότι στον μαθητή αρέσουν οι φράουλες. Σκέφτηκε ότι ίσως δεν του αρέσουν τα μήλα οπότε δεν μπορεί να συγκεντρωθεί στο ερώτημα.

Ρώτησε ξανά με μεγάλη δόση ενθουσιασμού:

"Αν σου δώσω μια φράουλα, και μια φράουλα, και μια φράουλα, τότε πόσες φράουλες θα έχεις:" 

Ο μαθητής έκανε πάλι τους υπολογισμούς χρησιμοποιώντας τα δάχτυλά του. Ο δάσκαλος είχε μεγάλη αγωνία αφού έλπιζε ότι η νέα διατύπωση του ερωτήματος θα βοηθούσε τον μαθητή.

Ο μαθητής αυτή την φορά ρώτησε με δισταγμό:

"Τρεις;"

 

Ο δάσκαλος αναφώνησε με ενθουσιασμό:

"Μπράβο!".

Η νέα του προσέγγιση είχε πετύχει. Ήταν σίγουρος ότι ο μαθητής θα απαντούσε πια σωστά και στο αρχικό ερώτημα. Για άλλη μια φορά τον ρώτησε:

"Τώρα, αν σου δώσω ένα μήλο, και ένα μήλο, και ένα μήλο, πόσα μήλα θα έχεις;"

Αμέσως ο μαθητής απάντησε:

"Τέσσερα!".

Ο δάσκαλος κατσούφιασε. Ήταν πια βέβαιος ότι το παιδί υστερεί στα μαθηματικά. Θα έπρεπε να μιλήσει στους γονείς του.

"Γιατί; Γιατί τέσσερα;" ρώτησε όλο απορία και απογοήτευση.

Ο μαθητής απάντησε χαμηλόφωνα:

«Επειδή έχω ήδη ένα μήλο στην τσάντα μου."

 

 http://antikleidi.com

Γιατί φτιάχνουμε πίτα στη μνήμη του Αγ. Φανουρίου. ''Δείτε την ευχή της Φανουρόπιτας''

Πρόκειται για λαϊκό έθιμο σχετικά πρόσφατο που έχει γίνει πλέον πανελλήνιο.

Η πίτα του Αγίου Φανουρίου είναι μια νηστίσιμη πίτα που φτιάχνεται στην μνήμη του Αγίου (27/08) και προσφέρεται στους πιστούς ως ευλογία.

Σίγουρα είναι ένα έθιμο που ξεκίνησε από μια ευλαβική χειρονομία των πιστών (κυρίως από το γυναικείο φύλο και το όνομα του έχει συνδεθεί με την εύρεση απολεσθέντων αντικειμένων αλλά και προσώπων) και δεν νομίζουμε ότι υποκρύπτει κάτι το αντικανονικό ή το άσχημο, αναφέρει το xristianos.gr.

Άλλωστε αν επρόκειτο για κάτι το οποίο αλλοίωνε την λατρευτική τάξη και ήταν αντίθετο με την εκκλησιαστική μας παράδοση, η εκκλησία είχε τον χρόνο και τον τρόπο να το διορθώσει και να το αποτρέψει. Βεβαίως προτιμητέο θα ήταν τα κίνητρα και οι εκδηλώσεις να ήταν περισσότερο πνευματικού χαρακτήρα αλλά στο χέρι μας είναι να έχουμε και πνευματική ωφέλεια.

Μπορούμε για παράδειγμα να φτιάξουμε εμείς την πίτα και όχι να την αγοράσουμε έτοιμη, να μάθουμε το απολυτίκιο του Αγίου και τον βίο του, να συμμετέχουμε ενεργά στις ακολουθίες που γίνονται προς τιμή του Αγίου και να μην μένουμε μόνο στην προσφορά της φανουρόπιτας. 

Η Ευχή της Φανουρόπιτας

Η Ευχή διαβάζεται κατά την παρασκευή της πίτας που φτιάχνουμε προς τιμήν του Αγίου Φανουρίου

"Κύριε Ιησού Χριστέ, ο Ουράνιος Άρτος, ο της βρώσεως της μενούσης εις τον αιώνα πλουσιοπάροχος χορηγός, ο δοτήρ των αγαθών,
ο δέ Ηλιού τροφήν αγεώργητον πηγάσας, η ελπίς των απηλπισμένων, η βοήθεια των αβοηθήτων και σωτηρία των ψυχών ημών.
Ευλόγησον τα δώρα ταύτα και τους ταύτα σοι προσκομίσαντας, εις δόξαν σήν και τιμήν του αγίου ενδόξου μεγαλομάρτυρος Φανουρίου.
Παράσχου δέ, αγαθέ, τοις ευπρεπίσασι τους πλακούντας τούτους, πάντα τά εγκόσμια καί υπερκόσμια αγαθά σου.
Εύφρανον αυτούς εν χαρά μετά του προσώπου σου, δείξον αυτοίς οδούς προς σωτηρίαν. Τα αιτήματα τών καρδιών αυτών καί πάσαν
τήν βουλήν αυτών ταχέως πλήρωσον, οδηγών αυτούς προς εργασίαν τών εντολών σου, ίνα διά παντός εν ευφροσύνη καί αγαλλιάσει
υμνώσι καί δοξάσωσι το πάντιμον καί μεγαλοπρεπές όνομά σου, πρεσβείαις της υπερευλογημένης Θεοτόκου, του αγίου ένδοξου
νεομάρτυρος Φανουρίου, του Θαυματουργού, καί πάντων σου τών αγίων. Αμήν".  

 

ΑΓΙΕ ΦΑΝΟΥΡΙΕ… ΦΑΝΕΡΩΣΕ...
Ποιος δεν θυμάται την γιαγιά του να λέει «Άγιε μου Φανούριε… φανέρωσε το» και να τάζει πίτα ή κερί στη χάρη του; Για τους απλούς ανθρώπους ο Άγιος Φανούριος υπήρξε η μορφή που πάντοτε θα βοηθούσε να βρεθούν τα χαμένα. Από γαμπρούς και νύφες μέχρι χαμένα πρόσωπα ή ακόμη και κλειδιά.

Ο καθένας κατά την πίστη και την ανάγκη του ζητάει.

Σε πολλές περιοχές της ελληνικής επαρχίας ακόμη και σήμερα αυτές τις μέρες, ανύπαντρες γυναίκες πηγαίνουν στην Εκκλησία με την φτιαγμένη από τα χέρια της Φανουρόπιτα, με ένα και μόνο αίτημα. Να «φανερωθεί» ο σύζυγος.

Υλικά

4 φλυτζάνια τσαγιού αλεύρι που φουσκώνει μόνο του
1 κουταλάκι κανέλλα
1 μπέικιν
1 φλυτζάνι τσαγιού λάδι
1 φλυτζάνι τσαγιού ζάχαρη
1/2 φλυτζάνι τσαγιού νερό
3/4 φλυτζάνι τσαγιού πορτοκαλάδα
ελάχιστη σόδα, ξύσμα λεμονιού-πορτοκαλιού
χτυπάμε όλα τα υλικά μαζί .......βουτυρώνουμε ένα ταψί και το ψήνουμε
μόλις κρυώσει το πασπαλίζουμε με ζάχαρη άχνηπαράλληλα με το τι ευχόμαστε να μας φανερώσει ο Άγιος διαβάζουμε και αυτή την ευχή

Το Καρότο, το Αυγό και το Τσάι! Διδακτικές ιστορίες και μύθοι.

«Σου έχω πει την ιστορία την παλιά με το τσάι, το καρότο και τ’ αυγό;»
Η Έλλη γνέφει «όχι».

 

«Άκου, λοιπόν!» αρχίζει ο παππούς. «Κάποτε παραπονιόταν ένας άνθρωπος πως είχε βάσανα πολλά. Τον κάλεσε, που λες, στο σπίτι της κάποια σοφή γερόντισσα, έβαλε ένα τσουκάλι με νερό να βράσει κι έριξε μέσα ένα καρότο κι ένα αυγό. Όταν έβρασαν καλά, έφτιαξε λίγο τσάι του βουνού και ρώτησε τον άνθρωπο τι βλέπει. “Ένα καρότο που έχει μαλακώσει από το βράσιμο κι ένα σφιχτό αυγό”, της είπε κείνος. “Και τι μυρίζει;” ρώτησε η γερόντισσα. “Μοσχοβολάει τσάι του βουνού!” της απαντάει. “Ε, λοιπόν, οι λύπες και οι στενοχώριες μοιάζουνε με νερό που βράζει” λέει η γερόντισσα. “Υπάρχουν άνθρωποι που νιώθουν δυνατοί, μα σαν τους βρουν αναποδιές, θαρρείς και πέφτουν στο βραστό νερό σαν το καρότο, που μαλακώνει και διόλου δύναμη δεν έχει πια. Άλλοι πάλι μοιάζουνε με το αυγό. Μέσα τους είναι αδύναμοι και μόνο ένα τσόφλι έχουν απ’ έξω να τους προστατεύει. Όταν έρθουν δύσκολοι καιροί, θαρρείς και πέφτουν στο βραστό νερό σαν το αυγό και, σαν αυτό, γίνονται κι από μέσα τους σκληροί. Μα είναι κι άλλοι που θυμίζουνε το τσάι. Όταν τους βρίσκουν βάσανα, είναι κι εκείνοι σαν να πέφτουν σε βραστό νερό, μα ούτε σκληραίνουν, ούτε μαλακώνουν. Μεταλλάζουν μόνο το νερό σε τσάι του βουνού που ευωδιάζει. Κι ευφραίνονται με τη μοσχοβολιά του όσοι βρίσκονται κοντά. Τις λύπες και τις στενοχώριες, πάει να πει, τις κάνουν γνώση, καλοσύνη και χαρά. Πήγαινε στο καλό λοιπόν” του λέει η γερόντισσα “και φρόντισε να είσαι σαν το τσάι.”»  

 

~ Απόσπασμα από το βιβλίο της Λότη Πέτροβιτς - Ανδρουτσοπούλου: ΄'Στη σκιά της πράσινης βασίλισσας'

Πηγή: istologio.org

To Μήλο του εδάφους...ο μικρός μάγος!

Το όνομά του σημαίνει μήλο του εδάφους γιατί κάποιοι παλιά το μύρισαν και τους θύμισε μήλο
ταπεινός, μικροσκοπικός θεραπευτής
θαυματουργός γιατρός φυτών και πλασμάτων
ο μικρός μάγος της φύσης
συμβολίζει τον πλούτο, τον ύπνο, την αγάπη, τον εξαγνισμό και έρχεται κάθε Άνοιξη από το πουθενάξαπλώνει παντού, βάφει τον κόσμο λευκοκίτρινο και σκορπίζει μυρωδιές, όνειρα, χρώματα.... 

Πρόκειται για ένα ποώδες φυτό, η επιστημονική ονομασία του οποίου είναι Chamomilla, ενώ το γένος περιλαμβάνει περί τα 70 είδη το γνωστότερο των οποίων του είναι η Chamomilla recutita ή Matricaria chamomilla, που στα ελληνικά αποδίδεται ως Χαμαίμηλον το κοινόν ή Ματρικαρία το χαμαίμηλον. 

Αφιερωμένο στον θεό Ήλιο, ο οποίος κατά τους αρχαίους Αιγυπτίους ήταν ο γιατρός των μολυσματικών νόσων, το χαμομήλι ήταν γνωστό από την αρχαιότητα, ενώ χρησιμοποιούνταν από τους Έλληνες και τους Ρωμαίους ως φάρμακο χάρη στις ηρεμιστικές και αντισηπτικές του ιδιότητες.

 

Πήρε το όνομα του από το άρωμα του και την χαμηλή ανάπτυξή του (μήλο του εδάφους). Ταπεινό σε εμφάνιση, αλλά με πολύ σημαντικές ιδιότητες, θεωρείται από τα πιο χρήσιμα φαρμακευτικά φυτά. Η δράση του εξάλλου είναι γνωστή από την αρχαιότητα, καθώς οι αρχαίοι Έλληνες εκμεταλλεύονταν τις πολύτιμες και καταπραϋντικές του ιδιότητες. Σύγχρονες έρευνες επαληθεύουν την χρησιμότητα του χαμομηλιού ως φάρμακο σε ένα ευρύτατο φάσμα παθήσεων.
Κανένα από τα συστατικά του χαμομηλιού δεν μπορεί να δράσει τόσο από μόνο του, όσο το σύνολο των συστατικών στοιχείων. Τα άνθη δίνουν ένα αιθέριο έλαιο που έχει βαθύ κυανό χρώμα. Χάρη στη συνεργασία των αιθέριων ελαίων με τα φλαβονοειδή, τις κουμαρίνες και τις βλεννίνες αποκαλύπτονται οι θρεπτικές αξίες του χαμομηλιού. Τα σπουδαιότερα συστατικά του αιθέριου ελαίου του χαμομηλιού είναι η άλφα-δισαβολόλη και η χαμαζουλίνη, στις οποίες οφείλονται οι αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες του.

 

Το χρώμα του χαμομηλιού οφείλεται στην χαμαζουλίνη. Είναι ένας υδρογονάνθρακας που έχει αντιφλεγμονώδη δράση και ανακουφίζει από τον πόνο. Η χαμαζουλίνη και η δισαβολόλη είναι υπεύθυνα επίσης για την δράση του χαμομηλέλαιου στο δέρμα και στο βλεννογόνο. Η δισαβολόλη επουλώνει τις πληγές και έχει αντιφλεγμονώδεις και αντιμολυσματικές ιδιότητες για το στομάχι. Ο συνδυασμός μαζί με τη χαμαζουλίνη είναι ένα ισχυρό αντιβακτηριακό.

Το χαμομήλι μεταξύ άλλων περιέχει κάλιο, μαγνήσιο, ασβέστιο.

Ερευνητές από το Imperial College του Λονδίνου, απομόνωσαν από τα ούρα εθελοντών που έπιναν τσάι χαμομήλι για δύο εβδομάδες, ουσίες που δείχνουν ότι το χαμομήλι είναι χρήσιμο κατά του κρυολογήματος και κατά των μυϊκών σπασμών που είναι υπεύθυνοι για τις κράμπες και τους πόνους της περιόδου.

Η πρώτη ουσία είναι το ιππουρικό οξύ που έχει αντιφλεγμονώδη δράση. Η δεύτερη είναι η γλυκίνη που μειώνει τους μυϊκούς σπασμούς.

Σημαντικό στα ευρήματα τους, είναι το γεγονός ότι οι δύο ωφέλιμες ενεργές ουσίες παρέμειναν ψηλές στο αίμα ακόμη και δύο εβδομάδες μετά που σταμάτησαν να πίνουν τσάι χαμομήλι. Αυτό δείχνει ότι το χαμομήλι μπορεί να έχει παρατεταμένη μακροχρόνια χρήσιμη δράση.

 

Φαρμακευτικές ιδιότητες και δράσεις:


Ηρεμεί τα νεύρα και ανακουφίζει από έντονα συναισθηματικά προβλήματα.
Χρησιμοποιείται κατά της αϋπνίας (ενισχύοντας τον ύπνο), της ανησυχίας και της νευρικής έντασης. Αρκεί να πιείτε λίγο χαμομήλι 30 με 45 λεπτά πριν ξαπλώσετε στο κρεβάτι. Θα καταφέρει να διώξει τα άγχη σας, να σας χαλαρώσει με το απαλό του άρωμα και τελικά να σας οδηγήσει σε ένα βαθύ και ποιοτικό ύπνο, δρώντας χαλαρωτικά στο νευρικό σύστημα.
Ηρεμιστικό σε καταστάσεις στρες, ημικρανίες, νευραλγίες και ζαλάδες. Το χαμομήλι είναι γνωστό για τις φυσικές αγχολυτικές του ιδιότητες, οι οποίες βοηθούν στη χαλάρωση των νεύρων, ενώ έχει χρησιμοποιηθεί για την αγωγή της Γενικευμένης Αγχώδους Διαταραχής. Μπορείτε να ανακόψετε την αυξανόμενη πορεία ενός πονοκεφάλου ή μιας ημικρανίας, πίνοντας λίγο αφέψημα χαμομηλιού, το οποίο θα σας ανακουφίσει πριν ο πόνος γίνει χειρότερος.
Επουλώνει τις πληγές, τα εγκαύματα και καταπραΰνει τα εκζέματα
Είναι αντιφλεγμονώδες (το οφείλει στα συστατικά χαμαζουλίνη και α-δισαβολόλη). Είναι ωφέλιμο απέναντι σε διάφορες φλεγμονές, συμπεριλαμβανομένων και των γαστρεντερικών μολύνσεων, φλεγμονών των ματιών ή του δέρματος, του εντέρου, των ελκών στο στόμα, της ουλίτιδας κ.ά. εφαρμόζοντας τοπικά αφέψημα χαμομηλιού, το οποίο έχουμε αφήσει να κρυώσει, προσφέρουμε λύση σε διάφορα δερματικά προβλήματα, από ακμή, μέχρι ερεθισμούς του δέρματος και μολύνσεις από μύκητες. Σύμφωνα με έρευνες, μάλιστα, η τοπική εφαρμογή χαμομηλιού σε έκζεμα μπορεί να έχει το 60% της αποτελεσματικότητας μιας κρέμας με 0,25% υδροκορτιζόνης. Ακόμη, οι κομπρέσες με αφέψημα χαμομηλιού μπορεί να είναι εξίσου αποτελεσματικές.
Τονώνει το ανοσοποιητικό: Έχει αποδειχτεί ότι το χαμομήλι έχει τη δυνατότητα να αυξήσει την παραγωγή των λευκών αιμοσφαιρίων, τα οποία με τη σειρά τους βελτιώνουν τη λειτουργία του ανοσοποιητικού μας συστήματος, απαλλάσσοντας μας από τα κρυώματα και τις ιώσεις που «κολλάμε» όταν το ανοσοποιητικό μας είναι πεσμένο. Ακόμη, όμως, κι αν αρρωστήσουμε με γρίπη ή συνάχι, η εισπνοή ατμού από το εκχύλισμα του χαμομηλιού μπορεί να καταπραΰνει το κρύωμά μας και να μειώσει την καταρροή.
Είναι αντισπασμωδικό (λόγω της παρουσίας φλαβονοειδών και δισαβολόλης)
Αντισηπτική και αντι-ερεθιστική δράση
Αντιμολυσματικές ιδιότητες για το στομάχι και προστατευτική ενάντια στα έλκη
Αντιπυρετικές και αντιαλλεργικές ιδιότητες
Είναι εμμηναγωγικό και ανακουφίζει από τους πόνους της περιόδου. Σε περιπτώσεις γυναικολογικών προβλημάτων, όπως κράμπες περιόδου, το χαμομήλι μπορεί να καταπραΰνει τον πόνο, ενώ ακόμη και σε περιπτώσεις κολπίτιδας, οι πλύσεις με χαμομήλι ανακουφίζουν την κατάσταση.
Ανακουφίζει τα παιδιά από τους πόνους της οδοντοφϋίας
Χρήσιμο για τη νευρική δυσπεψία, τους κολικούς, τον τυμπανισμό και τα αέρια. Το αφέψημα χαμομηλιού μπορεί να μας ανακουφίσει από το φούσκωμα και τα ενοχλητικά αέρια, όπως επίσης και να ανακουφίσει τα συμπτώματα του συνδρόμου του ευερέθιστου εντέρου. Σε συνδυασμό, μάλιστα με τσάι δυόσμου, ενδέχεται να φέρει καλύτερα αποτελέσματα. Ακόμη, μειώνει τα επεισόδια των κολικών, όπως και τη διάρκεια της διάρροιας, ενώ βοηθά σημαντικά στη χαλάρωση του στομάχου.
Τα υπεργλυκαιμικά συμπτώματα και ο διαβήτης μπορούν να ελεγχθούν με την κατανάλωση χαμομηλιού, σύμφωνα με έρευνες, καθώς το χαμομήλι μειώνει τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα και αυξάνει την αποθήκευση γλυκογόνου στο ήπαρ.
Φυσικό παυσίπονο σε ρευματικούς πόνους και σε περιπτώσεις κυστίτιδας
Αυξάνει την όρεξη σε περιπτώσεις ανορεξίας
Είναι ευεργετικό για υπερκινητικά και ανήσυχα παιδιά
Χρήσιμο στην ουλίτιδα (και σε άφθες) και ως οφθαλμική πλύση (σε πόνους ματιών ή στο κριθαράκι). Βελτιώνει τους μαύρους κύκλους και το πρήξιμο στα μάτια: Αν αντιμετωπίζετε τέτοιου είδους προβλήματα στα μάτια, χρησιμοποιήστε φακελάκια με χαμομήλι, τα οποία έχετε εμβαπτίσει σε ζεστό νερό και τοποθετήστε τα σε κλειστά βλέφαρα (ή κάντε το ίδιο βουτώντας λίγο βαμβάκι στο αφέψημα χαμομηλιού). Οι μαύροι κύκλοι θα μειωθούν, ενώ η τανίνη του χαμομηλιού μπορεί να περιορίσει το πρήξιμο.
Ποιοί πρέπει να το αποφεύγουν
Η κατανάλωση μεγάλων ποσοτήτων χαμομηλιού είναι γνωστό ότι προκαλεί πεπτικό ή το γαστρεντερικό ερεθισμό . Λαμβάνοντας περισσότερο από τη συνιστώμενη δοσολογία του Χαμομηλιού , η οποία περιορίζεται σε 3 έως 4 φορές την ημέρα, μπορεί να προκαλέσει διάρροια, έμετο και ναυτία. Μελέτη του Πανεπιστημίου του Maryland Medical Center δείχνει ότι τα παιδιά κάτω των 18 ετών δεν πρέπει καταναλώνουν περισσότερο από το ήμισυ της δόσης των ενηλίκων κάθε μέρα. Τα παιδιά από 5 ετών και κάτω δεν πρέπει να καταναλώνουν περισσότερο από μισό φλιτζάνι του τσαγιού την ημέρα. Το Χαμομήλι συσσωρεύεται στο σώμα, έτσι ώστε οι παρενέργειες μπορούν να εμφανιστούν, για μία μεγάλη δόση, μετά από αρκετές ημέρες.

Οι έγκυες γυναίκες μπορούν να χρησιμοποιήσουν χαμομήλι για να ανακουφίσει την πρωινή αδιαθεσία, ναυτία και έμετο , αλλά αν καταναλώνονται σε μεγάλες μπορεί να είναι επιζήμιο για την εγκυμοσύνη.

 

Επισημαίνεται ότι άτομα που είναι αλλεργικά στις μαργαρίτες και τα χρυσάνθεμα, μπορεί να είναι αλλεργικά και στο χαμομήλι και για το λόγο αυτό πρέπει να το αποφεύγουν. Έχουν περιγραφεί περιπτώσεις έντονων αλλεργικών αντιδράσεων σε άτομα που έπιναν ρόφημα από χαμομήλι.

Επίσης το χαμομήλι μπορεί να επηρεάσει την απορρόφηση σιδήρου από το έντερο. Έτσι ασθενείς που πάσχουν από έλλειψη σιδήρου ή που παίρνουν σίδηρο πρέπει να ξέρουν για τη σχέση χαμομηλιού και απορρόφησης σιδήρου.

Οι πάσχοντες από άσθμα.
Οι πάσχοντες από έλλειψη σιδήρου. Μπορεί να επηρεάσει την απορρόφηση σιδήρου από το έντερο.
Όσοι ακολουθούν φαρμακευτική αγωγή με αντικαταθλιπτικά, ηρεμιστικά, υπνωτικά, και άλλα συναφή σκευάσματα. 

 

της Αγγελικής Μήλιου, βιολόγου, medlabnews.gr

Λίμνη Κουρνά- Ρέθυμνο!

Όπως κάθε λίμνη που σέβεται τον εαυτό της, έτσι και η λίμνη Κουρνά έχει τους δικούς της θρύλους. Ο πιο απλός μιλά για τα άπατα νερά, κάτι που σήμερα ξέρουμε ότι δεν ισχύει.  

 

Υπάρχουν ακόμα θεωρίες που υποστηρίζουν ότι η λίμνη έχει περίεργα ηλεκτρομαγνητικά πεδία και για αυτό κάποιοι αισθάνονται μεγάλη αναστάτωση κοντά στη λίμνη, ενώ άλλοι αισθάνονται μια πολύ καλή ενέργεια. Η λίμνη φυσικά έχει τη δική της νεράιδα που εμφανίζεται τα φεγγαρόλου στα βράδια να χτενίζει τα μακριά μαλλιά της.

 

  Για τη νεράιδα του Κουρνά υπάρχουν δυο διαφορετικοί θρύλοι:Η νεράιδα ήταν η κόρη ενός χωρικού που κάθισε με τον πατέρα της κάποια στιγμή εκεί που βρίσκεται σήμερα η λίμνη. Ο πατέρας της που είχε μαγευτεί από την ομορφιά της, μπήκε σε πειρασμό και την πλησίασε με πονηρές διαθέσεις.

 

  Η κόρη τρομαγμένη φώναξε «Βούλα και Βουλολίμνα κι εγώ στοιχειό στη λίμνα!». Τα πνεύματα της λίμνης άκουσαν την τρομαγμένη κοπέλα, τη λυπήθηκαν και πραγματοποίησαν την ευχή της. Το έδαφος σείστηκε και βούλιαξε με τρομερό θόρυβο αφήνοντας στη θέση του κάμπου μια λίμνη, που στα σκοτεινά νερά της βρήκε καταφύγιο η άτυχη κοπέλα.

 

Ο δεύτερος θρύλος για τη δημιουργία της λίμνης και τη νεράιδά της αναφέρει πως οι κάτοικοι της περιοχής ζούσαν και φέρονταν σαν να ήταν μακριά από τον δρόμο του θεού. Ο Θεός θύμωσε και αποφάσισε να τους τιμωρήσει, όπως έκανε επίσης στα αμαρτωλά Σόδομα και Γόμορρα. Προκάλεσε, λοιπόν, βροχές που κράτησαν πολλές ημέρες και έπνιξαν το χωριό και τους χωρικούς, δημιουργώντας μια λίμνη. Ο μόνος άνθρωπος που σώθηκε ήταν η κόρη του παπά, που εμφανίζεται ακόμα και σήμερα να κάθεται σε κάποιο βραχάκι στη λίμνη και να χτενίζει τα μαλλιά της. Η νεράιδα αυτή φροντίζει τις πάπιες και τα άλλα μικρά ζώα που ζουν στην περιοχή..

 

Η Πανέμορφη ΓΑΥΔΟΣ!

Κάτω from marismgr on Vimeo.

....τα γιατί....

 ....για όλα αυτά τα γιατί που δεν τόλμησαν και σήμερα να βγούν....για όλα εκείνα τα γιατί που σώπασαν ξανά...

Μια μικρή αληθινή ιστορία. ''Χόρχε Μπουκάι''

Ο Μαρκ είχε γεννηθεί µε µία πολύ βαριά ασθένεια του ανοσοποιητικού συστήµατος। Ένα σύνδροµο ανεπάρκειας της άµυνας του οργανισµού, που κάποια γενετική αλλοίωση του είχε φορτώσει για πάντα। Τα παιδιά που γεννιούνται µε αυτή τη βαριά ανωµαλία -πολύ σπάνια ευτυχώς- έχουν πολύ λίγες πιθανότητες επιβίωσης, ή τουλάχιστον είχαν όταν ο Μαρκ ήρθε στον κόσµο. Δεδοµένης της ανικανότητας να παραχθούν αντισώµατα, οποιαδήποτε µόλυνση µπορούσε να τον αποτελειώσει σε λίγες εβδοµάδες, όσο συνηθισµένη κι αν ήταν για έναν κανονικό άνθρωπο. Η µόνη λύση ήταν να δηµιουργηθεί γύρω του ένα αποστειρωµένο περιβάλλον, όπου ο Μαρκ θα µπορούσε να ζει ελπίζοντας πως η επιστήµη θα ανακάλυπτε µια άλλη λύση για το ανοσοποιητικό του πρόβληµα.
Γιος ενός αυστηρού και εργατικού αγροτικού γιατρού και µιας δασκάλας, ο Μαρκ είχε την ευκαιρία να επιβιώσει τα πρώτα χρόνια της παιδικής του ηλικίας χάρη στις οικονοµικές προσπάθειες των γονιών του, χάρη στο δικό του θάρρος και κυρίως, χάρη στη σχεδόν αποκλειστική αφοσίωση της µητέρας του. Ζώντας σε µια κρεβατοκάµαρα κι ένα γραφείο µ’ ένα µπάνιο ανάµεσά τους και αποµονωµένος από το υπόλοιπο σπίτι και τον κόσµο, µε ερµητικά κλειστές πλαστικές κουρτίνες, τα πρώτα είκοσι χρόνια της ζωής του δεχόταν µετρηµένες επισκέψεις στον ιδιωτικό και προστατευµένο χώρο του. Για να αποφευχθεί η εισαγωγή µικροβίων που θα αποτελούσαν πιθανή απειλή για τη ζωή του Μαρκ, κανείς δεν µπορούσε να τον πλησιάσει χωρίς να έχει πλύνει τα χέρια του µε αντισηπτικό και χωρίς να φοράει αποστειρωµένα ρούχα, στολή χειρουργού, µπότες και µαντίλι στο στόµα. Κατά τη διάρκεια αυτών των είκοσι χρόνων, ο Μαρκ είχε µάθει ό,τι ήξερε από τα αυστηρά και µεθοδικά µαθήµατα της µητέρας του, τις εις βάθος συζητήσεις µαζί της, από λίγα βιβλία που έφταναν στα χέρια του (καινούρια, καθαρά και αποστειρωµένα) και από τα λίγα που έβλεπε στην τηλεόραση. Εκτός από αυτά, ο µοναδικός του τρόπος επικοινωνίας ήταν γράµµατα, φωτογραφίες και κάποιες συζητήσεις από το τηλέφωνο µε την υπόλοιπη οικογένεια.

 

Ήταν η µέρα που συµπλήρωσε τα εικοσιένα του, όταν ζητησε από τη µητέρα του να αλλάξει και να µπει στο δωµάτιό του. Ήθελε να της µιλήσει.

«Μαµά» της είπε πολύ ήρεµα, «έχω πάρει µια απόφαση. Θα ταξιδέψω … »

Η µητέρα παρέλυσε όταν άκουσε το γιό της. Βγαίνοντας από το αποστειρωµένο περιβάλλον του δωµατίου του έβαζε σε σοβαρό κίνδυνο τη ζωή του. Πράγµατι, η µοναδική φορά που είχε εγκαταλείψει το δωµάτιο ήταν όταν είχε πεθάνει ο πατέρας του και, παρά τις προφυλάξεις που είχε πάρει, ένας ιός της γρίπης που έφτασε στο σώµα του παραλίγο να τον σκοτώσει.

Για δυο εβδοµάδες, κανείς από την οµάδα των γιατρών που τον παρακολουθούσαν -ούτε ο ίδιος ο Δρ. Σκόρο- δεν µπορούσαν να είναι βέβαιοι ότι θα ξεπερνούσε τον κίνδυνο.

«Γιε µου» του είπε στο τέλος, «ξέρεις ότι δεν µπορείς να το κάνεις αυτό. Εγώ θα έδινα και τη ζωή µου, το ξέρεις, για να σου χάριζα αυτήν τη δυνατότητα, αλλά είναι αδύνατον και λυπάµαι.»

Κοίτα µαµά» είπε ο Μαρκ, «είµαι είκοσι ενός. Κανείς με αυτήν την αρρώστια δεν έχει ξεπεράσει τα είκοσι έξι, κι ας είχαν την ίδια η καλύτερη φροντίδα από µενα. Υποτίθεται πως, αφού τελειώσει η ανάπτυξη, αρχίζει η προοδευτική και μη αναστρέψιµη φθορά στο συκώτι και τη σπλήνα. εγώ δεν θέλω να πεθάνω, µαµά. Αλλά λιγότερο θέλω να εγκαταλείψω αυτόν τον κόσµο χωρίς να έχω δει τη Μόνα Λίζα. Δεν θέλω να πεθάνω χωρίς να έχω πατήσει ποτέ την άµµο µιας παραλίας ή χωρίς να έχω κάνει µπάνιο στη θάλασσα, κι ας είναι µόνο για µία φορά. Δε θέλω να φύγω για πάντα χωρίς να έχω επισκεφτεί τη θεία Γερτρούδη και τη φάρµα της στην Καλιφόρνια. Δεν θα πεθάνω, µαµά, χωρίς να σε αγκαλιάσω και να αισθανθώ το µάγουλό σου πάνω στο δικό µου, χωρίς τίποτα ανάµεσά τους, κι ας είναι µόνο για µία φορά.»  

Η µητέρα έκλαιγε, αλλά του απάντησε:

«Η επιστήµη προοδεύει, Μαρκ. Ίσως σε µερικά χρόνια, αυτό που µέχρι σήµερα είναι ανίατο, να θεραπεύεται. Περίµενε λίγο, γιε µου … »

«Είµαι πρόθυµος να ακούσω τον Δρ. Σκόρο» είπε ο Μαρκ. «Αν αυτός πει πως υπάρχει κάτι νέο, αν µου δώσει κάποια εναλλακτική λύση, αν έχει κάποια πληροφορία που αγνοώ, θα ξανασκεφτώ τη στάση µου. Αλλά αν δεν είναι έτσι, µαµά, σ’ το λέω από τώρα: εγώ θα βγω απ’ αυτή τη φούσκα και θα ηθελα να πάω στην Ευρώπη µαζί σου, και στην παραλία και στη φάρµα της αδελφής σου. Βέβαια, αν δε θες να γίνεις συνεργός µου, µπορώ να το καταλάβω και θα το κάνω όπως και να ‘χει, ακόµα και µόνος.»

Ούτε ο Δρ. Σκόρο συµφωνούσε µε την απόφαση του Μαρκ. Του είπε πως, αν εκτεθεί στον έξω κόσµο, θα επιβιώσει έξι, το πολύ οχτώ, µήνες, αλλά όχι παραπάνω. Φυσικά, -δεν ήταν διατεθειµένος να πει ψέµατα-, από ιατρικά νέα δεν είχε τίποτα. Μπροστά στην αµετάκλητη απόφαση του Μαρκ, η µητερα αποφάσισε να τον συνοδέψει στην τελευταία του Περιπέτεια.

 

Σχεδόν ένα µήνα αργότερα θαύµαζαν, απολαµβάνοντας, τα γλυπτά του Λούβρου, τους πίνακες του Πράδο, τα αρχαία της Ελλάδας και τις πλατείες της Ρώµης.

Από ‘κει πέταξαν για την Καλιφόρνια. Ο Μαρκ έλεγε πως δεν υπήρχε και τόσος χρόνος και είχε πολλά να κάνει. Η οικογένεια µε χαρά συνόδεψε τον Μαρκ στην πρώτη του ανάβαση σε άλογο, του έδειξαν πώς να αρµέγει τις αγελάδες και μοιράστηκαν µε τη µητέρα και τον γιο τη στιγµή που ο Μάρκ έκλαψε από συγκίνηση µπροστά στην απεραντοσύνη του ωκεανού.

Πήγαιναν τέσσερις µήνες που έλειπαν από το σπίτι, όταν λίγα δέκατα συννέφιασαν τη χαρά όλων. Η µητέρα ζήτησε από τον Μαρκ να γυρίσουν στην πόλη και να επισκεφτούν τον Δρ. Σκόρο, κι έτσι έκαναν.

Οι εξετάσεις δεν έδειξαν τίποτα το αναπάντεχο. ‘Ενα κρύωμα δεν ήταν επιπλοκή για κάποιον που δεν είχε ανεπάρκεια ανοσοποιητικού, αλλά ο Μαρκ χρειαζόταν παρά πολλή προσοχή. Η ιατρική οµάδα συνέστησε την επιστροφή στη μόνωση του πλαστικού, αλλά ο Μαρκ αρνήθηκε. Οι γιατροί μπόρεσαν µόνο να αποσπάσουν την υπόσχεση του ασθενή ότι θα ξεκουραζόταν στο σπίτι για µερικές εβδοµάδες.

Ήταν µέρες µεγάλης αγωνίας για τη µητέρα του Μαρκ, που αναρωτιόταν αν είχε κάνει λάθος. Θα έπρεπε να είχε εναντιωθεί µε περισσότερη επιµονή; Ίσως τα σχέδιά του να ήταν μεγάλα λόγια, και χωρίς την παρέα της µαµάς του ο Μαρκ να μην είχε τολµήσει να κάνει το βήµα που τώρα απειλούσε να γίνει η τελευταία επιθυµία του.

«Μαµά» φώναξε το παιδί από το κρεβάτι.

«Εδώ είµαι, παιδί µου, χρειάζεσαι κάτι;»

«αγκάλιασε µε» της ζήτησε και, καθώς πίεζε το µάγουλό του πάνω στο δικό της, της είπε, σαν να είχε διαβάσει τις σκέψεις της.

Σ΄ ευχαριστώ πολύ, µαµα, εγώ ξέρω πόσο δύσκολο πρέπει να ήταν να δεχτείς την απόφαση µου.

Ο σεβασµος σου για μένα μπορεί να συγκριθεί µονο µε την αγάπη µε την οποία πάντα µε φρόντιζες.»

«ίσως έπρεπε να είχα επιµείνει να µην πας … »

«Το έκανες, µαµά … Θα είχα πάει έτσι κι αλλιώς, αλλά ασφαλώς δεν θα είχα περάσει τόσο καλά» είπε ο Μαρκ χαµογελώντας.

Μετά από δύο εβδοµάδες ξεκούρασης και µητρικης φροντίδας, τα φάρµακα έφεραν αποτέλεσµα και ο κίνδυνος πέρασε. Ο Μαρκ σηκώθηκε από το κρεβάτι – στην αρχή µε την άδεια να τριγυρνάει µες στο σπίτι και µετά να κάνει σύντοµες βόλτες στην πόλη.

Σε µία από τις πρώτες εξόδους του πήγε στο τεράστιο εµπορικό κέντρο κοντά στο σπίτι του. Σκόπευε να αγοράσει βιβλία για το Ισραήλ και την Αίγυπτο – τους επόµενους προορισµούς του, όπως είπε στη µητέρα του. Περνώντας από το δισκάδικο σκέφτηκε πως η µουσική αυτών των τόπων θα πρέπει να ήταν ένας εξαιρετικός τρόπος για να πρωτογνωρίσει την κουλτούρα τους, και µπαίνοντας την είδε.

Ήταν µια κοπελίτσα γύρω στα είκοσι, µε τα µαλλιά γεµάτα µπούκλες, µελαχρινή και µε δύο υπέροχα πράσινα µάτια, που στον Μαρκ έµοιαζαν να λάµπουν από µακριά. Σαν να τον τράβηξε µαγνήτης, την πλησίασε κι έµεινε κοκαλωµένος να την κοιτάζει.

Μερικά δευτερόλεπτα αργότερα, η κοπέλα τον ρώτησε: «Μπορώ να σε βοηθήσω;»

Κι αυτός σκέφτηκε να της πει: «Ναι, Πάµε να πιούµε κάτι. Πάµε να κάνουµε µια βόλτα. Άσε µε να σε κοιτάζω για ώρες. Πες µου κάτι για σένα … » Αλλά δεν µπόρεσε. Ένας κόµπος είχε ανέβει στον λαιμό του και, ξεροκαταπίνοντας, είπε µονο:

«Θέλω αυτό το cd» πήρε το πρώτο που βρήκε µπροστά του και το έδωσε στην πωλήτρια χωρίς καν να το κοιτάξει.

Εκείνη χαµογέλασε παίρνοντας το cd και ρώτησε: «Κάτι άλλο;»

Ο Μαρκ έχασε και αυτή τη δεύτερη ευκαιρία και, απλά έγνεψε όχι µε το κεφάλι. Ο κόµπος δεν τον άφηνε να µιλήσει.

Η κοπέλα ρώτησε ακόµα: «Είναι για δώρο;»

«Όχι. Είναι για µένα.»

«Θέλεις να σ’ το τυλίξω έτσι κι αλλιώς;»

«Ννννναι … » ψέλλισε το παιδί, συνειδητοποιώντας πως αυτό θα του έδινε λίγο χρόνο παραπάνω. Ίσως σ’ εκείνα τα λεπτά …

Καθώς αυτή τύλιγε τη θήκη του cd, ο Μαρκ σκεφτόταν όλα όσα θα µπορούσε να της πει αλλά ήξερε ότι δεν θα τολµούσε.

Όταν βγήκε από το µαγαζί η µαµά του τον ρώτησε αν είχε βρει αυτό που έψαχνε και ο Μαρκ της απάντησε αινιγµατικά: «Ναι Υποθέτω πως ναι».

Όταν έφτασαν σπίτι, διηγήθηκε στη µητέρα του όλο το συµβάν κι έβρισε τον εαυτό του που δεν είχε τολµήσει να πει τίποτα. Η µητέρα τον ηρέµησε λέγοντάς του πως µπορούσε να ξαναπάει στο µαγαζί την επόµενη εβδοµάδα και να βρει το θάρρος να της προτείνει να βγούνε ή να της ζητήσει το τηλέφωνό της για να µπορεί να την πάρει. Ο νέος δέχτηκε πως η µητέρα του, για άλλη µια φορά, είχε δίκιο. Μπορούσε να επιστρέψει, αλλά όχι σε µία βδοµάδα, την επόµενη µέρα.

Αυτή τη φορά ανακάτεψε κάτι ράφια κάνοντας πως ψάχνει κάτι σπάνιο, για να βρει ευκαιρία να την κοιτάξει.

Του φάνηκε ακόµα πιο όµορφη από την προηγούµενη µέρα. Όταν πήγε πιο κοντά, εκείνη φάνηκε να τον αναγνωρίζει, γιατί µε ένα χαμόγελο τον πλησίασε και του είπε:

«Γεια … Μπορώ να σε βοηθήσω;»

Ο Μαρκ αισθάνθηκε να κοκκινίζει και αυτό τον έκανε να ντραπεί. Έβηξε, ξεροκατάπιε ξανά και τελικά είπε:

«Αυτό το cd».

«Κι άλλο δώρο … Για σένα;» είπε η νεαρή, καθώς ο Μαρκ ανακάλυπτε ένα ταµπελάκι µε το όνοµά της, Τζένιφερ, και χαιρόταν που τον είχε θυµηθεί.

«Ναι. Παρακαλώ … » απάντησε µαγεµένος. Για άλλη µια φορά, η ιεροτελεστία θαυµασµού της πλάτης της κοπέλας, καθώς εκείνη τύλιγε το χαρτί και την κορδέλα του αµπαλάζ. Για άλλη µια φορά, το ελάχιστο άγγιγµα των δαχτύλων της, καθώς της έδινε την πιστωτική κάρτα. Για άλλη µια φορά οι µατιές τους συναντήθηκαν φευγαλέα και, κυρίως, για άλλη µια φορά, η δειλία και η ντροπή του τον ανάγκασαν να µείνει σιωπηλός.

Έτσι, ο Μαρκ συνέχισε να πηγαίνει στο δισκοπωλείο δύο-τρεις φορές τη βδοµάδα, κάθε φορά ελπίζοντας πως θα τολµούσε να της µιλήσει. Αλλά, κάθε φορά, αφού αγόραζε ένα cd τυλιγµένο µε πολύχρωµα χαρτιά κι όλο και πιο φανταχτερές κορδέλες, έφτανε σπίτι και το φύλαγε στην ντουλάπα του δωµατίου του χωρίς να το ανοίξει, σαν σύµβολο της ατολµίας του.

Μέχρι που, µια µέρα, ο νέος πήρε µια απόφαση. Εκείνη τη φορά θα της µιλούσε, θα έπαιρνε το ρίσκο, θα τολµούσε να ζήσει την απόρριψή της. Άλλωστε, όπως έλεγε η µητέρα του, δεν είχε τίποτα να χάσει και πολλά να κερδίσει Ο Μαρκ δεν αισθανόταν καλά εκείνες τις µέρες. Μερικά δέκατα έδειχναν πως κάποιο νέο µικρόβιο τον ενοχλούσε. Τη Δευτέρα θα πήγαινε να επισκεφτεί τον Δρ. Σκόρο.

Όπως κάθε Σάββατο, το εµπορικό κέντρο ήταν γεµάτο κόσµο. Ο Μαρκ περιπλανήθηκε άσκοπα περιµένοντας να περάσει η ώρα και µετά, όταν όλοι άρχισαν να φεύγουν, µπήκε στο δισκοπωλείο και πήγε κατευθείαν προς την Τζένιφερ. Εκείνη τον είδε να έρχεται και χαµογέλασε.

«Ήθελα … » άρχισε.

«Ναι;» είπε αυτή.

«Ήθελα … αυτό το cd» είπε για άλλη µια φορά, µε µια άγνωστη θήκη στο χέρι.

«Φυσικά» είπε η Τζένιφερ.

Και χωρίς να ρωτήσει, πήγε στον πάγκο του αµπαλάζ για να το τυλίξει για δώρο.

Ο Μαρκ αναθεµάτισε σιωπηλά τον εαυτό του. Αλλά, πριν η Τζένιφερ γυρίσει να του δώσει το cd, τόλµησε να κάνει κάτι. Πήρε ένα µπλοκ αποδείξεων που έγραφε πάνω το όνοµα της κοπέλας κι έγραψε χωρίς εκείνη να τον πάρει είδηση: «Γεια. Με λένε Μαρκ. Μένω εδώ. Θα ήθελα πολύ να πάµε να πιούµε κάτι και να µιλήσουµε. Αυτό είναι το τηλέφωνό µου 298-345688».

Και αφού το έγραψε, έκλεισε το µπλοκ και πλήρωσε φεύγοντας σαν να µην είχε συµβει τίποτα.

Τη Δευτέρα, χτύπησε το τηλέφωνο του σπιτιού του. Η µητέρα το σήκωσε.

«Ναι;»

«Γεια σας … Ειµαι η Τζένιφερ, µπορώ να µιλήσω µε τον Μαρκ, παρακαλώ;»

Ακολούθησε µια µακριά σιωπή στη γραµµή, µέχρι η µητέρα να ξαναβρεί την ανάσα της και να απαντήσει: «Λυπάµαι, Τζένη … Ο Μαρκ πέθανε χτες.»

Ίσως επειδή δεν υπήρξαν άλλες πωλήσεις εκείνη τη µέρα, ή επειδή τις Κυριακές η Τζένιφερ είχε ρεπό, το αποτέλεσµα ήταν να βρει το σηµείωµα του Μαρκ, όταν ήταν πια αργά.

Η µητέρα έκλεισε το τηλέφωνο κλαίγοντας. Και χωρίς κανένα λόγο πήγε µέχρι το άδειο πια για πάντα υπνοδωµάτιο του γιου της. Άνοιξε την ντουλάπα και κοίταξε τη στοίβα µε τα τυλιγµένα cd στο πρώτο ράφι.

Από περιέργεια η χωρίς κανένα λόγο άνοιξε το πρώτο από κάτω για να δει τι είχε µεσα.

Πάνω στο cd ήταν κολληµένο ένα σηµείωµα που έλεγε:

«Γεια. Είµαι η Τζένιφερ. Είµαι καινούργια στην πόλη. Δεν έχω κανένα φίλο, θα ήθελες να πιεις κάτι µαζί µου … ;»

Η µητέρα άνοιξε τα υπόλοιπα cd.

Καθένα απ’ αυτά είχε κολληµένο ένα σηµείωµα που η Τζένη είχε γράψει χωρίς να τη βλέπει ο Μαρκ, και είχε κρύψει κάτω από το περιτύλιγµα. Πιθανότατα µε τον ίδιο φόβο της απόρριψης, όπως και ο γιος της. Μάλλον, χωρίς να τολµήσει ούτε αυτή να πάρει το ρίσκο.

«Έχεις δυο µάτια πολύ όµορφα και βλέµµα θλιµµένο. Δε θέλεις να βρεθούµε να µιλήσουµε;»

«Με λένε Τζένιφερ και θέλω πραγµατικά να σε γνωρίσω … »

«Γεια. Είµαι η Τζένιφερ … Δε θέλεις να γίνουµε φίλοι;
Βασίσου πάνω μου.  

https://mikreskathimerinesstories.wordpress.com/2015/03/

Ευγνωμοσύνη!

Είδα στον ύπνο μου πως επισκέφθηκα τον Παράδεισο κι ένας άγγελος ανέλαβε να με ξεναγήσει. Περπατούσαμε δίπλα - δίπλα σε μια τεράστια αίθουσα γεμάτη με αγγέλους. Ο άγγελος οδηγός μου σταμάτησε μπροστά στον πρώτο σταθμό εργασίας και είπε :
«Αυτό είναι το Τμήμα Παραλαβής. Εδώ παραλαμβάνουμε όλες τις αιτήσεις που φτάνουν στον Θεό με τη μορφή προσευχής»
Κοίταξα γύρω - γύρω στον χώρο. Έσφυζε από κίνηση, με τόσο πολλούς αγγέλους να βγάζουν και να ταξινομούν αιτήσεις γραμμένες σε ογκώδεις στοίβες από χαρτιά και σημειώματα, από ανθρώπους σε όλο τον κόσμο. Μετά, προχωρήσαμε σε έναν μακρύ διάδρομο, μέχρι που φτάσαμε στον δεύτερο σταθμό. Ο άγγελος μού είπε:
«Αυτό είναι το Τμήμα Συσκευασίας και Παράδοσης. Εδώ οι χάρες και οι ευχές που έχουν ζητηθεί προωθούνται και παραδίδονται σ' αυτούς που τις ζήτησαν»
Πρόσεξα και πάλι πόση κίνηση είχε και εδώ. Αμέτρητοι άγγελοι πηγαινοέρχονταν δουλεύοντας σκληρά, αφού τόσες πολλές επιθυμίες είχαν ζητηθεί και συσκευάζονταν για να παραδοθούν στη γη. Τέλος, στην άκρη ενός μακρινού διαδρόμου, σταματήσαμε στην πόρτα ενός πολύ μικρού σταθμού. Προς μεγάλη μου έκπληξη μόνο ένας άγγελος καθόταν εκεί, χωρίς να κάνει ουσιαστικά τίποτα. «Αυτό είναι το Τμήμα των Ευχαριστιών» μου είπε σιγανά ο φίλος άγγελός μου. Έδειχνε λίγο ντροπιασμένος.
«Πώς γίνεται αυτό; Δεν υπάρχει δουλειά εδώ;» ρώτησα.
«Είναι λυπηρό» αναστέναξε ο άγγελος. «Αφού παραλάβουν τις χάρες τους οι άνθρωποι, πολύ λίγοι στέλνουν ευχαριστήρια».
«Πώς μπορεί κάποιος να ευχαριστήσει τον Θεό για τις ευλογίες που παρέλαβε;» ρώτησα πάλι. «Πολύ απλά», απάντησε. «Χρειάζεται μόνο να πεις: Ευχαριστώ Θεέ μου!»
«Και για τι ακριβώς πρέπει να ευχαριστήσουμε;»
• Αν έχεις τρόφιμα στο ψυγείο σου, ρούχα στην πλάτη σου, μια στέγη πάνω απ' το κεφάλι σου και ένα μέρος για να κοιμηθείς, είσαι πλουσιότερος από το 75% αυτού του κόσμου.
• Αν έχεις χρήματα στην τράπεζα, στο πορτοφόλι σου και λίγα κέρματα σ' ένα πιατάκι, είσαι ανάμεσα στο 8% των ανθρώπων που ευημερούν.
• Αν ξύπνησες σήμερα το πρωί με περισσότερη υγεία από όση αρρώστια είσαι πιο ευλογημένος από όσους δεν θα επιζήσουν καν ως την αυριανή μέρα.
• Αν ποτέ δεν βίωσες την εμπειρία του φόβου του πολέμου, της μοναξιάς της φυλακής, της αγωνίας του βασανισμού και της σουβλιάς της πείνας, είσαι μπροστά από 700 εκατομμύρια ανθρώπους αυτής της γης.
• Αν μπορείς να προσευχηθείς σε έναν ναό, χωρίς τον φόβο της επίθεσης, της σύλληψης ή της εκτέλεσης. θα σε ζηλεύουν σίγουρα περίπου 3 δισεκατομμύρια άνθρωποι στον κόσμο.
• Αν οι γονείς σου είναι ακόμα ζωντανοί και είναι ακόμα παντρεμένοι μεταξύ τους, είσαι σπάνιος.
• Αν μπορείς να κρατάς το κεφάλι σου ψηλά και να χαμογελάς. δεν είσαι ο κανόνας, είσαι η εξαίρεση για όλους όσους ζουν μέσα στην αμφιβολία και στην απόγνωση
• Και αν διαβάζεις τώρα αυτό το μήνυμα, μόλις έλαβες μια διπλή ευλογία, πρώτον γιατί σου το έστειλε κάποιος που σ' αγαπάει και δεύτερον γιατί είσαι πιο τυχερός από 2 δισεκατομμύρια ανθρώπους, που δεν ξέρουν καν να διαβάζουν.
«Κατάλαβα. Και τώρα τι κάνω; Πώς μπορώ να αρχίσω;»
«Να πεις καλημέρα» μου χαμογέλασε ο άγγελός μου, «να μετρήσεις τις ευλογίες σου και να περάσεις αυτό το μήνυμα και σε άλλους ανθρώπους, για να τους θυμίσεις πόσο ευλογημένοι είναι " 

  

Περιοδικό «Τόλμη», αρχιμ. Δανιήλ Σάπικα, ιατρού

 

 Tελικά μπορεί το όνειρο κάποιου να είναι η δική μας αφύπνιση; Γιατί πράγματι, η καλύτερη στάση ζωής είναι αυτή της ευγνωμοσύνης και της εκτίμησης. Από τα πιο απλά πράγματα, όπως για το ότι βρήκαμε μια θέση πάρκινγκ στην Αθήνα, μέχρι τα πio μεγάλα, όπως τον ζεστό ήλιο που χαϊδεύει και πάλι σήμερα το μάγουλό μας. Από τα πιο ευχάριστα που ήταν η εισαγωγή μας σε μια σχολή της επιλογής μας, μέχρι τα πιο δυσάρεστα όπως το να βρεθούμε από ένα γραφείο που η ταμπελίτσα έλεγε "διευθυντής" , να πλένουμε τώρα σκάλες, μα όμως έτσι όπως είμαστε σκυμμένοι να βλέπουμε πως το πανί αυτό το κρατούν τα δυο γερά μας χέρια. Γιατί θα πρέπει να φτάνουμε εμείς οι άνθρωποι σε ακραία γεγονότα, όπως εκείνο της απώλειας  όχι υλικών, μα ανθρώπων, για να μπορέσουμε να εκτιμήσουμε; Γιατί θα πρέπει να βιώνουμε τον πόνο για να μάθουμε; Γιατί θα πρέπει να αρρωστήσουμε  βαριά για να εκτιμήσουμε το δώρο της ζωής; Γιατί θα πρέπει να υπερεκτιμούμε πρόσωπα και πράγματα εις βάρος κάποιων άλλων, γιατί θεωρούμε πως θα 'ναι εκεί πάντα για εμάς και μόλις αυτοί ή αυτά χαθούν τότε να αρχίζουμε να θρηνούμε; Εδώ είναι η κόλαση, εδώ και ο Παράδεισος. Και κάποιοι τη κόλαση τη ζουν. Όχι φανταστικά, πραγματικά τη ζουν!!! Μήπως λοιπόν να αρχίσουμε να βιώνουμε τη λέξη ευγνωμοσύνη πριν απ' τη λέξη πόνος; 

 Όταν βιώνουμε πραγματικά το συναίσθημα της ευγνωμοσύνης, τότε και μόνο τότε μπορούμε να ελπίσουμε αλλά και να προσελκύσουμε ,ακόμα περισσότερα και ομορφότερα πράγματα στη ζωή μας. Αλλά και μόνο τότε, αφού θα έχουμε εκτιμήσει όσα υπάρχουν ήδη στη ζωή μας, ακόμα και αυτά που απ' ότι φαίνεται δεν είναι αυτονόητα για όλους, θα καταφέρουμε επιτέλους να απλώσουμε το βλέμμα μας πέρα από το δικό μας κύκλο, να δούμε τι γίνεται εκεί έξω, να καταλάβουμε επιτέλους ότι αυτό εκεί έξω μας αφορά και εμάς και να παλέψουμε ώστε να γκρεμίσουμε όλους τους κυκλικούς προσωπικούς μας τοίχους. Η γη μας είναι στρογγυλή, είναι ένας κύκλος με ζωές πολύτιμες όσο κι οι δικές μας. Γιατί κλειστήκαμε μέσα στα δαχτυλίδια μας και αναγκάσαμε έτσι να φτιάξουν κι άλλοι το δικό τους και σήμερα συγκρινόμαστε ανάλογα με το υλικό απ' το οποίο είναι φτιαγμένα αυτά; Μήπως το μάλαμα απ' το οποίο είναι φτιαγμένο το δικό μας έγινε από κάποιους μας ει βάρος εκείνων που οι κύκλοι τους, οι τοίχοι τους , τα σπίτια τους και τα όποια δαχτυλίδια τους είναι στην καλύτερη περίπτωση φτιαγμένα από άχυρο και τσίγκο; Αν όχι,(αλλά ακόμα και γι αυτούς ποτέ δεν είναι αργά)τότε ας είμαστε ευγνώμονες για όλα όσα έχουμε και ας αφήσουμε τον κύκλο μας να μεγαλώσει και ένα να γίνει με εκείνον που περικλείει όλη τη γη. Και συνεχίζω..........  

 

1. Τι θα μας έλεγαν άραγε τα μάτια του 75% αυτού του κόσμου, εάν τους λέγαμε πως βαρεθήκαμε τα ρούχα που υπάρχουν στη ντουλάπα; Πως δεν μπορούμε να φάμε το φαγητό που έμεινε από χθες; Πως θέλουμε μία πολυθρόνα από εκείνες που κάνουν μασάζ την ώρα που αλλάζουμε κανάλια; 

2. Τι θα μας έλεγαν τα μάτια του 92% εάν τη δυσαρέσκεια έβλεπαν ζωγραφισμένη στο πρόσωπό μας γιατί σε κάποια θυρίδα έχουμε χρήματα που είναι μεν ασφαλή ,αλλά που όμως δεν αυγατίζουν;

3. Τι θα μας έλεγαν τα μάτια ενός μελλοθάνατου εάν μας έβλεπε κάθε μέρα να επιτρέπουμε στο άγχος μας να καταβροχθίζει τα χρόνια της ζωής μας; Ποιος θα τολμούσε άραγε να του πει πως το πολυτιμότερο αγαθό δεν είναι η υγεία; Πως άλλα μας καίνε τώρα εμάς, πως δε νοιαζόμαστε γι αυτή, πως επειδή πόνο δε νιώθουμε σωματικό, αυτήν την έχουμε εξασφαλίσει;

4. Τι μας έλεγαν τα 700 εκ. ζευγάρια μάτια, αν οι κοιλιές μας ήταν πρησμένες αλλά όχι από ασιτία; Πόσο ακόμα θα καμαρώνουμε και θα τις χαϊδεύουμε μπροστά σε αυτά τα μάτια; Για πόσο ακόμα θα αγνοούμε αυτό το γαλάζιο του ουρανού; Πότε το βλέμμα θα σηκώσουμε, θα νιώσουμε ευγνωμοσύνη και ύστερα αυτό το βλέμμα που θα 'χει πλέον ζεσταθεί το στείλουμε να αγγίξει εκείνους που χρόνια έβλεπαν χρώμα γκρι και ήρθαν εδώ έχοντας όχι ως σκοπό να κάνουν δύσκολη τη δική μας τη ζωή, αλλά να μοιραστούν αυτό το χρώμα το θαλασσί μαζί μας; Πότε θα νιώσουμε ευγνωμοσύνη που πήραμε αληθινή αγάπη, που είχαμε κάποιον δίπλα μας και πήραμε τη σωστή απόφαση, που είχαμε κάποιον δίπλα μας μας τάιζε αξίες και δεν παρασυρθήκαμε, που δε μας έλειψαν τα απαραίτητα, που δεν κακοποιηθήκαμε ή που από τύχη ίσως,βλέπουμε τώρα το απέραντο γαλάζιο και όχι ένα κομμάτι του μέσα από κάποια φυλακή;

5. Πόσο ευγνώμονες είμαστε στην όποια πηγή της δύναμής μας, που είμαστε ελεύθεροι να τη λατρεύουμε, να προσευχόμαστε σ'αυτή χωρίς κανένα φόβο; Πόσο ευγνώμονες είμαστε που δεν πιστεύουμε σε καμία ανώτερη δύναμη πέρα από τη δική μας την εσωτερική και είμαστε πάλι ελεύθεροι να το εκφράζουμε;

6. Τι λένε αλήθεια αν τα κοιτάξετε τα μάτια των γονιών, των ζωντανών μέσα σε ιδρύματα και γηροκομεία , μα πεθαμένων από την αγνωμοσύνη των παιδιών τους;

7. Σωστά!! Πρέπει να είμαστε ευγνώμονες εάν βρίσκουμε τη δύναμη ακόμα να γελάμε, εάν μπορούμε ακόμα παρόλο που ζούμε στο "δε γνωρίζουμε το αύριο τι μας ξημερώνει" να έχουμε το κεφάλι μας ψηλά. Μα όμως μας φτάνει; θέλουμε σε αυτό να είμαστε η εξαίρεση; Αν πιάσουμε στα χέρια μας και αν σηκώσουμε ψηλά του φίλου μας το κεφάλι; Δε χάνουμε έτσι δύναμη. Μπορεί να τη μοιραζόμαστε αρχικά μα στη συνέχεια θα δείτε πως μαθηματικά και όχι μαγικά, αυτή θα πολλαπλασιαστεί.
8. Και τέλος δεν ξέρω αν νιώθετε ευλογημένοι που δεν ανήκετε στους αναλφάβητους και άρα μπορείτε να διαβάζετε όλα αυτά, ξέρω όμως πως αν τα μάτια των 2 δις ανθρώπων κατάφερναν να διαβάσουν για την αγνωμοσύνη που μας χαρακτηρίζει, τότε τα δάκρυα τους θα έσβηναν όλο το μελάνι. Όχι για την ελπίδα τους για ευεργεσίες που σβήστηκε μαζί, αλλά για τη λύπη τους, το φόβο τους, πως όλη αυτή η αγνωμοσύνη μια μέρα θα μας στείλει στο κύκλο που τώρα είναι αυτοί. Γιατί όλοι αυτοί οι άνθρωποι μπορεί να είναι αγράμματοι, μπορεί να είναι φτωχοί, μπορεί να είναι πεινασμένοι, μα είναι όμως οι πιο πολλοί ,και αν συνεχίσουμε κάποιοι να τους στερούμε το δικαίωμα "στον ήλιο να έχουν μοίρα" και αν συνεχίσουμε οι περισσότεροι "τον ήλιο μας "να μην τον εκτιμούμε, τότε πολύ φοβάμαι ,όπως και εκείνοι, πως μάλλον ξέρω τι μας επιφυλάσσει η μοίρα τελικά.....

Αν κάθε μέρα και λεπτό  

 

θυμόμαστε - δε λέω να νιώθουμε ενοχές, μα να θυμόμαστε- πως για ότι έχουμε τώρα, είτε είναι η ελευθερία μας , είτε είναι μια υπέροχη σχέση, ένα αμάξι, ένα σπίτι, μια δουλειά , είτε ακόμα και το ακριβό το συνολάκι που φοράμε, κάποτε είχαμε ελπίσει, ευχηθεί, εμείς ή οι γονείς μας, τότε θα βοηθήσουμε τη λέξη ευγνωμοσύνη ποτέ να μη γεράσει, μαζί της να μη χαθεί η χαρά για εμάς, μαζί και η ελπίδα για χαρά μες στη ζωή για κάποιους άλλους.

7 φυσικοί τρόποι να απαλλαγείτε από τις κρεατοελιές!

Oι κρεατοελιές, είναι καλοήθεις, μη καρκινικές αλλοιώσεις του δέρματος και είναι απολύτως ακίνδυνοι για την υγεία μας. 

Μπορεί να βρίσκονται σε οποιοδήποτε σημείο του σώματος, κυρίως όμως εμφανίζονται σε σημεία που υπάρχουν τριβές, όπως ο λαιμός, οι μασχάλες ή το στέρνο.

Οι κρεατοελιές δεν έχουν συγκεκριμένο σχήμα ή μέγεθος. Αποτελούνται από λιποκύτταρα, νευρικά κύτταρα και ίνες και καλύπτονται από δέρμα. Είναι πιο συχνές σε υπέρβαρα και παχύσαρκα άτομα, σε άτομα που πάσχουν από διαβήτη αλλά και σε εγκύους.

Δείτε επτά φυσικά προϊόντα που θα σας βοηθήσουν αν απαλλαγείτε από τις ενοχλητικές κρεατοελιές μια για πάντα.

1. Έλαιο τεϊόδεντρου. Καθαρίζετε την επιδερμίδα τοπικά, παίρνετε ένα κομμάτι βρεγμένο βαμβάκι και προσθέτετε τρεις σταγόνες έλαιο τεϊόδεντρου. Εφαρμόζετε με κυκλικές κινήσεις επάνω στην κρεατοελιά. Επαναλαμβάνετε καθημερινά για επτά έως δέκα ημέρες.

2. Καστορέλαιο. Αναμειγνύετε το καστορέλαιο με μαγειρική σόδα για να φτιάξετε μια παχύρευστη κρέμα. Εφαρμόζετε την κρέμα τοπικά στην επιδερμίδα και καλύπτετε με ένα αυτοκόλλητο επίθεμα. Επαναλαμβάνετε καθημερινά για δύο με τέσσερις εβδομάδες.
3. Μηλόξυδο. Βρέχετε λίγο βαμβάκι ή μια μπατονέτα και εφαρμόζετε απευθείας επάνω στο δέρμα. Επαναλαμβάνετε καθημερινά για δύο με τέσσερις εβδομάδες.
4. Χυμός λεμονιού. Ο χυμός του λεμονιού περιέχει κιτρικό οξύ, το οποίο βοηθά να σπάσουν οι δεσμοί μεταξύ των κυττάρων που αποτελούν την κρεατοελιά. Βρέχετε ένα κομμάτι βαμβάκι με το χυμό και εφαρμόζετε στην επιδερμίδα. Το αφήνετε μέχρι να στεγνώσει. Όσο περνούν οι μέρες, η κρεατοελιά θα αρχίσει να ξεραίνεται.

5. Φλούδα μπανάνας. Κόβετε τη φλούδα σε μικρά κομμάτια και τη συγκρατείτε επάνω στο δέρμα με ένα αυτοκόλλητο επίθεμα, με την εσωτερική πλευρά της φλούδας να ακουμπά στο δέρμα. Την αφήνετε όλο το βράδυ, επαναλαμβάνοντας για μερικές ημέρες.

6. Σκόρδο. Τρίβετε το σκόρδο και απλώνετε το χυμό του επάνω στο δέρμα, καλύπτοντας με ένα επίθεμα. Επαναλαμβάνετε τρεις φορές την ημέρα, αλλάζοντας συνεχώς το επίθεμα.
7. Αλόη. Απλώνετε το χυμό του φυτού ή το τζελ που αγοράσατε από το φαρμακείο απευθείας επάνω στο δέρμα. Η αλόη έχει μοναδικές ιδιότητες στην ενυδάτωση και την περιποίηση της επιδερμίδας, γι’ αυτό και χρησιμοποιείται σε δεκάδες καλλυντικά και προϊόντα ομορφιάς.

onmed.gr

H νηστεία είναι ωφέλιμη για τον οργανισμό μας!

Η νηστεία της Σαρακοστής είναι πολύ καλή ευκαιρία για υγιεινή και ισορροπημένη διατροφή. Χαρακτηρίζεται από τη μη κατανάλωση κρέατος, … γαλακτοκομικών, αυγών και ψαριών, ενώ επιτρέπονται θαλασσινά, πατάτες, ρύζι, ζυμαρικά, φρούτα, λαχανικά και όσπρια.
Αναλυτικότερα, στη νηστεία της Σαρακοστής, η αποχή από το κρέας και τα ζωικά λιπαρά συμβάλλει στη μείωση των επιπέδων χοληστερίνης και τριγλυκεριδίων, καθώς επίσης και στη μείωση του σωματικού βάρους. Αντίθετα, η υψηλή κατανάλωση ξηρών καρπών και θαλασσινών αυξάνει την πρόσληψη μονοακόρεστων και πολυακόρεστων λιπαρών οξέων, τα οποία βελτιώνουν το λιπιδαιμικό προφίλ.
Η λειτουργία του έντερου αποκαθίσταται και βελτιώνονται τα επίπεδα αρτηριακής πίεσης.
Η αναπλήρωση των αναγκών σε πρωτεΐνη λόγω αποχής από ζωικής προέλευσης τρόφιμα προκύπτει από την ευρύτερη κατανάλωση σε όσπρια, σουσάμι, ταχίνι, μανιτάρια, θαλασσινά και ξηρούς καρπούς. Κατά τη διάρκεια της νηστείας δεν παρατηρείται ιδιαίτερη έλλειψη σε βιταμίνες, μέταλλα, ιχνοστοιχεία. Ωστόσο, λίγο παραπάνω προσοχή χρειάζεται η πρόσληψη ασβεστίου, σιδήρου και των βιταμινών Β12 και D, τα οποία καλύπτονται αν ακολουθήσουμε τα εξής διατροφικά tips

Νηστίσιμα τρόφιμα που είναι καλές πηγές ασβεστίου

• Μπρόκολο
• Αποξηραμένα φρούτα (ειδικά τα σύκα)
• Όσπρια
• Ταχίνι – σουσάμι
• Εμπλουτισμένα δημητριακά ολικής αλέσεως
• Σόγια
• Εμπλουτισμένοι χυμοί
• Ξηροί καρποi
Συμβουλές για καλύτερη απορρόφηση της βιταμίνης D
Η βιταμίνη D βοηθά στην απορρόφηση του ασβεστίου από το έντερο και η επαρκής πρόσληψή της είναι απαραίτητη προκειμένου να έχουμε καλά αποθέματα ασβεστίου στον οργανισμό. Επειδή είναι λιποδιαλυτή βιταμίνη, για την απορρόφησή της απαιτείται η παρουσία λίπους στο γεύμα (δεν χρειάζεται μεγάλη ποσότητα). Επίσης, η βιταμίνη D παράγεται και από το δέρμα μας, οπότε επαρκής έκθεση στον ήλιο μπορεί να εξασφαλίσει καλά επίπεδα βιταμίνης D, ανεξάρτητα από τη διαιτητική πρόσληψη.

Νηστίσιμα τρόφιμα που είναι καλές πηγές σιδήρου

• Όσπρια
• Αποξηραμένα φρούτα
• Σκούρα πράσινα φυλλώδη λαχανικά
• Μύδια, στρείδια
• Εμπλουτισμένα δημητριακά ολικής αλέσεως
Συμβουλές για καλύτερη απορρόφηση του φυτικού σιδήρου
Συνοδεύετε τα παραπάνω τρόφιμα με πηγές βιταμίνης C (εσπεριδοειδή, πράσινες πιπεριές, μπρόκολο, φράουλες, ακτινίδια, λαχανάκια Βρυξελλών).
Αποφεύγετε όσο γίνεται την ταυτόχρονη κατανάλωση πολυφαινολών (π.χ. ταννίνες τσάι), οξαλικού οξέος (σπανάκι, σέλινο, παντζάρια, μελιτζάνα, χόρτα, μπάμιες, (μούρα, ξηροί καρποί, τσάι, κακάο), φυτικών ινών και φυτικού οξέος (τρόφιμα ολικής άλεσης, καφές, κρόκος αυγού, όσπρια, ξηροί καρποί) και ασβεστίου.
Νηστίσιμα τρόφιμα που είναι καλές πηγές βιταμίνης Β12

• Εμπλουτισμένα τρόφιμα (κυρίως δημητριακά ολικής αλέσεως)
Έτσι, αν ακολουθήσουμε όλες τις παραπάνω οδηγίες μπορούμε να κερδίσουμε όλα τα οφέλη της νηστείας:
* Αποτοξινώνει τον οργανισμό
* Βελτιώνει τη λειτουργία του εντέρου
* «Ξεκουράζει» το πεπτικό σύστημα και το ήπαρ
* Ελαττώνει τη χοληστερόλη και τα τριγλυκερίδια
* Μειώνει την αρτηριακή πίεση
* Ισχυροποιεί το ανοσοποιητικό σύστημα


Πηγή: iator.gr