Παρασκευή 13 Μαρτίου 2015

Το φιλμ κατά του bullying που συγκλονίζει...



Μια πολύ ενδιαφέρουσα καμπάνια έχει ξεκινήσει η οργάνωση ‘Coalition Against Bullying for Children and Youth’ στην Σιγκαπούρη, δημιουργώντας ένα βίντεο κατά του bullying που μικραίνει κάθε φορά που το μοιράζεται κάποιος στα social media.


Το ασπρόμαυρο φιλμ που παρουσιάζει ένα μικρό αγόρι που γίνεται θύμα του bullying στο σχολείο και εκφράζει την μοναξιά που αισθάνεται και την ανασφάλεια όπου κι αν βρεθεί, έχει διάρκεια λιγότερη από δύο λεπτά. Κάθε φορά που το μοιράζεται κάποιος στο Facebook, όμως, μικραίνει κατά ένα χιλιοστό του δευτερολέπτου. Σταδιακά κάθε καινούριος ‘θεατής’ βλέπει μια μικρότερη εκδοχή του βίντεο, με σκοπό να διαδοθεί το μήνυμα ότι η ενημέρωση είναι μέρος της λύσης του προβλήματος. 


Το ‘Share it to end it’ είναι ένα βίντεο που στη χώρα μας είναι πιο επίκαιρο από ποτέ και έχει ήδη μοιραστεί στο Facebook πάνω από 50,000 φορές και έχει διαδοθεί από 900,000 χρήστες του Twitter. Σύμφωνα με τους υπεύθυνους της καμπάνιας το μήνυμα κατά του bullying έχει φτάσει σε πάνω από 6,5 εκατομμύρια ‘φίλους’ στο Facebook ενώ ακόμα 29,6 εκατομμύρια το έχουν παρακολουθήσει μέσα από άλλες διαδικτυακές σελίδες και social media.

Τετάρτη 11 Μαρτίου 2015

Λάθη και όνειρα!!



Είναι μέρες που θέλεις να βουλιάξεις στις αναμνήσεις σου, να μετρήσεις τα λάθη σου, τα πάθη σου, τους ανθρώπους, τους φίλους σου, να γίνεις παρατηρητής της ζωής που έζησες, γιατί νιώθεις μια πικρή γεύση.

Και ανακαλύπτεις τα λάθη σου στις επιλογές σου!

Έδωσες χωρίς να πάρεις, έδωσες σε λάθος ανθρώπους κομμάτια του εαυτού σου. Δεν φταίνε αυτοί, εσύ φταις που δεν μπόρεσες να κρίνεις σωστά. 


Αδυναμία ή ανάγκη να πιαστείς από κάπου(;) Δεν έχει σημασία ίσως…
Σημασία έχει να προχωρήσεις τη δική σου ζωή πια, να σταθείς στα πόδια σου, να ονειρευτείς και να πραγματοποιήσεις τα όνειρά σου, αυτά που κάπου στη διαδρομή τα παράτησες!

Θα είσαι μόνος ή μαζί με αυτούς που αξίζουν να είναι δίπλα σου. Άλλωστε οι άνθρωποι αλλάζουμε με τα χρόνια, αλλάζουν και οι συνοδοιπόροι μας.

Αλλά πλέον βλέπεις τα πράγματα πιο ξεκάθαρα, χωρίς παρωπίδες, χωρίς δικαιολογίες ψεύτικες στον εαυτό σου. Ήρθε η ώρα να βρεθείς αντιμέτωπος μόνο με τον ίδιο σου τον εαυτό!

Μην σταματάς να ονειρεύεσαι...
Καλή τύχη!

Βλέμμα 6/3/2015

http://enfo.gr/ar3962

ΠΑΥΣΙΠΟΝΟ/ PAINKILLER – ΜΙΑ ΤΑΙΝΙΑ ΜΙΚΡΟΥ ΜΗΚΟΥΣ

Κάποιες φορές, η τέχνη προσπαθεί να μας αγγίξει. Θέλει να σκαρφαλώσει σ’ ένα παράθυρο μας, και να μπει στον εσωτερικό μας κόσμο. 
 Τότε είναι η στιγμή που η τέχνη σταματάει να γίνεται αυτό το καθημερινό, αυτό το ξένο πράγμα και εσωτερικεύεται. Εκείνη την στιγμή η τέχνη μας πονάει. Όπως μια βελόνα, όταν ακουμπήσει το δέρμα σου. Με την πρώτη επαφή, θα πεταχτείς μακριά, ίσως να την φοβηθείς και ίσως και να την αρνηθείς. Οτιδήποτε πάει να μας διαπεράσει, ό,τι προσπαθεί να φτάσει πιο μέσα από την πραγματικότητα που δεχόμαστε, μας πονάει. Μας λυγίζει. Μας κάνει πιο ευάλωτους. Έτσι λοιπόν και η τέχνη. Κάποιες φορές θα σε αφήσει αδιάφορο. Μα κάποιες άλλες φορές θα προσπαθήσει να δει στα πιο βαθιά σου μυστικά, μυστικά που ούτε εσύ δεν ξέρεις για τον ίδιο σου τον εαυτό. Τότε, είναι η στιγμή που θα πονέσεις. Κι’ αυτό, να τελειώσει το έργο της. Μετά από αυτό, θα βλέπεις πιο καθαρά. Μια καθαρή εικόνα του εαυτού σου. Και θα σου φέρει και ένα δώρο. Την λύτρωση.
Όμως, με τον καιρό έρχεσαι πάλι στην καθημερινότητα. Και αυτομάτως, ξεχνάς όλα αυτά που σου έδειξε, γυρνάς πάλι στο μηδέν. Μα η τέχνη δεν σε παρατάει. Κι έτσι, ξεκινάς ένα φαύλο κύκλο, γεμάτο εμπόδια. Ένα κύκλο με στόχο την αλλαγή.

Τις προάλλες λοιπόν βρέθηκα κι εγώ αντιμέτωπος με αυτά τα ραντεβού της τέχνης. Τα πράγματα ήταν συνηθισμένα. Ένα ακόμα βαρετό σερφάρισμα στο ίντερνετ. Μέχρι που το μάτι μου έπεσε πάνω στην φράση «ΠΑΥΣΙΠΟΝΟ – Μια ταινία για τον ψυχικό πόνο και την διαχείριση του». Ψυχικός πόνος. Κάτι που όλοι πολλοί έχουμε έρθει αντιμέτωποι. Προτίμησα να δώσω μια ευκαιρία στο «ΠΑΥΣΙΠΟΝΟ», σε αυτήν την no-budget ταινία.
Όταν η ζωή είναι εύκολη, άνετη, βολική γιατί να σκοτιστείς;
12 λεπτά καθαρής προβολής. Και μερικά λεπτά ακόμα, για να ξεκαθαρίσω τις σκέψεις μου, να καταλαγιάσω τα συναισθήματα μου. Να βγάλω μια προσωπική κριτική. Να δω αν μου άρεσε, τι μου άρεσε, τι με προβλημάτισε. Κάτι που στις περισσότερες ταινίες γίνεται αυτόματα. Κι όμως, σε μια ταινία 12 λεπτών όσο και να προσπαθούσα να διαλευκάνω τα συναισθήματα μου έβλεπα ένα θολό καθρέφτη. Χρειάστηκε λίγος χρόνος, λίγη καλή μουσική και μερική ηρεμία. Και τότε κατάλαβα. Ήταν μια ταινία, γραμμένη καθαρά για ένα από τα πιο έντονα αισθήματα. Τον πόνο. Δεν ήταν μια ακόμα ταινία – τουλάχιστον για μένα- . Ήταν ένας διάλογος με κουβέντες που μόνο ο ίδιος σου ο εαυτός μπορεί να σου πει. Λόγια σκληρά, που δεν θέλεις να τα αφήνεις να έρχονται πάνω, γιατί σε αναγκάζουν να δεις ρεαλιστικά την πραγματικότητα. Και τότε κατάλαβα, πως η ίδια η ταινία άρχισε να με επηρεάζει. Έτσι την είδα και δεύτερη φορά και τρίτη και τέταρτη. Και τελικά βρίσκεται κατεβασμένη στο κινητό. Για τις δύσκολες στιγμές που είσαι απλά εσύ αντιμέτωπος με τον εαυτό σου.
Και τώρα ας δούμε πιο αντικειμενικά το πράγμα. Είναι μια ταινία που όπως προανέφερα μιλάει για τον ψυχικό πόνο και την διαχείριση του. Προβάλλει ένα από τα μεγαλύτερα λάθη που κάνουμε. Όταν ερχόμαστε αντιμέτωποι με τον πόνο, τον αποφεύγουμε. Όπως αναφέρεται και μέσα στην ταινία: «Το πρόβλημα δεν είναι ο ψυχικός πόνος, αλλά το ότι προτιμούμε να τον αποφύγουμε αντί να τον διαχειριστούμε» . Έτσι, με τον δικό της τρόπο, περιγράφει τα στάδια που περνάμε όταν τελικά αποφασίζουμε να διαχειριστούμε τον πόνο, μέχρι να καταλήξουμε στην αλήθεια. Ένα τρόπο πιο προσωπικό και ίσως πιο απότομο.
Το σενάριο και την σκηνοθεσία υπογράφει ο Κωνσταντίνος Σακουλάς, του οποίου η συγκεκριμένη παραγωγή είναι το πρώτο του εγχείρημα. Μαζί του στην κάμερα και στο μοντάζ, ο Άρης Μπουμπάρας και ο Βάιος Μελισσός, και στο μιξάζ ο Κωνσταντίνος Φραγκόπουλος.
Μια ταινία που αξίζει να δείτε. Μια ταινία που σίγουρα θα αποκομίσετε κάτι. Μια ταινία ποιοτική, μέσα σε μια κοινωνία όπου σπάνια βλέπουμε κάτι το αξιόλογο. Κυρίες και κύριοι: το «Παυσίπονο»
Ο θάνατος υπάρχει για να ξαναγεννηθείς. Υπάρχει για να γνωρίσεις καλύτερα τον εαυτό σου. Πρέπει να πεθαίνεις συνέχεια να θες να ζεις ελεύθερος. Πρέπει να γεννιέσαι και να πεθαίνεις εκατομμύρια φορές. Πρέπει να σκοτώνεις οτιδήποτε σε εξουσιάζει, ακόμα κι αν αυτό αγγίζει όργανα ζωτικής σημασίας για σένα. Πρέπει να σκοτώσεις τον ψεύτικο εαυτό σου, αν θέλεις να αναγεννηθείς σαν νέος, ζωντανός και πραγματικός οργανισμός
  
.https://kaiomws.wordpress.com

Τα συναισθήματα με τ’όνομά τους!



Τι ωραία που θα ήταν αν αποκτήσουμε τη συνήθεια, τόσο στα μικρά, όσο και στα μεγάλα πράγματα, να μπορούμε να λέμε με τ' όνομά τους γεγονότα, καταστάσεις και συναισθήματα κατευθείαν, χωρίς περιστροφές, έτσι όπως είναι. 



Δεν μιλάω για ακρίβεια, αλλά για ορισμό. Που πάει να πει: ΑΠΟΦΑΣΙΖΩ τι περιλαμβάνει, από πού μέχρι πού, το περιεχόμενο του θέματος που συζητάμε. Ίσως γι' αυτό προσπαθώ επίσης, πάντοτε να διευκρινίζω για τι πράγμα ΔΕΝ μιλάω όταν μιλάω για αγάπη.

Δεν εννοώ το να είναι κανείς ερωτευμένος, όταν μιλάω για αγάπη.

Δεν εννοώ το σεξ, όταν μιλάω για αγάπη.

Δεν μιλάω για συναισθήματα που υπάρχουν μόνο μέσα στα βιβλία.

Δεν μιλάω για χαρές φυλαγμένες για λίγους και ξεχωριστούς.

Δεν μιλάω για μεγάλα πράγματα.

Μιλάω για ένα συναίσθημα που μπορεί να βιώσει ο καθένας.

Μιλάω για απλά και γνήσια συναισθήματα.

Μιλάω για εμπειρίες σπουδαίες, που δεν υπερβαίνουν όμως την ανθρώπινη φύση ή τους περιορισμούς της.

Μιλάω για την αγάπη που σημαίνει, απλώς, να θέλεις κάποιον πολύ.

Και λέω να θέλεις όχι με την ετυμολογική έννοια της κτήσης, αλλά με την έννοια που καθημερινά δίνουν σ΄αυτό το ρήμα οι ισπανόφωνες χώρες, όπου το θέλω σημαίνεισ΄αγαπώ.
Εκεί, σπάνια χρησιμοποιούν το σ΄ αγαπώ. Λένε καλύτερα σε θέλω, σε θέλω πολύ, ή σε θέλω πάρα πολύ.

Όμως τι ακριβώς λένε με αυτό το "σε θέλω"¨;
Νομίζω πως εννοούν: Μ΄ενδιαφέρει να είσαι καλά.
Τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο.

Όταν θέλω κάποιον, αντιλαμβάνομαι τη σημασία που έχει για μένα αυτό που κάνει, αυτό που του αρέσει ή αυτό που τον πονάει.

Το σε θέλω σημαίνει, επομένως, νοιάζομαι ΓΙΑ σένα, και το σ΄αγαπώ σημαίνει: νοιάζομαι πάρα πολύ. Τόσο πολύ που καμιά φορά, όταν σ΄αγαπάω, βάζω το να είσαι εσύ καλά πάνω από άλλα πράγματα, τα οποία είναι επίσης σημαντικά για μένα.

Αυτός ο ορισμός (ότι νοιάζομαι ΓΙΑ σένα) δεν μετατρέπει την αγάπη σε κάτι πολύ μεγάλο, ούτε όμως μειώνει την αξία της κάνοντάς την να φαίνεται μια ανοησία.

Θα οδηγήσει, για παράδειγμα, στην πλήρη συνειδητοποίηση δύο γεγονότων: δεν είναι αλήθεια ότι σ΄αγαπάνε εκείνοι που δεν νοιάζονται πολύ για τη ζωή σου, και δεν είναι αλήθεια ότι δεν σ΄αγαπάνε εκείνοι που ζουν εξαρτημένοι απ΄ότι σου συμβαίνει.

Επαναλαμβάνω: αν μ΄αγαπάς πραγματικά, νοιάζεσαι για μένα!

Αυτό σημαίνει, επομένως, - όσο κι αν με πονάει να το παραδεχτώ -, ότι αν δεν νοιάζεσαι ΓΙΑ μένα, είναι γιατί δεν μ΄αγαπάς. Αυτό δεν είναι κακό, δεν λέει κάτι άσχημο για σένα που δεν μ΄αγαπάς, είναι απλώς η πραγματικότητα, έστω κι αν είναι μια θλιβερή πραγματικότητα (όπως λέει και το τραγούδι του Σερράτ: Ποτέ δεν είναι η αλήθεια θλιβερή, απλώς δεν υπάρχει άλλη λύση. Πρέπει μάλλον να καταλάβουμε ότι το θλιβερό είναι αυτό ακριβώς : ότι δεν γίνεται αλλιώς).

Η διαφοροποίηση που κάνω - και που είναι μόνο ποσοτική - ανάμεσα στο θέλω και στο αγαπώ είναι η ίδια που γίνεται με τις περισσότερες τρυφερές εκφράσεις που χρησιμοποιούμε για να ΜΗΝ πούμε Σ΄αγαπώ. Λέμε : μ΄αρέσεις, σε βρίσκω συμπαθητικό, νιώθω για σένα τρυφερότητα, είσαι η έμπνευσή μου, έχω αισθήματα αγάπης για σένα κ.λ.π.

Μπορώ να κάνω ένα σωρό πράγματα για να σου εκφράσω, να σου δείξω, να σου αποδείξω, να επιβεβαιώσω ή να υποστηρίξω ότι σ΄αγαπώ, όμως, μόνο ένα πράγμα μπορώ να κάνω με την αγάπη μου, κι αυτό είναι να Σ΄ΑΓΑΠΩ, να ασχολούμαι μαζί σου, να εκδηλώνω τα συναισθήματά μου όπως τα νιώθω. Και το πως τα αισθάνομαι είναι ο δικός μου τρόπος να σ΄αγαπώ. 


Μπορείς να το δεχτείς ή μπορείς να το απορρίψεις, μπορείς να καταλάβεις τι σημαίνει ή μπορείς να το αγνοήσεις παντελώς. Αυτός, όμως, είναι ο τρόπος μου να σ΄αγαπώ, δεν έχω άλλον.

Ο καθένας έχει έναν μόνο τρόπο ν' αγαπάει : τον δικό του. Αν κάποιος δεν σ΄αγαπάει όπως θα ήθελες να σ΄αγαπήσει, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν σ΄αγαπάει με όλη τη δύναμη της ψυχής του...

____
__


~ Πηγή: ''Δρόμος της Συνάντησης'' Χόρχε Μπουκάι

http://antikleidi.com

25 συμβουλές ζωής από ένα γέροντα βοσκό αξίζει να διαβαστούν!



Η διαδρομή προς τον προορισμό δεν είναι ποτέ ευθεία.  
Για να φτάσουμε στο χειμαδιό περνάμε στροφές, κακοτράχαλα εδάφη, έχουμε απώλειες…  
Επιπλέον χρειάζεται να χεις προνοήσει, πάντα να έχεις μαζί σου και λίγο παστό κρέας. 


Άσε πίσω το παρελθόν.
  Αν σου φάει ο λύκος την κατσίκα την έφαγε, δεν μπορείς να κάνεις τίποτα γι αυτό.  
Απλά την επόμενη φορά φρόντισε να είσαι πιο προσεκτικός.

Μην κεφαλαιοποιείς πολλά, μην γίνεσαι σπαγγοραμένος. 
 Μην αναβάλλεις την απόλαυση της χαράς για το μέλλον. 
 Κάντο τώρα, όσο είσαι ακόμα νέος.  
Κάνε την σκληρή εργασία σου να αξίζει ακόμη περισσότερο.

Αγωνίσου, πάλεψε. Εσύ είσαι ο μοναδικός υπεύθυνος για τον εαυτό σου.  
 Μην είσαι φυγόπονος, μην περιμένεις να κάνουν στο κοπάδι σου όλη τη δουλειά τα σκυλιά.

Διεκδίκησε τον σεβασμό που σου αξίζει, μην αφήνεις τους άλλους να σε πατάνε . Βάλε όρια, βάλε φράχτες, προστάτεψε τα ζώα σου.

Μακάριοι αυτοί που κάνουν λάθη. Σφάλε. Εμπειρίες ονομάζουμε τις καρπαζιές που έχουμε φάει στη ζωή μας, απλά τους δώσαμε ένα πιο εύηχο όνομα. 
 Και μην ξεχνάς ότι δεν έχει μεγάλη σημασία ποιος ήσουν μέχρι χθες. 
 Ξεκίνα σήμερα κι όρισε με τις πράξεις σου, αυτό που θα γίνεις από δω και πέρα...

Μάθε να συγχωρείς .... τον εαυτό σου πρώτα. Άσε τις ενοχές, δεν έχεις χρόνο γι αυτές

Μακάριοι αυτοί που αμφισβητούν. Μην αφήνεις τη ζωή σου να καταδυναστεύεται από δόγματα.  
Θυμήσου ότι αν κάποιοι δεν αμφισβητούσαν παγιωμένες γνώσεις η ανθρωπότητα θα κατοικούσε ακόμη σε σπηλιές.  
Φίλτραρε την πληροφορία, γίνε σκεπτικιστής, σκέψου κριτικά, σκέψου ορθολογικά, αναθεώρησε.  
Δεν είδες νεράιδες και στοιχειά στο δάσος, μόνο λύκους.

Να είσαι προσεκτικός. Να παρατηρείς τους άλλους . Κοίταζε τους στα μάτια. Αν δεν το δείχνει η γίδα, το δείχνει το κέρατό της.

Η ζωή είναι το ταξίδι, όχι ο προορισμός. Και είναι πολύτιμη. Η προηγούμενη λέξη που διάβασες είναι ήδη παρελθόν

Μη συμβουλεύεις διαρκώς τους νέους, είναι χάσιμο χρόνου. Δεν υπάρχει τρόπος να τους διδάξεις τον πόνο και τη δυστυχία, μόνο η εμπειρία θα το κάνει βασανιστικά.

Ταξίδεψε! Τα ταξίδια είναι από τις εμπειρίες που μένουν. Βγες έξω Δοκίμασε! Γεύσου, ρούφηξε άπληστα εικόνες. Άφησε τις αισθήσεις σου ελεύθερες

Εκθέσου, αφέσου, τσαλακώσου, χάσε τον έλεγχο που και που. Κι όχι μόνο τον έλεγχο του εαυτού σου, αλλά και τον έλεγχο σε σχέση με άλλους. Αρκετά απομονώθηκες στην στην καλύβα σου στο χειμαδιό, φτάνει όμως, βγες έξω όταν γυρίσεις. Ξαναβρές τους φίλους και τη συντροφικότητα

Μην προσπαθείς να ελέγξεις τους άλλους. Έτσι θα καταδικάσεις στο άγχος και τη δυστυχία όχι μόνο τον εαυτό σου, αλλά κι αυτούς που προσπαθείς να ελέγξεις. Άσε τους άλλους να ζήσουν και ζήσε για τον εαυτό σου. Άσε τ άλλα κοπάδια στους βοσκούς τους, κοίτα το δικό σου.

Η ζωή δεν είναι δίκαιη - Το σύμπαν δεν σου οφείλει καμιά παρηγοριά και το σίγουρο είναι ότι στο τέλος της διαδρομής εσύ πεθαίνεις. Γρηγορήσαι

Να έχεις ισορροπία. Ν απολαμβάνεις το φαγητό και το ποτό σου. Να μην ξεχνάς ότι οι φτωχοί του πλανήτη περπατούν χιλιόμετρα για την καθημερινή τους τροφή, ενώ οι πλούσιοι περπατούν χιλιόμετρα για να τη χωνέψουν.

Απ όλους έχεις να κερδίσεις κάτι. Μάθε από τους γύρω σου. Γίνε παιδί με τα παιδιά, παίξε μαζί τους αλλά πήγαινε και στο καφενείο να μιλήσεις με τους γέρους. Κάτι έχει να σου πει η συσσωρευμένη εμπειρία τους.

Μην τα παίρνεις όλα τοις μετρητοίς. Μην παίρνεις τα πάντα σοβαρά Πιθανόν υπερβάλλεις στο σήμερα. Αυτό που σε ενοχλεί ή φοβάσαι τώρα, το πιο πιθανό είναι αύριο να το κρίνεις ανούσιο ή χλιαρό. Προσπάθησε να δεις τον εαυτό σου από απόσταση, ρίξε μια ματιά στη θέα του κοπαδιού σου από το λόφο... 


Έχε υπομονή. Οι κατσίκες δεν γεννούν κάθε μήνα. Αλλά όταν συμβεί πρέπει να σαι παρών και σε χρειάζονται

Μάλωσε καμιά φορά με τη σύντροφό σου αν χρειαστεί, δεν είναι τρομερό, άφησε τα συναισθήματα να εκτονωθούν. Κάνε αποσυμπίεση στο θυμό. Η φωτιά μερικές φορές είναι ευεργετική. Αν καεί μια περιοχή με πουρνάρια ή ξερόχορτα , η άνοιξη πάλι θα δώσει νεαρή βλάστηση, εκλεκτή τροφή για τις γίδες και τα μικρά τους. Πρόσεχε όμως, τα λόγια που θα ειπωθούν δεν τα ξαναμαζεύεις. Πρόσεχε τι θα φάνε οι γίδες σου, δεν ξέρουν να ξεχωρίζουν. Αν αυτά που θα φάνε είναι τα βλαστάρια δέντρων, το δάσος δεν ξαναγίνεται, ο τόπος θα μείνει χέρσος...

Πότε δεν θα υπάρξει ιδανική στιγμή, ποτέ οι συνθήκες και οι καταστάσεις δεν θα είναι ιδανικές. Ξεκίνα από εδώ που βρίσκεσαι τώρα! Μην αναβάλλεις.

Να είσαι ευγενικός. Ένα πρόσωπο που χαμογελά καθρεφτίζει ανάλογη συμπεριφορά. Κάνε δώρα. Ακόμη και το δώρο ενός καλού λόγου είναι σημαντικό. Να φέρεσαι καλά στους ηλικιωμένους, σε λίγο θα σαι σαν αυτούς. Να φέρεσαι καλά και στα ζώα, αυτά δεν κρατάνε κακία, δεν ζηλεύουν, δεν έχουν εμμονές ούτε εγωισμό. Συγχωρούν, και μάλιστα χωρίς όριο.

Αν ξέρεις γράμματα διάβασε!  
Αυτοί που διαβάζουν ζουν επιπλέον ζωές. 
 Όχι μόνο τη δική τους αλλά κι όλων αυτών που μπήκαν στη θέση τους

Τόλμησε, ο φόβος σε κρατά δεμένο αλλά δεν είναι πραγματικός, απλά προέρχεται από το άγνωστο που δεν βρίσκεται στο κεφάλι σου.

Μην δένεσαι με τα πράγματα.  
 Η ζωή είναι σαν τη διαδρομή του χειμαδιού και το ταγάρι.  
Όσο περισσότερο το γεμίζεις, τόσο πιο δύσκολα θα περπατάς.
  Πάρε τ απαραίτητα, το κοπάδι προχωρά, δεν θα σε περιμένει αν καθηλωθείς από πράγματα βαριά κι ασήκωτα.  
Πέτα τα , αποδεσμεύσου, νιώσε πιο ευέλικτος κι ελεύθερος.
Γιώργος Γιώτης
antikleidi.com

Σπάσε τα σύνορα του φόβου και της ενοχής....



"Ενοχές σου αφήνουν όλα εκείνα που δεν έζησες, όχι γιατί δεν μπόρεσες, αλλά γιατί φοβήθηκες την δύναμη τους, την μαγεία τους.
Όλη εκείνη την μαγεία που μια ζωή αναζητάς κι όταν σου πέφτει στο κεφάλι σαν ευλογία, την αρνείσαι χωρίς ουσιαστικό λόγο παρά μόνο επειδή διστάζεις να πας παραπέρα,
να δεις τι γίνεται μέσα από το σύνορο που σ’ έχουν φυλακίσει …."



Εύα Ομηρόλη


Από το Ιστολόγιο Φως Ψυχής

Κυριακή 1 Μαρτίου 2015

«Η νότια Κρήτη του Λιβυκού και του ονείρου».

Η νότια Κρήτη του Λιβυκού και του ονείρου from www.aformi.gr on Vimeo.
.............απίστευτα απότομους φιδίσιους δρόμους (μερικές φορές η διαδρομή προκαλούσε ζαλάδα). Αλλά η διαδρομή αυτή άξιζε. Εκπληκτικά τοπία, απέραντοι ουρανοί, συννεφιασμένα βουνά, το χάος του ατέλειωτου γαλάζιου ωκεανού........
  Η Φυγή from www.aformi.gr on Vimeo.

Φωνή κουρασμένη ...αλλά περήφανη..... απλά εξαιρετικό VIDEO!

Φωνή κουρασμένη ...αλλά περήφανη. from dimitris meletis on Vimeo.


Ένα ντοκιμαντέρ με θέμα το παλαιστινιακό, από τη σκοπιά ενός ντόπιου που έγινε πρόσφυγας ζητώντας ένα καλύτερο αύριο. Εκφράζει τη θέση του συνοδευόμενη από σχετικά πολιτικά - ιστορικά στοιχεία. Μπορεί να θεωρηθεί μια σύντομη αναφορά σε έναν άνισο πόλεμο που έμμεσα η' άμεσα μας αφορά όλους. ....

Πολύ ζόρικο..... Σε κάνει να νοιώσεις και να σκεφτείς .

Αποτυπώνεται όχι μόνο η σκληράδα και η παράλογη κτηνωδία των σφαγέων , αλλά και η υπερήφανη
αποφασιστικότητα των στόχων τους που αληθινά
μες απ' την τοποθέτηση ενός τυχαίου ανώνυμου
μέλους τους , επαναπροσδιορίζει τον ηρωισμό και
το πνεύμα θυσίας για την κοινότητα και την πατρίδα τους .

“Το χάσμα” – Μια εμπνευσμένη ιστορία για τη φιλία, τη θυσία και την κατάκτηση του ανέφικτου. (ταινία)

Τι να κάνετε όταν όλα σας πάνε… στραβά...;;;

Οχτώ απλά βήματα που πρέπει να θυμάστε για να καταφέρετε να ανταπεξέλθετε στα πραγματικά… δύσκολά! Τα πράγματα πάνε από το κακό στο χειρότερο και χρειάζεστε κάπου να στηριχθείτε, δείτε πως με 8 απλές κινήσεις θα καταφέρετε να σταθείτε και πάλι στα πόδια σας και να ανακτήσετε τη θέλησή σας για ζωή και δημιουργία.  

-Ο πόνος αποτελεί τρόπο εξέλιξης.
Μερικές φορές η ζωή μπορεί να σας κλείνει κάποιες πόρτες διότι έχει έρθει η ώρα να προχωρήσετε μπροστά. Αυτό είναι κάτι θετικό, επειδή πιθανόν να μην πηγαίνατε παρακάτω, εκτός κι αν οι περιστάσεις σας ανάγκαζαν να το κάνετε.
Όταν περνάτε δύσκολα, θυμηθείτε ότι ο πόνος δεν έρχεται χωρίς λόγο. Αφήστε πίσω σας ό,τι σας έκανε κακό, αλλά μην ξεχάσετε ποτέ τι σας δίδαξε. Το γεγονός ότι αντιμετωπίζετε δυσκολίες, δεν σημαίνει ότι έχετε αποτύχει.
Κάθε επιτυχία απαιτεί να δώσετε έναν αγώνα. Το καλό πράγμα αργεί, γι’ αυτό να έχετε υπομονή και να παραμείνετε αισιόδοξοι και στο τέλος θα γίνουν όλα, απλώς ίσως όχι αμέσως. Να θυμάστε ότι υπάρχουν δύο είδη πόνου: ο πόνος που σας πληγώνει και ο πόνος που σας αλλάζει. Όταν, αντί να αντιστέκεστε, δέχεστε τη ζωή όπως είναι, και τα δύο είδη μπορούν να σας βοηθήσουν να εξελιχτείτε.
 -Τα πάντα στη ζωή είναι προσωρινά.
Κάθε φορά που βρέχει, η βροχή ύστερα από λίγο σταματά. Κάθε φορά που πληγωνόμαστε, οι πληγές θα επουλωθούν. Μετά το σκοτάδι υπάρχει πάντα φως – αυτό πρέπει να το θυμόμαστε κάθε μέρα, αλλά συχνά το ξεχνάμε και νομίζουμε ότι η νύχτα θα διαρκέσει για πάντα. Κάτι τέτοιο όμως δεν πρόκειται να συμβεί, διότι τίποτα δεν διαρκεί για πάντα.
Έτσι λοιπόν, αν τα πράγματα σήμερα είναι καλά απολαύστε το, γιατί ούτε αυτό δεν θα διαρκέσει για πάντα. Αν τα πράγματα είναι άσχημα, μην στενοχωριέστε γιατί οι δυσκολίες είναι προσωρινές. Το γεγονός ότι έχετε προβλήματα αυτή τη στιγμή ή κάτι σας απασχολεί, δεν σημαίνει ότι δεν μπορείτε να χαμογελάτε.
Κάθε στιγμή που περνά σας δίνει μια νέα αρχή και ένα νέο τέλος. Κάθε δευτερόλεπτο κερδίζετε μια δεύτερη ευκαιρία. Απλώς πρέπει να δέχεστε ό,τι σας προσφέρεται και να κάνετε το καλύτερο που μπορείτε (διαβάστε το βιβλίο που έγινε μπεστ σέλερ με τίτλο «Η τελευταία διάλεξη» του Randy Pausch).
-Η στενοχώρια και η γκρίνια δεν αλλάζουν τίποτα.
Όσοι διαμαρτύρονται περισσότερο, καταφέρνουν τα λιγότερα. Είναι πάντα προτιμότερο να προσπαθείτε να κάνετε κάτι σπουδαίο και να αποτύχετε, παρά να μην κάνετε τίποτα και να πετύχετε. Αν δεν πετύχετε, δεν χάνετε τίποτα. Χαμένοι είστε όταν δεν κάνετε τίποτα αλλά παραπονιέστε γι’ αυτό. Αν πιστεύετε σε κάτι, συνεχίστε να προσπαθείτε.
Μην αφήνετε τις σκιές του παρελθόντος να μαυρίσουν το παράθυρο που ανοίγεται στο μέλλον σας. Αν ξοδεύετε το σήμερα γκρινιάζοντας για το χθες, δεν θα κάνετε το αύριο πιο φωτεινό. Αντί γι’ αυτό αντιδράστε κι αφήστε όσα έχετε μάθει να σας βοηθήσουν να βελτιώσετε τον τρόπο που ζείτε. Κάντε αλλαγές και μην κοιτάξετε πίσω ποτέ.
Ανεξαρτήτως από το τι μπορεί να συμβεί μακροπρόθεσμα, να θυμάστε ότι η αληθινή ευτυχία έρχεται μόνο όταν σταματήσετε να διαμαρτύρεστε για τα προβλήματά σας και αρχίσετε να νιώθετε ευγνώμονες για όλα τα προβλήματα που δεν έχετε.
 -Η αρνητικότητα των άλλων ανθρώπων δεν είναι δικό σας πρόβλημα.
Όταν περιβάλλεστε από αρνητικότητα, εσείς να παραμείνετε θετικοί. Όταν οι άλλοι προσπαθούν να σας αποθαρρύνουν, χαμογελάστε. Είναι ένας εύκολος τρόπος για να διατηρήσετε τον ενθουσιασμό και την προσήλωσή σας. Όταν οι άνθρωποι γύρω σας φέρονται άσχημα, παραμείνετε ο εαυτός σας.
Μην αφήσετε ποτέ τη δυσαρέσκεια κάποιου να αλλάξει αυτό που είστε. Μην παίρνετε τα πράγματα πολύ προσωπικά, ακόμα κι αν έτσι φαίνονται. Σπάνια η αιτία που οι άνθρωποι κάνουν πράγματα είστε εσείς. Η πραγματική αιτία συνήθως βρίσκεται σε αυτούς.


Πάνω απ’ όλα, μην αλλάξετε ποτέ μόνο και μόνο για να εντυπωσιάσετε κάποιον που σας λέει ότι δεν είστε αρκετά καλοί. Αλλάξτε γιατί έτσι θα γίνετε καλύτεροι άνθρωποι με πιο φωτεινό μέλλον. Οι άνθρωποι θα κάνουν κριτική ανεξαρτήτως από το τι πράξετε ή πόσο καλά θα το πράξετε.
Να ενδιαφερθείτε για τον εαυτό σας πρώτα, προτού ενδιαφερθείτε για το τι σκέφτονται οι άλλοι. Αν πιστεύετε πολύ σε κάτι, μην φοβηθείτε να αγωνιστείτε γι’ αυτό. Η μεγαλύτερη δύναμη πηγάζει όταν υπερνικάτε αυτό που οι άλλοι θεωρούν αδύνατο.
Η αλήθεια είναι ότι ζούμε μονάχα μία φορά. Έτσι είναι τα πράγματα. Γι’ αυτό, κάντε ό,τι σας δίνει χαρά και συναναστραφείτε με ανθρώπους που σας κάνουν να χαμογελάτε συχνά.
-Αυτό που είναι γραφτό να γίνει, θα γίνει.
Η αληθινή δύναμη έρχεται όταν υπάρχουν πολλοί λόγοι για να κλάψετε και να διαμαρτυρηθείτε, αλλά εσείς προτιμάτε να χαμογελάσετε και να εκτιμήσετε τη ζωή σας. Υπάρχουν κρυμμένες ευλογίες σε κάθε αγώνα που έχετε να αντιμετωπίσετε, αλλά θα πρέπει να ανοίξετε την καρδιά και το μυαλό σας για να τις δείτε.
Δεν γίνεται να αναγκάσετε τα πράγματα να συμβούν βασανίζοντας τον εαυτό σας προσπαθώντας ξανά και ξανά. Κάποια στιγμή θα πρέπει να αφήσετε τις καταστάσεις να κυλήσουν μόνες τους και να συμβεί αυτό που είναι γραφτό.
Τελικά, αγαπώ τη ζωή μου σημαίνει εμπιστεύομαι τη διαίσθησή μου, αρπάζω τις ευκαιρίες, χάνω και βρίσκω την ευτυχία, φυλάω τις αναμνήσεις μου και μαθαίνω από τις εμπειρίες μου. Είναι ένα μακρύ ταξίδι και πρέπει να σταματήσετε να ανησυχείτε, να αναρωτιέστε και να αμφιβάλλετε σε κάθε σας βήμα. 

Χαμογελάστε όταν τα πράγματα δεν πάνε καλά, ζήστε συνειδητά την κάθε στιγμή και απολαύστε τη ζωή σας όπως κι αν έρχεται. Μπορεί να μην φτάσετε ακριβώς εκεί που σκοπεύατε να πάτε, αλλά τελικά θα φτάσετε εκεί όπου θα έπρεπε να είστε (διαβάστε περισσότερα στο βιβλίο «Για μια νέα ζωή», A New Earth ). 


 -Το καλύτερο που μπορείτε να κάνετε είναι να συνεχίσετε να προσπαθείτε.
Μην φοβάστε να κάνετε ξανά κάποια πράγματα – να προσπαθήσετε ξανά, να αγαπήσετε, να ζήσετε και να ονειρευτείτε. Μην αφήσετε ένα σκληρό μάθημα που σας έδωσε η ζωή να σκληρύνει και την καρδιά σας. Τα καλύτερα μαθήματα συχνά έρχονται μέσα από τις χειρότερες στιγμές και από τα χειρότερα λάθη.
Υπάρχουν στιγμές που οτιδήποτε που θα μπορούσε να πάει στραβά όντως πηγαίνει στραβά και εσείς νιώθετε ότι θα κολλήσετε σε αυτό το αδιέξοδο για πάντα. Αυτό όμως δεν πρόκειται να συμβεί. Όταν φτάσετε σε σημείο να θέλετε να εγκαταλείψτε την προσπάθεια, να θυμάστε ότι συχνά τα πράγματα πρέπει να στραβώσουν πριν γίνουν έτσι όπως πρέπει. Μερικές φορές πρέπει να περάσετε τα χειρότερα για να βρείτε τα καλύτερα.
Η ζωή είναι σκληρή, είναι αλήθεια, εσείς όμως είστε πιο σκληροί. Βρείτε τη δύναμη να γελάτε κάθε μέρα. Βρείτε το θάρρος να αισθάνεστε διαφορετικά, αλλά όμορφα. Ψάξτε μέσα στην καρδιά σας και κάντε τους άλλους να χαμογελούν κι αυτοί.
Μην αγχώνεστε για πράγματα που δεν μπορείτε να αλλάξετε. Ζήστε απλά και δώστε αγάπη απλόχερα, μιλήστε με ειλικρίνεια, εργαστείτε με όρεξη. Και ακόμα κι αν αποτύχετε κάπου, συνεχίστε να προσπαθείτε και να εξελίσσεστε.
-Τα σημάδια από τις πληγές σας είναι τα σύμβολα της δύναμής σας.
Ποτέ να μην ντρέπεστε για τα σημάδια που σας άφησε η ζωή. Μια ουλή σημαίνει ότι το πρόβλημα έφυγε και η πληγή έκλεισε. Σημαίνει ότι νικήσατε τον πόνο, πήρατε ένα μάθημα, γίνατε πιο δυνατοί και προχωρήσατε μπροστά. Μια ουλή είναι η μόνιμη επιβεβαίωση της νίκης σας και πρέπει να είστε υπερήφανοι.
Μην την αφήνετε να σας κρατήσει όμηρο και να σας γεμίσει τη ζωή με φόβο. Δεν μπορείτε να εξαφανίσετε τα σημάδια, αλλά μπορείτε να αλλάξετε τον τρόπο αντίληψής σας. Μπορείτε να αρχίσετε να τα βλέπετε ως ένδειξη δύναμης και όχι πόνου.
O Πέρσης ποιητής και δάσκαλος θεολογίας και δικαίου Jalaluddin Rumi είπε κάποτε ότι η πληγή είναι το μέρος απ’ όπου μπαίνει το φως. Τίποτα δεν μας φέρνει πιο κοντά στην αλήθεια. Μέσα από τις δοκιμασίες αναδείχτηκαν οι δυνατότερες ψυχές.
Οι πιο ισχυροί χαρακτήρες σε αυτόν τον υπέροχο κόσμο σφραγίστηκαν με σημάδια. Δείτε τα ως μια ένδειξη ότι πετύχατε, επιζήσατε και έχετε αυτά τα σημάδια να το αποδεικνύουν! Είναι μια ευκαιρία να γίνετε ακόμα πιο δυνατοί. 
-Κάθε μικρός αγώνας είναι ένα βήμα μπροστά.
Στη ζωή υπομονή δεν σημαίνει αναμονή. Είναι η ικανότητα να διατηρήσετε μια σωστή στάση ζωής ενώ κοπιάζετε αδιάκοπα για να πραγματοποιήσετε τα όνειρά σας γνωρίζοντας ότι η προσπάθεια αξίζει τον κόπο. Έτσι, αν έχετε αποφασίσει να προσπαθήσετε, αφιερώστε χρόνο και φτάστε μέχρι το τέλος. Διαφορετικά, δεν έχει νόημα να ξεκινήσετε. Αυτό σημαίνει ότι ίσως χρειαστεί να αλλάξετε τις ισορροπίες και τις ανέσεις σας για ένα διάστημα και ίσως ακόμη και τον τρόπο σκέψης σας σε κάποιες περιπτώσεις.
Μπορεί ακόμα να χρειαστεί να σταματήσετε να τρώτε ή να κοιμάστε όπως είχατε συνηθίσει στο παρελθόν κι αυτή η κατάσταση να διαρκέσει για εβδομάδες. Σημαίνει ότι πρέπει να υπερβείτε τα όριά σας και να βρίσκεστε συνεχώς σε εγρήγορση. Σημαίνει ότι ίσως πρέπει να θυσιάσετε τις προσωπικές σας σχέσεις, να δεχτείτε λοιδορίες από τους συναδέλφους σας, ακόμα και να περάσετε πολύ χρόνο μόνοι σας.
Η απομόνωση όμως είναι ένα δώρο που κάνει τα σπουδαία πράγματα να γίνουν αληθινά. Σας δίνει τον χώρο που χρειάζεστε για να δράσετε. Όλα τα υπόλοιπα είναι μια δοκιμασία για την αποφασιστικότητα και τη θέλησή σας.
Αν θέλετε κάτι πραγματικά, μπορείτε να το κάνετε παρά τις αποτυχίες, την απόρριψη και τις συνθήκες. Κάθε βήμα μπροστά θα σας κάνει να αισθάνεστε καλύτερα από οτιδήποτε άλλο μπορείτε να φανταστείτε. Θα συνειδητοποιήσετε ότι ο αγώνας δεν είναι κάτι που βρίσκεται στον δρόμο σας, είναι ο δρόμος αυτός καθαυτός.
Αξίζει όμως τον κόπο, γι’ αυτό αν σκοπεύετε να προσπαθήσετε φτάστε μέχρι το τέλος της διαδρομής. Δεν υπάρχει καλύτερο συναίσθημα στον κόσμο…δεν υπάρχει καλύτερο συναίσθημα από το να γνωρίζουμε τι σημαίνει να είσαι ζωντανός. 

 ~ από το βιβλίο «1.000 μικρά πράγματα που οι ευτυχισμένοι, επιτυχημένοι άνθρωποι κάνουν διαφορετικά», κεφάλαιο «Στόχος και επιτυχία», 1,000 Little Things Happy, Successful People Do Differently. 
by Αντικλείδι , http://antikleidi.com

Πέμπτη 19 Φεβρουαρίου 2015

Η πείνα δεν ρωτά αν είσαι παιδί Έλληνα ή Πακιστανού Χριστιανού ή Αλλόθρησκου...


Χριστιανοί και Αλλόθρησκοι

Αφορμή για να αποτυπώσω τις σκέψεις μου στο χαρτί(pc) είναι όλα αυτά που γίνονται
στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια ,αλλά γίνονται χρόνια
και όχι μόνο την τελευταία χρονική περίοδο απλά τώρα
τα μικρά φίδια μεγάλωσαν και δηλητηριάζουν ανενόχλητα
Πριν πολλά μα πάρα πολλά χρόνια οι Έλληνες ασπάστηκαν,όχι όλοι, τον Χριστιανισμό ,μια
θρησκεία που είναι εβραϊκή ,και είτε έκαναν καλά είτε όχι,  είναι μια θρησκεία
που μιλάει για αγάπη...αγάπη για τον πλησίον σου ...αγάπη για τον άνθρωπο
ανεξαρτήτου χρώματος και φυλής...αγάπη για όλα τα έμψυχα και άψυχα αυτού του
πλανήτη.
Αλλά όλα αυτά τα χρόνια στο όνομα του Χριστιανισμού(είτε είναι Ορθόδοξοι,Καθολικοί ,Προτεστάντες
είτε ότι σε άλλο διασπάστηκε ο Χριστιανισμός προς τα συμφέροντα των εκάστοτε Πατέρων)
γίνονται τα μεγαλύτερα εγκλήματα απέναντι στη φύση ,στα ζώα ,στον Άνθρωπο το τελευταίο ,σύμφωνα
με τη θρησκεία,δημιούργημα του Θεού.
Ξεκίνησα όμως για την Ελλάδα και εδώ θέλω να επικεντρωθώ,στην Ελλάδα και στους Έλληνες
των τελευταίων χρόνων.
Όταν άρχισαν τα προβλήματα στην Αλβανία και οι Αλβανοί κατά κύματα ,οι περισσότεροι παράνομα,
περνούσαν τα σύνορα προς Ελλάδα για να βρουν ένα πιάτο φαϊ και να ξεφύγουν από την εξαθλίωση
μπορεί να μας ενοχλούσε αλλά μας βόλεψε γιατί τους θεωρούσαμε δεύτερης κατηγορίας ανθρώπους
και άρα μπορούσαμε να τους χρησιμοποιήσουμε ,γιατί χρησιμοποίηση ήταν,δίνοντας τους
ένα ξεροκόμματο είτε για να δουλεύουν στα χωράφια ,είτε να γίνουν βοσκοί ,είτε να δουλεύουν στις
βιοτεχνίες ,είτε σε ό,τι βαριά δουλειά υπήρχε σαν κασκαντέρ μια και εμείς είμασταν πλέον υπεράνθρωποι
και αυτοί υπάνθρωποι και εκτός των άλλων ψάχναμε να βρούμε και τον "μπάρμπα από την Κορώνη"
ώστε να μας βολέψει στο δημόσιο τομέα για να έχει ο μήνας "εννιά"
Όταν τα κύματα ανθρώπων που θέλανε να ξεφύγουν από τον όλεθρο του πολέμου από τη Μέση Ανατολή
ήρθαν στην Ελλάδα ,δεν μας πείραζε ιδιέτερα γιατί έτσι θα τους κλείναμε πέντε πέντε
σε ένα δωμάτιο δυο επί δυο ,θα του δίναμε ένα πενιχρό εισόδημα και θα κάνανε όλους τις δουλειές για μας
και φυσικά θα μπορούσαμε να "ξεσπάμε" πάνω τους αποδυκνίωντας ποιος είναι το "αφεντικό"
και να ξαναπώ ότι ψάχναμε τον "μπάρμπα από την Κορώνη"
Όταν όλες αυτές οι ορδές ανθρώπων μπαίνανε παράνομα ή νόμιμα στη χώρα κανένας δεν αναρωτήθηκε
που είναι αυτό το ρημάδι κράτος και η πολιτική του για το μεταναστευτικό. Δεν είχαμε πρόβλημα γιατί
μπορούσαμε να εκμεταλλευτούμε στο έπακρο τους μετανάστες ώστε να κάνουν όλα όσα εμείς τα
θεωρούσαμε κατώτερα και μας έμενε μόνο να κάνουμε μεγάλους σταυρούς και να τρέχουμε από εκκλησία
σε εκκλησία για να αποδείξουμε πόσο καλοί Χριστιανοί είμαστε
Και να διευκρινίσω ότι όλοι αυτοί οι άνθρωποι που ήρθαν στη χώρα μας δεν τύχαιναν και την καλύτερη
αντιμετώπιση στις δικές τους χώρες και τους θεωρούσαν δεύτερης και τρίτης κατηγορίας ανθρώπους
είτε λόγω θρησκείας δικής του είτε λόγω του πολιτεύματος τους...εδώ όμως μιλάμε για μας
και την αντιμετώπιση τους από εμάς τους Έλληνες και Χριστιανούς.
Στο σήμερα τώρα ,που αφού με τις επιλογές μας,γιατί θεωρώ είναι δική μας επιλογή με την ψήφο μας
για τη κατάσταση που βιώνουμε και η εξαθλίωση μας, μας φταίνε οι μετανάστες που μας παίρνουν τις δουλειές
Οι λαθρομετανάστες που μπαίνουν στα σπίτια μας και μας κλέβουν και μας βιάζουν
Οι μετανάστες που έχουν μαυρίσει το τόπο σύμφωνα με τους άρχοντες της εκκλησίας
αλλά κανένας μας δεν  κοίταξε να δει ότι "αν αφήσεις την πόρτα του σπιτιού σου ανοιχτή δεν θα φταίει αυτός
που θα μπει μέσα και θα σου τα πάρει όλα αλλά εσύ που δεν πήρες τα κατάλληλα μέτρα"
Και βρήκαμε και ένα "ωραίο"τρόπο για να εξοντώσουμε τους αλλόθρησκους μετανάστες,λαθρομετανάστες  


αλλά και όσους αγαπούν τους ανθρώπους ανεξαρτήτου χρώματος ,φυλής ή πολιτικής τους τοποθέτησης
εμείς οι "Άριοι"(αλήθεια ήρθαμε από τον Άρη και κάποιοι θεωρούν ότι είμαστε άλλη φυλή;)και δε Χριστιανοί
να κρυβόμαστε πίσω από άτομα που ασπάζονται τις αρχές ενός συστήματος που χωρίζει τους ανθρώπους
σε κατηγορίες και να γίνουμε υπέρμαχοι αυτών θεωρώντας ότι έτσι θα λυθεί το πρόβλημα...και φεύγοντας
οι μετανάστες εμείς θα ευδοκιμήσουμε και το χρήμα θα ρέει από τα μπατζάκια μας.Δηλαδή με λίγα λόγια
όλα γίνονται για τα χρήματα και όχι γιατί συμπονέσαμε ξαφνικά τον διπλανό μας Έλληνα.
Απλά να σας ενημερώσω συνέλληνες... ότι και οι μετανάστες να φύγουν αν δεν ανατρέψουμε
αυτό το πολιτικό σύστημα για να περάσουμε στη μη εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο ,η εξαθλίωση
δεν κοιτά χρώμα και φυλή. 

            


more: http://irisnefeli.blogspot.com/2012/09/pc.html#ixzz3SCzxLWsc

Σκέψεις......Keep writing!



Μπορεί όσοι έχουμε αποφασίσει ν’ ασχοληθούμε με το blogging να κουβαλάμε μια τρέλα.......Κι είναι ωραία τρέλα γιατί μπορεί να κάθεσαι και να γράφεις, να σκέφτεσαι για ώρες ή άλλες φορές να γυρίζεις το μυαλό σου ανάποδα και να μη σου βγαίνει ούτε ένα σημαδάκι στο χαρτί γιατί πολύ απλά δεν έχεις έμπνευση και ο εγκέφαλός σου έχει κολλήσει και δε μπορείς ούτε πρόταση να σχηματίσεις......


Γεμίζεις μισή σελίδα,τη σβήνεις, την ξαναγράφεις.Τα σβήνεις όλα και κλείνεις και τον υπολογιστή. Άλλες φορές σου βγαίνει αβίαστα....Εκεί μιλάμε για μεγάλη απόλαυση.


Αλλά όπως και να ‘χει είναι απόλαυση γιατί κάνεις κάτι που σου αρέσει.Δεν το κάνεις επαγγελματικά.Δεν έχεις διορίες.Δεν έχεις όριο στις λέξεις....Κι έχεις εσύ αποκλειστικά την ευθύνη των λεγομένων σου. Προσωπική δουλειά. Προσωπική κατάθεση ψυχής.....


Το πιστεύω απόλυτα πως η διάθεσή μας την ώρα που γράφουμε αποτυπώνεται παρά τη θέλησή μας στις λέξεις.Ζωγραφίζεται πάνω σ’ αυτές.....και συνάμα σου έρχεται ένα αγαπημένο τραγούδι στο μυαλό το διακοσμής με εικόνες κι έτσι τελείωσε η υπόθεση...............


« ΤΑ ΦΤΕΡΑ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΠΕΤΑΣ» – Χόρχε Μπουκάι

Όταν μεγάλωσε ο πατέρας του είπε:

« Παιδί μου, δε γεννιόμαστε όλοι με φτερά. Μπορεί να μην είσαι υποχρεωμένος να πετάξεις, νομίζω όμως πως είναι κρίμα να μείνεις μόνο στο περπάτημα αφού έχεις τα φτερά που ο καλός Θεός σου έδωσε.»

«Μα δεν ξέρω να πετάω» απάντησε ο γιος.

«Σωστά…» είπε ο πατέρας. Και περπατώντας, τον πήγε ως το χείλος του γκρεμού, στο βουνό.
«Βλέπεις γιε μου; Το κενό. Όταν θελήσεις να πετάξεις, θα έρθεις εδώ θα πάρεις βαθιά ανάσα, θα πηδήξεις στην άβυσσο και απλώνοντας τα φτερά σου θα πετάξεις».

Ο γιος αμφέβαλλε.

«Κι αν πέσω;»

«Ακόμα κι αν πέσεις, δε θα σκοτωθείς. Οι λίγες γρατζουνιές θα σε κάνουν πιο δυνατό στην επόμενη προσπάθεια» αποκρίθηκε ο πατέρας.

Το παιδί γύρισε στο χωριό να δει τους φίλους του, τις παρέες του, όλους εκείνους που είχε συντρόφους στην πορεία της ζωής του. Οι πιο στενόμυαλοι του είπαν:

«Είσαι τρελός; Για ποιο λόγοΟ πατέρας σου είναι μισότρελος… Για ποιο λόγο να πετάξεις; Τι σου χρειάζεται; Γιατί δεν αφήνεις τις ανοησίεςΤι νόημα έχει να πετάξεις;»

Οι καλύτεροι φίλοι του τον συμβούλεψαν:

«Κι αν είναι αλήθεια; Μα σίγουρα δεν είναι επικίνδυνο; Γιατί δεν αρχίζεις σιγά-σιγά; Δοκίμασε να πηδήξεις από μια σκάλα ή από την κορυφή ενός δέντρου. Αλλά από τον γκρεμό, βρε παιδί μου;…»
Ο νεαρός άκουσε τις συμβουλές όσων τον αγαπούσαν. Ανέβηκε στην κορυφή του δέντρου και, με όλο του το θάρρος, πήδηξε. Άνοιξε τα φτερά του, τα κούνησε στον αέρα με όλη του τη δύναμη αλλά, δυστυχώς, έπεσε στο έδαφος.

Μ’ ένα καρούμπαλο στο κεφάλι συνάντησε τον πατέρα του.



«Μου είπες ψέματα! Δεν μπορώ να πετάξω. Το δοκίμασα και κοίτα πως χτύπησα! Δεν είμαι σαν κι εσένα. Τα φτερά μου είναι μόνο για στολίδι.»

«Παιδί μου» είπε ο πατέρας, «για να πετάξεις, πρέπει να έχεις τον απαραίτητο ελεύθερο χώρο στον αέρα, ώστε τα φτερά σου να ξεδιπλωθούν. Είναι σαν να πέφτεις με αλεξίπτωτο: χρειάζεσαι κάποιο ελάχιστο ύψος για να πηδήξεις.

Για να πετάξεις πρέπει να αρχίσεις να ριψοκινδυνεύεις.

Αν δε θέλεις να το κάνεις, καλύτερα να συμβιβαστείς και να μείνεις για πάντα στο περπάτημα.»


Το μέλλον της χώρας μας... (ANEKΔOTO)


Ένα δωδεκάχρονο παιδάκι βλέποντας τις ειδήσεις ρωτάει τον μπαμπά του:

- Μπαμπά, τι είναι η πολιτική;

Ο πατέρας, που είναι φανερά ικανοποιημένος που ο γιος του δείχνει

σημάδια ωρίμανσης, του απαντάει με ένα παράδειγμα:



- Κοίταξε παιδί μου... Μια χώρα είναι σαν μια οικογένεια. Πάρε για παράδειγμα τη δική μας.
Η μαμά είναι σαν την κυβέρνηση, κανονίζει τα πάντα μέσα στο σπίτι.
Εγώ, ο πατέρας, είμαι σαν το μεγάλο κεφάλαιο, στηρίζω την οικονομία του σπιτιού.
Η υπηρέτρια είναι σαν την εργατική τάξη, κάνει όλες τις εργασίες που πρέπει να γίνουν.
Εσύ, είσαι η κοινή γνώμη που παρατηρεί τα όσα συμβαίνουν γύρω της.
Τέλος, το μωρό που έχουμε σπίτι συμβολίζει το μέλλον της χώρας......



Σκέψου τα όλα αυτά το βράδυ, και αύριο θα συζητήσουμε για τα συμπεράσματα που έβγαλες. Εντάξει;
ೋ~══════~ ೋೋ~══════~ ೋೋ~══════~ ೋ
- Εντάξει μπαμπά, απαντάει ο μικρός, και σκεφτικός πηγαίνει στο κρεβάτι του.

Στη διάρκεια της νύχτας και ενώ σκεφτόταν τα σοφά λόγια του πατέρα,

ακούει κλάματα από την κούνια του μωρού.

Σηκώνεται πάνω, πλησιάζει την κούνια και βλέπει ότι το μωρό έχει λερωθεί...

Πηγαίνει στην κρεβατοκάμαρα να το πει στην μητέρα του, ανοίγει τη πόρτα και βλέπει μόνο τη μητέρα του στο κρεβάτι να κοιμάται...
ೋ~══════~ ೋೋ~══════~ ೋೋ~══════~ ೋ
Ο πατέρας άφαντος! Τον πιάνει πανικός!

Από την μισάνοιχτη πόρτα του δωματίου υπηρεσίας, ακούει ύποπτους θορύβους,

πλησιάζει, κοιτάει και βλέπει τον πατέρα του με την υπηρέτρια στα τέσσερα!

Κάγκελο ο πιτσιρίκος!!!
ೋ~══════~ ೋೋ~══════~ ೋೋ~══════~ ೋ
- "Τι να κάνω;", σκέφτεται, "να ξυπνήσω την μαμά; Θα δει τον μπαμπά με την υπηρέτρια,

να διακόψω τον μπαμπά; Ντρέπομαι.

Και ποιος θα αλλάξει το μωρό;; Εγώ δεν ξέρω να το κάνω...

 ೋ~══════~ ೋೋ~══════~ ೋೋ~══════~ ೋ
Αποφασίζει να κάνει την πάπια και πάει για ύπνο.    


Το επόμενο μεσημέρι, μετά το φαγητό, λέει ο πατέρας στον γιο....
- Λοιπόν; Σκέφτηκες αυτά που σου είπα εχθές
- Ναι πατέρα, τα σκέφτηκα.
- Και τι συμπέρασμα έβγαλες;
-Όταν η κυβέρνηση κοιμάται, το μεγάλο κεφάλαιο πηδάει την εργατική τάξη και το μέλλον της χώρας είναι βυθισμένο στα ΣΚΑΤΑ...

                                                                                    

Τρίτη 17 Φεβρουαρίου 2015

Ανθρώπινα Δικαιώματα: Μια όμορφη ιστορία για όνειρα απα(τη)λά...

«Τώρα, μπορεί πια ο καθένας να μιλά και κυρίως να γράφει, για την αγωνία της εποχής, το αδιέξοδο, την απανθρωπιά του αιώνα, τη χρεωκοπία των ιδεολογιών, τη βαρβαρότητα της μηχανής, για δίκες, για ρήγματα, για φράγματα, για ενοχές, για γρανάζια. Όλα έχουν κωδικοποιηθεί, ταξινομηθεί, αποδελτιωθεί, έχουν περάσει στα λεξικά και στις εγκυκλοπαίδειες, προσφέρονται έτοιμα σε πακετάκια αυτοσερβιρίσματος, σε κάθε βαλάντιο προσιτά. Θα ‘ρθει ένας καιρός που σε ζωολογικούς κήπους, σε τσίρκα και σε κέντρα παιδικής χαράς, θα συντηρούνται σε ειδικούς στεγανούς κλωβούς, άνθρωποι – δείγματα μιας περασμένης εποχής, προς ικανοποίησηιν της περιεργείας του κοινού και προς χρήσιν των σχολείων και των επιδόξων συγγραφέων.» —Μανώλης Αναγνωστάκης, Το Περιθώριο ’68-’69  


Οικουμενική Διακήρυξη για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα 10 Δεκεμβρίου 1948 Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών Προοίμιο .................... Επειδή η αναγνώριση της αξιοπρέπειας, που είναι σύμφυτη σε όλα τα μέλη της ανθρώπινης οικογένειας, καθώς και των ίσων και αναπαλλοτρίωτων δικαιωμάτων τους αποτελεί το θεμέλιο της ελευθερίας, της δικαιοσύνης και της ειρήνης στον κόσμο. Επειδή η παραγνώριση και η περιφρόνηση των δικαιωμάτων του ανθρώπου οδήγησαν σε πράξεις βαρβαρότητας, που εξεγείρουν την ανθρώπινη συνείδηση, και η προοπτική ενός κόσμου όπου οι άνθρωποι θα είναι ελεύθεροι να μιλούν να πιστεύουν, λυτρωμένοι από τον τρόμο και την αθλιότητα, έχει διακηρυχθεί ως η πιο υψηλή επιδίωξη του ανθρώπου. Επειδή, με τον Καταστατικό Χάρτη, οι λαοί των Ηνωμένων Εθνών διακήρυξαν και πάλι την πίστη τους στα θεμελιακά δικαιώματα του ανθρώπου, στην αξιοπρέπεια και την αξία της ανθρώπινης προσωπικότητας, στην ισότητα δικαιωμάτων ανδρών και γυναικών, και διακήρυξαν πως είναι αποφασισμένοι να συντελέσουν στην κοινωνική πρόοδο και να δημιουργήσουν καλύτερες συνθήκες ζωής στα πλαίσια μιας ευρύτερης ελευθερίας. Επειδή τα κράτη μέλη ανέλαβαν την υποχρέωση να εξασφαλίσουν, σε συνεργασία με τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών, τον αποτελεσματικότερο σεβασμό των δικαιωμάτων του ανθρώπου και των θεμελιακών ελευθεριών σε όλο τον κόσμο. Επειδή η ταυτότητα αντιλήψεων ως προς τα δικαιώματα και τις ελευθερίες αυτές έχει εξαιρετική σημασία για να εκπληρωθεί πέρα ως πέρα αυτή η υποχρέωση. Η ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ Διακηρύσσει ότι η παρούσα Οικουμενική Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου αποτελεί το κοινό ιδανικό στο οποίο πρέπει να κατατείνουν όλοι οι λαοί και όλα τα έθνη, έτσι ώστε κάθε άτομο και κάθε όργανο της κοινωνίας, με τη διακήρυξη αυτή διαρκώς στη σκέψη, να καταβάλλει, με τη διδασκαλία και την παιδεία, κάθε προσπάθεια για να αναπτυχθεί ο σεβασμός των ανθρώπινων δικαιωμάτων και των ελευθεριών αυτών, και να εξασφαλιστεί προοδευτικά, με εσωτερικά και διεθνή μέσα, η παγκόσμια και αποτελεσματική εφαρμογή τους, τόσο ανάμεσα στους λαούς των ίδιων των κρατών μελών όσο και ανάμεσα στους πληθυσμούς χωρών που βρίσκονται στη δικαιοδοσία τους. • Άρθρο 1. Ολοι οι άνθρωποι γεννιούνται και ίσοι στην αξιοπρέπεια και στα δικαιώματα. Είναι προικισμένοι με λογική και συνείδηση, και οφείλουν να συμπεριφέρονται μεταξύ τους με πνεύμα αδελφοσύνης. 
  
• Άρθρο 2. Κάθε άνθρωπος δικαιούται να επικαλείται όλα τα δικαιώματα και όλες τις ελευθερίες που προκηρύσσει η παρούσα Διακήρυξη, χωρίς καμιά απολύτως διάκριση, ειδικότερα ως προς τη φυλή, το χρώμα, το φύλο, τη γλώσσα, τις θρησκείες, τις πολιτικές ή οποιεσδήποτε άλλες πεποιθήσεις, την εθνική ή κοινωνική καταγωγή, την περιουσία τη γέννηση ή οποιαδήποτε άλλη κατάσταση. Δεν θα μπορεί ακόμα να γίνεται καμιά διάκριση εξαιτίας του πολιτικού, νομικού ή διεθνούς καθεστώτος της χώρας από την οποία προέρχεται κανείς, είτε πρόκειται για χώρα ή εδαφική περιοχή ανεξάρτητη, υπό κηδεμονία ή υπεξουσία ή που βρίσκεται υπό οποιανδήποτε άλλον περιορισμό κυριαρχίας.  
• Άρθρο 3. Κάθε άτομο έχει δικαίωμα στη ζωή, την ελευθερία και την προσωπική του ασφάλεια. 
 • Άρθρο 4. Κανείς δεν επιτρέπεται να ζει υπό το καθεστώς δουλείας, ή μερικής, η δουλεία και το δουλεμπόριο υπο οποιαδήποτε μορφή απαγορεύονται. • Άρθρο 5. Κανείς δεν επιτρέπεται να υποβάλλεται σε βασανιστήρια ούτε σε ποινή ή μεταχείριση σκληρή, απάνθρωπη ή ταπεινωτική. 
 • Άρθρο 6. Καθένας, όπου κι αν βρίσκεται, έχει δικαίωμα στην αναγνώριση της νομικής του προσωπικότητας.  
• Άρθρο 7. Ολοι είναι ίσοι απέναντι στο νόμο και έχουν δικαίωμα σε ίση προστασία του νόμου, χωρίς καμιά απολύτως διάκριση. Ολοι έχουν δικαίωμα σε ίση προστασία από κάθε διάκριση που θα παραβίαζε την παρούσα Διακήρυξη και από κάθε πρόκληση για μια τέτοια δυσμενή διάκριση. 
 • Άρθρο 8. Καθένας έχει δικαίωμα να ασκεί αποτελεσματικά ένδικα μέσα στα αρμόδια εθνικά δικαστήρια κατά των πράξεων που παραβιάζουν τα θεμελιακά δικαιώματα τα οποία του αναγνωρίζουν το Σύνταγμα και ο νόμος. 
 • Άρθρο 9. Κανείς δεν μπορεί να συλλαμβάνεται, να κρατείται ή να εξορίζεται αυθαίρετα. 
 • Άρθρο 10. Καθένας έχει το δικαίωμα, με πλήρη ισότητα, να εκδικάζεται η υπόθεση του δίκαια και δημόσια, από δικαστήριο ανεξάρτητο και αμερόληπτο, που θα αποφασίσει είτε για τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις του είτε, σε περίπτωση ποινικής διαδικασίας, για το βάσιμο της κατηγορίας που στρέφεται εναντίον του. 
 • Άρθρο 11. 1. Κάθε κατηγορούμενος για ποινικό αδίκημα πρέπει να θεωρείται αθώος, ωσότου διαπιστωθεί η ενοχή του σύμφωνα με τον νόμο, σε ποινική δίκη, κατά την οποία θα του έχουν εξασφαλιστεί όλες οι απαραίτητες για την υπεράσπισή του εγγυήσεις. 2. Κανείς δεν θα καταδικάζεται για πράξεις ή παραλείψεις που, κατά τον χρόνο που τελέστηκαν, δεν συνιστούσαν αξιόποινο αδίκημα κατά το εσωτερικό ή το διεθνές δίκαιιο. Επίσης, δεν επιβάλλεται ποινή βαρύτερη από εκείνη που ίσχυε κατά τον χρόνο που τελέστηκε η αξιόποινη πράξη. 
 • Άρθρο 12. Κανείς δεν επιτρέπεται να υποστεί αυθαίρετες επεμβάσεις στην ιδιωτική του ζωή, την οικογένεια, την κατοικία ή την αλληλογραφία του, ούτε προσβολές της τιμής και της υπόληψης του. Καθένας έχει το δικαίωμα να τον προστατεύουν οι νόμοι από επεμβάσεις και προσβολές αυτού του είδους. 
 • Άρθρο 13. 1. Καθένας έχει το δικαίωμα να κυκλοφορεί ελεύθερα και να εκλέγει τον τόπο της διαμονής του στο εσωτερικό ενός κράτους. 2. Καθένας έχει το δικαίωμα να εγκαταλείπει οποιαδήποτε χώρα, ακόμα και τη δική του, και να επιστρέφει σ' αυτή. 
 • Άρθρο 14. 1. Κάθε άτομο που καταδιώκεται έχει το δικαίωμα να ζητά άσυλο και να του παρέχεται άσυλο σε άλλες χώρες. 2. Το δικαίωμα αυτό δεν μπορεί κανείς να το επικαλεστεί, σε περίπτωση δίωξης για πραγματικό αδίκημα του κοινού ποινικού δικαίου ή για ενέργειες αντίθετες προς τους σκοπούς και τις αρχές του ΟΗΕ.  
• Άρθρο 15. 1. Καθένας έχει το δικαίωμα μιας ιθαγένειας. 2. Κανείς δεν μπορεί να στερηθεί αυθαίρετα την ιθαγένεια του ούτε το δικαίωμα να αλλάξει ιθαγένεια. 
 • Άρθρο 16. 1. Απο τη στιγμή που θα φτάσουν σε ηλικία γάμου, ο άνδρας και η γυναίκα, χωρίς κανένα περιορισμό εξαιτίας της φυλής, της εθνικότητας ή της θρησκείας, έχουν το δικαίωμα να παντρεύονται και να ιδρύουν οικογένεια. Και οι δύο έχουν ίσα δικαιώματα ως προς τον γάμο, κατά τη διάρκεια του γάμου και κατά τη διάλυση του. 2. Γάμος δεν μπορεί να συναφθεί παρά μόνο με ελεύθερη και πλήρη συναίνεση των μελλονύμφων. 3. Η οικογένεια είναι το φυσικό και βασικό στοιχείο της κοινωνίας και έχει το δικαίωμα της προστασίας από την κοινωνία και το κράτος.  
• Άρθρο 17. 1. Κάθε άτομο, μόνο του ή με άλλους, έχει το δικαίωμα της ιδιοκτησίας. 2. Κανείς δεν μπορεί να στερηθεί αυθαίρετα την ιδιοκτησία του.  
• Άρθρο 18. Κάθε άτομο έχει το δικαίωμα της ελευθερίας της σκέψης, της συνείδησης και της θρησκείας, στο δικαίωμα αυτό περιλαμβάνεται η ελευθερία για την αλλαγή θρησκείας ή πεποιθήσεων, όπως και η ελευθερία να εκδηλώνει κανείς τη θρησκεία του ή τις θρησκευτικές του πεποιθήσεις, μόνος ή μαζί με άλλους, δημόσια ή ιδιωτικά, με τη διδασκαλία, την άσκηση, τη λατρεία και την τέλεση θρησκευτικών τελετών.  
• Άρθρο 19. Καθένας έχει το δικαίωμα της ελευθερίας της γνώμης και της έκφρασης, που σημαίνει το δικαίωμα να μην υφίσταται δυσμενείς συνέπειες για τις γνώμες του, και το δικαίωμα να αναζητεί, να παίρνει και να διαδίδει πληροφορίες και ιδέες με οποιοδήποτε μέσο έκφρασης, και από όλο τον κόσμο.  
• Άρθρο 20. 1. Καθένας έχει το δικαίωμα να συνέρχεται και να συνεταιρίζεται ελεύθερα και για ειρηνικούς σκοπούς. 2. Κανείς δεν μπορεί να υποχρεωθεί να συμμετέχει σε ορισμένο σωματείο. • Άρθρο 21. 1. Καθένας έχει το δικαίωμα να συμμετέχει στη διακυβέρνηση της χώρας του, άμεσα ή έμμεσα, με αντιπροσώπους ελεύθερα εκλεγμένους. 2. Καθένας έχει το δικαίωμα να γίνεται δεκτός, υπό ίσους όρους, στις δημόσιες υπηρεσίες της χώρας του. 3. Η λαϊκή θέληση είναι το θεμέλιο της κρατικής εξουσίας, η θέληση αυτή πρέπει να εκφράζεται με τίμιες εκλογές, οι οποίες πρέπει να διεξάγονται περιοδικά, με καθολική, ίση και μυστική ψηφοφορία, ή με αντίστοιχη διαδικασία που να εξασφαλίζει την ελευθερία της εκλογής. • Άρθρο 22. Κάθε άτομο, ως μέλος του κοινωνικού συνόλου, έχει δικαίωμα κοινωνικής προστασίας, η κοινωνία, με την εθνική πρωτοβουλία και τη διεθνή συνεργασία, ανάλογα πάντα με την οργάνωση και τις οικονομικές δυνατότητες κάθε κράτους, έχει χρέος να του εξασφαλίσει την ικανοποίηση των οικονομικών, κοινωνικών και πολιτιστικών δικαιωμάτων που είναι απαραίτητα για την αξιοπρέπεια και την ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητάς του.  
• Άρθρο 23. 1. Καθένας έχει το δικαίωμα να εργάζεται και να επιλέγει ελεύθερα το επάγγελμα του, να έχει δίκαιες και ικανοποιητικές συνθήκες εργασίας και να προστατεύεται από την ανεργία. 2. Ολοι, χωρίς καμιά διάκριση, έχουν δικαίωμα ίσης αμοιβής για ίση εργασία. 3. Κάθε εργαζόμενος έχει δικαίωμα δίκαιης και ικανοποιητικής αμοιβής, που να εξασφαλίζει σ' αυτόν και την οικογένειά του συνθήκες ζωής άξιες στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Η αμοιβή της εργασίας, αν υπάρχει, πρέπει να συμπληρώνεται με άλλα μέσα κοινωνικής προστασίας. 4. Καθένας έχει το δικαίωμα να ιδρύει μαζί με άλλους συνδικάτα και να συμμετέχει σε συνδικάτα για την προάσπιση των συμφερόντων του.  
• Άρθρο 24. Καθένας έχει το δικαίωμα στην ανάπαυση, σε ελεύθερο χρόνο, και ιδιαίτερα, σε λογικό περιορισμό του χρόνου εργασίας και σε περιοδικές άδειες με πλήρεις αποδοχές. • Άρθρο 25. 1. Καθένας έχει δικαίωμα σε ένα βιοτικό επίπεδο ικανό να εξασφαλίσει στον ίδιο και στην οικογένεια του υγεία και ευημερία, και ειδικότερα τροφή, ρουχισμό, κατοικία, ιατρική περίθαλψη, όπως και τις απαραίτητες κοινωνικές υπηρεσίες. Εχει ακόμη το δικαίωμα σε ασφάλιση για την ανεργεία, την αρρώστια, την αναπηρία, τη χηρεία, τη γεροντική ηλικία, όπως και για όλες τις άλλες περιπτώσεις που στερείται τα μέσα της συντήρησης του, εξαιτίας περιστάσεων ανεξάρτητων από τη θέληση του. 2. Η μητρότητα και η παιδική ηλικία έχουν δικαίωμα ειδικής μέριμνας και περίθαλψης. Ολα τα παιδιά, ανεξάρτητα αν είναι νόμιμα ή εξώγαμα, απολαμβάνουν την ίδια κοινωνική προστασία. 
 • Άρθρο 26. 1. Καθένας έχει δικαίωμα στην εκπαίδευση. Η εκπαίδευση πρέπει να παρέχεται δωρεάν, τουλάχιστον στη στοιχειώδη και βασική βαθμίδα της. Η στοιχειώδης εκπαίδευση είναι υποχρεωτική. Η τεχνική και επαγγελματική εκπαίδευση πρέπει να είναι εξασφαλισμένη για όλους. Η πρόσβαση στην ανώτατη παιδεία πρέπει να είναι ανοικτή σε όλους, υπό ίσους όρους, ανάλογα με τις ικανότητες τους. 2. Η εκπαίδευση πρέπει να αποβλέπει στην πλήρη ανάπτυξη της ανθρώπινης προσωπικότητας και στην ενίσχυση του σεβασμού των ανθρώπινων δικαιωμάτων και των θεμελιακών ελευθεριών. Πρέπει να προάγει την κατανόηση, την ανεκτικότητα και τη φιλία ανάμεσα σε όλα τα έθνη και σε όλες τις φυλές και τις θρησκευτικές ομάδες, και να ευνοεί την ανάπτυξη των δραστηριοτήτων των Ηνωμένων Εθνών για τη διατήρηση της Ειρήνης. 
 • Άρθρο 27. 1. Καθένας έχει το δικαίωμα να συμμετέχει ελεύθερα στην πνευματική ζωή της κοινότητας, να χαίρεται τις καλές τέχνες και να μετέχει στην επιστημονική πρόοδο και στα αγαθά της. 2. Καθένας έχει το δικαίωμα να προστατεύονται τα ηθικά και υλικά συμφέροντα του που απορρέουν από κάθε είδους επιστημονική, λογοτεχνηκή ή καλλιτεχνική παραγωγή του. 
 • Άρθρο 28. Καθένας έχει το δικαίωμα να επικρατεί μια κοινωνική και διεθνής τάξη, μέσα στην οποία τα δικαιώματα και οι ελευθερίες που προκηρύσει η παρούσα Διακύριξη να μπορούν να πραγματώνονται σε όλη τους την έκταση. 
 • Άρθρο 29. 1. Το άτομο έχει καθήκοντα απέναντι στην κοινότητα, μέσα στα πλαίσια της οποίας και μόνο είναι δυνατή η ελεύθερη και ολοκληρωμένη ανάπτυξη της προσωπικότητάς του. 2. Στην άσκηση των δικαιωμάτων του και στην απόλαυση των ελευθεριών του κανείς δεν υπόκειται παρά μόνο στους περιορισμούς που ορίζονται από τους νόμους, με αποκλειστικό σκοπό να εξασφαλίζεται η αναγνώριση και ο σεβασμός των δικαιωμάτων και των ελευθεριών των άλλων, και να ικανοποιούνται οι δίκαιες απαιτήσεις της ηθικής, της δημόσιας τάξης και του γενικού καλού, σε μια δημοκρατική κοινωνία. 3. Τα δικαιώματα αυτά και οι ελευθερίες δεν μπορούν, σε καμιά περίπτωση, να ασκούνται αντίθετα προς τους σκοπούς και τις αρχές των Ηνωμένων Εθνών.  
• Άρθρο 30. Καμιά διάταξη της παρούσας Διακήρυξης δεν μπορεί να ερμηνευθεί ότι παρέχει σε ένα κράτος, σε μια όμάδα ή σε ένα άτομο οποιοδήποτε δικαίωμα να επιδίδεται σε ενέργειες ή να εκτελεί πράξεις που αποβλέπουν στην άρνηση των δικαιωμάτων και των ελευθεριών που εξαγγέλονται σ' αυτήν. «Εμείς – άνθρωποι των Ιδεών. Η ιδεολογία, οι ιδέες, οι κοσμοθεωρίες, κάτι πιο πάνω από το ένστικτο και την ανάγκη. Προϋποθέτουν χρόνο, δραστηριότητα, καταβολή δυνάμεων, πέρα από το καμίνι της καθημερινότητας. Για τους περισσότερους –οι ιδέες: μια πολυτέλεια. Δεν έχουν τον καιρό, το προνόμιο της ανάσας. Αγώνας του ενστίκτου και της ανάγκης. Πίστη τυφλή, ασάλευτη σε μία «Ιδέα», κι ως τη θυσία, από απελπισία, από απόγνωση. (Όχι πια το πώς θα ζήσεις καλύτερα, αλλά αν θα ζήσεις καν.)» —Μανώλης Αναγνωστάκης, Το Περιθώριο ’68-’69  
_______________________________________ Υστερόγραφο: Αφιερώνεται —αντί “νηστείας και προσευχής”— στα 30,000 παιδιά που πεθαίνουν καθημερινά από πείνα και ασθένειες εξαιτίας της φτώχειας... στους ανθρώπους που κρίθηκαν, δικάστηκαν και καταδικάστηκαν για τις ιδέες τους... στους φυλακισμένους... στις κακοποιημένες γυναίκες... στα πλάσματα της φύσης που αφανίζονται από την ανθρώπινη απληστία... στα θύματα των πολέμων που δεν έγιναν ακόμη... σ’ εκείνους που «έμειναν» από πολέμους παλιούς... Σε όλους εμάς που απολαμβάνουμε την ελευθερία του λόγου, της έκφρασης, το δώρο της ίδιας της ζωής... στην «αδύνατη μνήμη» μας... και στην εκούσια άγνοιά μας... ότι τα «κεκτημένα» είναι αυτονόητα...




Συνολικές προβολές σελίδας

Ο Καιρός.

....για να δούμε τι θα δούμε στην Τ.V.......

me