Σάββατο 19 Νοεμβρίου 2011

“ουκ αν λάβεις παρά του μη έχοντος''XARA.

Πως μπορούμε να ασχολούμαστε με τη δική μας ευτυχία όταν υπάρχουν τόσα πολλά προβλήματα που αντιμετωπίζει η ανθρωπότητα; Πείνα , φτώχια, άθλιες συνθήκες ζωής … 








Ένας ισχυρός αλλά ανόητος βασιλιάς παραπονέθηκε ότι το άγριο έδαφος πλήγωνε τα πόδια του. Διέταξε λοιπόν να καλυφθεί όλο το βασίλειο με δέρμα αγελάδας για να προστατέψει τα πόδια του. Ο τρελός της αυλής όμως γέλασε και είπε πως η ιδέα του βασιλιά ήταν γελοία.
Ο βασιλιάς θύμωσε πολύ και είπε στον τρελό : «Δείξε μου εσύ έναν καλύτερο τρόπο αλλιώς θα σου κόψω το κεφάλι!».
Ο τρελός είπε : «Πες να κόψουν μικρά κομμάτια δέρμα για να καλύψεις απλώς τα πόδια σου» Κι έτσι γεννήθηκαν τα παπούτσια!
  












Με λίγα λόγια αν περιμένουμε να εξαλειφθούν όλα τα προβλήματα της ανθρωπότητας για να νιώσουμε κι εμείς ευτυχισμένοι μάλλον ματαιοπονούμε. Τον μόνο που μπορούμε να αλλάξουμε είναι ο εαυτός μας. Εμείς πρέπει να γίνουμε η όαση στην οποία θα προσέρχονται οι υπόλοιποι για να ξεδιψάσουν. Εμείς πρέπει να δώσουμε το φωτεινό παράδειγμα. Πρέπει να δημιουργήσουμε τέτοια περίσσια χαράς μέσα μας ώστε να προσφέρουμε και στην ομήγυρη μας. Διότι “ουκ αν λάβεις παρά του μη έχοντος”. Η χαρά που προϋπάρχει μέσα μας πρέπει να αναδυθεί. 




 







Αυτό όμως που συνήθως θεωρούμε χαρά, δεν είναι χαρά. Το πολύ – πολύ να είναι διασκέδαση. Είναι απλώς ένας τρόπος για να αποφεύγει κανείς τον εαυτό του. Είναι ένας τρόπος για να μεθάμε, για να πνιγόμαστε μέσα σε κάτι ώστε να μπορέσουμε να ξεχάσουμε την δυσαρέσκειά μας, την ανησυχία μας, τις έγνοιες μας, την αγωνία μας. 



















Έτσι, κάθε είδους διασκέδαση θεωρείται ότι είναι χαρά. Δεν είναι ! Οτιδήποτε έρχεται απ’ έξω, δεν είναι χαρά. Οτιδήποτε εξαρτάται από κάτι δεν μπορεί να είναι χαρά. 





 
Ο Βούδας είχε πει :
"Υπάρχει η απόλαυση και υπάρχει και η ευδαιμονία.
Απέχοντας από το πρώτο, φτάνεις στο δεύτερο."

Η απόλαυση είναι κάτι σωματικό. Η απόλαυση είναι το πιο επιφανειακό πράγμα στη ζωή. Είναι ένα γαργάλημα. Μπορεί να είναι σεξουαλικό, μπορεί να είναι των άλλων αισθήσεων, μπορεί να είναι εμμονή με το φαγητό, είναι όμως ριζωμένη στο σώμα. Το σώμα όμως είναι η περιφέρεια δεν είναι το κέντρο.












Η χαρά βγαίνει από τον ίδιο μας τον πυρήνα. Η χαρά είναι πνευματική. Είναι απόλυτα ανεξάρτητη από οποιαδήποτε εξωτερική περίσταση. Είναι ένα εσωτερικό φαινόμενο. Και δεν είναι διαφυγή από τον εαυτό. Είναι μια πραγματική αντιμετώπιση του εαυτού. Η χαρά εμφανίζεται μόνο όταν την ψάξουμε στην οικογένειά μας, στο σπίτι μας, στο βάθος του εαυτού μας. Επειδή όμως δεν είμαστε χαρούμενοι, αναζητούμε την διασκέδαση. 











Η σύγχρονη οικονομία βασίζεται στην υπερκατανάλωση και έχει ως στόχο να μας δημιουργεί συνεχώς καινούργιες ανάγκες και να μας προσφέρει σύγχρονες απολαύσεις. Και έτσι η ανάγκη της απόλαυσης μας κρατάει σε μια νευρωτική κατάσταση, πάντοτε σε αναταραχή, ποτέ δε μας αφήνει σε ηρεμία. Τόσο πολλές επιθυμίες και κάθε επιθυμία είναι άσβεστη, επίμονη, διεκδικεί την προσοχή μας. Παραμένουμε θύματα ενός πλήθους τρελών επιθυμιών –τρελών, επειδή δεν μπορούν να εκπληρωθούν και μας σέρνουν σε διαφορετικές κατευθύνσεις, μας κάνουν κομμάτια ...

ΕΝΑΣ ΔΕΚΑΛΟΓΟΣ ΓΙΑ ΤΗ ΖΩΗ!!!!!


 

ΕΝΑΣ ΑΚΟΜΑ ΔΕΚΑΛΟΓΟΣ ΓΙΑ ΤΗ ΖΩΗ






- Χαιρετάω τη σημερινή ημέρα με αγάπη στην καρδιά μου. Με αγαπώ τόσο, όσο μου επιτρέπω να αναπτύσσομαι μέσα μου και με διευκολύνω γι αυτό. 

 

 
- Ευγνωμονώ για το ατίμητο δώρο της ζωής που αξιώθηκα να έχω και σήμερα, ενώ τόσοι άλλοι δεν ξημερώθηκαν μαζί μου. Έχω δουλειά λοιπόν να κάνω. 


 
 
- Οραματίζομαι τη μέρα που θέλω να ζήσω ώστε να μην την αφήσω στην τύχη της και χαράσσω τη διαδρομή που θέλω να ακολουθήσει. 



 
- Οπτικοποιώ τους στόχους μου και τους αισθάνομαι να είναι η μία και μοναδική πραγματικότητα που μπορώ να έχω. 


 

 
- Δρω τώρα στο σήμερα, έχοντας το όραμα του αύριο στο νου μου και κρατώντας το με πίστη και αποφασιστικότητα ότι υλοποιείται. 


 
 
- Θυμάμαι συνεχώς ότι μπορώ να είμαι να έχω και να κάνω ότι επιθυμώ, καθώς επίσης και ότι δεν επιθυμώ εάν σε αυτό εστιάζω την προσοχή μου. 

 

 
- Αφήνω πίσω το χτες, επειδή σήμερα είναι η πρώτη μέρα του υπόλοιπου της ζωής μου. 


 
- Ψάχνω να καλλιεργήσω ικανότητα ίση με τις ανεξάντλητες ευκαιρίες που μου παρουσιάζονται, και όχι για ευκαιρίες ανάλογες με την ικανότητά μου. 

 
- Γελάω με μένα και με ότι μου συμβαίνει. Αυτό δίνει ζωή, αυτό είναι ζωή και από αυτό το ποτήρι θα πίνω πάντα. 

- Επιμένω μέχρι να πετύχω!!!!

Παρασκευή 18 Νοεμβρίου 2011

''Μπορεί να είναι κανείς ευτυχισμένος χωρίς χρήματα και πώς??''

Στην ερώτηση αυτή ο Επίκουρος απαντάει με έναν κατάλογο των απαραίτητων και μη για την ευτυχία:
-Φυσικά και αναγκαία στοιχεία για να ζει κανείς ευτυχισμένος θεωρεί τη φιλία, την ελευθερία, τη σκέψη.
-Φυσικά και όχι αναγκαία πράγματα θεωρεί το μεγάλο σπίτι, τα ιδιωτικά λουτρά, τα συμπόσια και τους υπηρέτες.
-Ούτε φυσικά ούτε αναγκαία θεωρεί τη φήμη και την εξουσία.
Ο ίδιος υποστήριξε με το παράδειγμά του αυτή τη θεωρία. Ζούσε με φίλους του εκτός των Αθηνών και απολάμβανε αυτή την παρέα. Αποφάσισαν να μην εμπλακούν στις εμπορευματικές σχέσεις της αθηναϊκής αγοράς και φρόντισαν να έχουν τον δικό τους κήπο, με τρόφιμα που τους επέτρεπαν να ζουν. Στον κήπο αυτόν γίνονταν και οι περισσότερες συζητήσεις, καθώς ο Επίκουρος και οι μαθητές-φίλοι του είχαν ως μότο ότι ο στοχασμός (ο διαλογισμός) είναι το καλύτερο αγχολυτικό.
Η φιλοσοφία του Επίκουρου λέει: Αν διαθέτουμε χρήματα δίχως φίλους, δίχως ελευθερία και μια μεθοδική ανάλυση της ζωής μας, δεν θα είμαστε ποτέ αληθινά ευτυχισμένοι. Ενώ αν τα διαθέτουμε αλλά στερούμαστε πλούτου, δεν θα είμαστε ποτέ δυστυχισμένοι.

Ευτυχείται!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!




Τα πάντα ρει…....

Τα πάντα ρει…..
Η αλλαγή είναι μέσα στη ζωή μας. Ή πιο σωστά είναι η ίδια η ζωή. Τίποτα δεν μένει το ίδιο. Όλα έχουν μια αρχή και ένα τέλος. Η αλλαγή είναι μέσα στα κύτταρα μας.
Τα ίδια μας τα κύτταρα αλλάζουν καθημερινά.
Κάποια πεθαίνουν και δημιουργούνται καινούρια κι ας μην το καταλαβαίνουμε. Μα και οι πεποιθήσεις μας κι αυτές αλλάζουν για να σχηματίσουμε τη δική μας προσωπικότητα.
Δεν είμαστε οι ίδιοι άνθρωποι στο πέρασμα του χρόνου, σκεφτόμαστε διαφορετικά, αναθεωρούμε απόψεις και γεγονότα .
Ειδικά ένα σημαντικό γεγονός της ζωής μας, όπως μια απώλεια ή μια ασθένεια μπορούν να κάνουν την ανατροπή και να αλλάξουμε ακόμα και την θέαση που έχουμε για τη ζωή!
Άνθρωποι έρχονται και φεύγουν από τη ζωή μας , όχι μόνο με το θάνατο αλλά και γιατί χωρίζουν οι δρόμοι μας.
Σχέσεις που αρχίζουν και τελειώνουν, ρόλοι που αναλαμβάνουμε για να πάρουμε μαθήματα ζωής.
Οι εποχές που αλλάζουν, τα χρόνια που περνάνε.
Πως η στιγμή, ένα βλέμμα, μια λέξη, ένα γεγονός γίνεται παρελθόν. Γίνεται αιωνιότητα!
Κι αν όλα αυτά που αναφέ
ρω φαίνονται κοινότοπα, φανταστείτε μέσα σε τι ψέμα μπορεί να ζει ο άνθρωπος! Τι παιχνίδια μπορεί να παίζει το μυαλό μαζί με το εγώ που τα θέλει όλα ίδια για να μη φοβάται. Η σιγουριά , η ασφάλεια, αυτή η ψευδαίσθηση που φτιάχνει το εγώ για να νιώθει καλά. Ένα εγώ που νομίζει ότι τα ξέρει όλα…
Πόσες συνήθειες κρατάμε ίδιες, πόσες φορές μένουμε σε σχέσεις που δεν έχουν τίποτα πια να μας προσφέρουν μόνο και μόνο γιατί φοβόμαστε την αλλαγή!
Δεν υπάρχει τίποτα πιο σημαντικό από το τώρα. Η ζωή είναι ένα παιχνίδι με το άγνωστο. Πότε δεν ξέρουμε τι θα ξημερώσει…
Μα κι αν γνωρίζαμε στη ζωή μας τι θα συμβεί, μα κι αν ήταν όλα ίδια, αυτή η μονοτονία τι ομορφιά θα είχε;
Όχι δεν ξέρω το αύριο, δεν γνωρίζω τίποτα περισσότερο από το τώρα. Το μόνο που γνωρίζω είναι η πίστη μου στον εαυτό μου.
 


Στον Iερό μου Εαυτό…
Ποτάμι η ζωή που κυλά και εγώ αφήνομαι στα νερά του. 


Image Hosting




Θραύσματα Ψυχής!

Σχέσεις …
Τι ενώνει δύο ανθρώπους ; Η χημεία θα απαντήσετε.

Και τι είναι η χημεία ;

Είναι αυτή η μυστηριώδης ελκτική δύναμη που τους φέρνει κοντά, αυτή η “κολλώδης ταινία” που τους δένει. 



Free Image Hosting


Οι σχέσεις, είτε είναι σχέσεις φιλίας, είτε ερωτικές δοκιμάζονται συχνά. Και έτσι είναι το σωστό. Εκεί φαίνεται η δύναμη της “κόλλας”. Αν η κόλληση αντέξει, μετά την ένταση θα επικρατήσει η ηρεμία, η γαλήνη. Αν η απωστική δύναμη είναι ισχυρή θα συμβεί ο χωρισμός. Και συνήθως, μόλις η ένταση καταλαγιάσει, θα επιχειρηθεί η επανένωση. Θα είναι το ίδιο ισχυρή όμως με την πρώτη φορά ;
Μπορείς να κολλήσεις ένα κομμάτι σελοτέιπ στο χέρι σου.

Αν το κάνεις με προσοχή η ένωση μένει σταθερή και διατηρείται.

Μπορείς να το ξεκολλήσεις και να το κολλήσεις ξανά, αλλά η αποτελεσματικότητα δε θα ‘ναι η ίδια με την πρώτη φορά. 






Μπορείς να το επαναλάβεις πολλές φορές, αλλά κάθε φορά η κόλλα θα κρατάει λιγότερο.
Ο λόγος είναι προφανής… Κάθε φορά, κομματάκια από το δέρμα σου, μικρά και αόρατα, ξεριζώνονται από το τράβηγμα. 








Είναι αυτά τα μικροσκοπικά θραύσματα που εμποδίζουν την ένωση να ξαναγίνει σταθερή και διαρκής.

Είναι το σύνολο αυτών των θραυσμάτων που τελικά, μια μέρα, κάνουν την ταινία να μην κολλάει πια.
Είναι αυτά τα απολεσθέντα θραύσματα της ψυχής μας, που αν δεν τα επανακτήσουμε, δεν επιτρέπουν την επανένωση να λειτουργήσει. 


ImageDost.com - Free Fast Image Hosting For Everyone !

Συνοδοιπόροι είμαστε με τον ίδιο προορισμό ...

.....είπαν....

1092446Ένα ποτάμι ρέει πάντα, επίμονα προς το σκοπό του, άσχετα με τα εμπόδια που συναντάει μπροστά του. Κινείται ασταμάτητα προς την ένωση του με τον ωκεανό, παρακάμπτοντας ή ξεπερνώντας κάθε εμπόδιο, παρ' όλο που γνωρίζει ότι, φθάνοντας στον ωκεανό, θα χάσει την ταυτότητα του.


.....είπαν....ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ!



Συμβαίνει έτσι στη ζωή, ώστε μερικοί να μπαίνουν στην υπηρεσία της φήμης και άλλοι του χρήματος, αλλά η καλύτερη επιλογή είναι αυτών των λίγων που περνούν την ώρα τους ως παρατηρητές της φύσης και ως εραστές της σοφίας!! 


.....είπαν....Osho

Μην ψάχνεις, 
μη ρωτάς,  
μη χτυπάς, μην απαιτείς  
- Χαλάρωσε!!!!

...είπαν....Πάολο Κοέλο!



Είναι ανώφελο να μιλάς για αγάπη, γιατί η αγάπη έχει τη δική της γλώσσα και μιλάει από μόνη της.

Ο Ποιητής και ο γιατρός!!!!!


Μια ιστορία των Σούφι 
.

Ένας ποιητής πήγε σε ένα γιατρό και του είπε :

«Είμαι πολύ άσχημα, έχω τρομερά συμπτώματα, νιώθω στενοχώρια, ταραχή, χέρια, πόδια, μαλλιά υποφέρουν»
Ο γιατρός του είπε : «Αληθεύει ότι δεν έχεις απαγγείλει ακόμη δημόσια την τελευταία ποιητική σου σύνθεση ;»
«Ναι αληθεύει» απάντησε ο ποιητής. «Πολύ καλά» απάντησε ο γιατρός, «κάθισε λοιπόν να μου απαγγείλεις τα τελευταία σου ποιήματα». 
 

Ο ποιητής απάγγειλε τα ποιήματά του.

Ο γιατρός του ζήτησε να τα απαγγείλει ξανά και ξανά.

Τέλος του είπε :
«Σταμάτα ! Τώρα είσαι μια χαρά. Αυτό που κρατούσες μέσα σου, επηρέαζε όλο σου το σώμα. Τώρα που το έβγαλες έξω είσαι πάλι καλά».


Πόσα ανεκδήλωτα συναισθήματα, όμορφα ή άσχημα, φυλάμε σαν αναμμένα κάρβουνα έτοιμα να μας πυρπολήσουν, μέσα μας ; Πόσες λάθος πεποιθήσεις έχουν πλημμυρίσει την ζωή μας ;

“Οι άνδρες δεν κλαίνε” και πνίγουμε την θλίψη

“Μην του/της δείχνεις αδυναμία – μην εκδηλώνεσαι” και θάβουμε την αγάπη

“Η εκδίκηση είναι ένα πιάτο που σερβίρεται κρύο” και πλημμυρίζουμε με οργή


Κλάψε ! Δείξε την αγάπη σου ! Εκδήλωσε τον θυμό σου εκείνη τη στιγμή !


Διαφορετικά αυτό που καταπνίγουμε, αργά ή γρήγορα θα εκδηλωθεί, με διάφορα σωματικά συμπτώματα, με μια σοβαρή αρρώστια, με μια κατάθλιψη.

Ίσως σε κάποιο ανεκδήλωτο συναίσθημα να οφείλεται κι αυτό το ανεξήγητο δάκρυ, που κάποιες φορές κυλάει κατά τη διάρκεια του διαλογισμού ή της χαλάρωσης …

Δεν είναι τυχαιο που τα συγκρατημένα άτομα είναι πάντοτε νευρικά γιατί βαθιά μέσα τους η ταραχή είναι ακόμη κρυμμένη. Εάν είσαι μη συγκρατημένος, ρέων, ζωντανός, τότε δεν είσαι νευρικός. Δεν υπάρχει θέμα νευρικότητας - οτιδήποτε συμβαίνει, συμβαίνει. Δεν έχεις προσδοκίες για το μέλλον, δεν δίνεις παράσταση. Τότε γιατί πρέπει να είσαι νευρικός;
.

Για να ελέγξεις αυτό το νου, πρέπει να παραμείνεις τόσο ψυχρός και παγωμένος, ώστε να μην επιτρέψεις καθόλου την ενέργεια ζωής να κινηθεί στα μέλη σου, στο σώμα σου. Εάν αφεθεί να κινηθεί η ενέργεια, αυτές οι καταπιέσεις θα βγουν στην επιφάνεια. Έτσι ακριβώς οι άνθρωποι έχουν μάθει πώς να είναι ψυχροί, πώς να αγγίζουν τους άλλους και στην ουσία να μην τους αγγίζουν, πώς να βλέπουν τους ανθρώπους και πάλι να μην τους βλέπουν.
.

Οι άνθρωποι ζουν με κλισέ - «Γεια σου. Πώς είσαι;» Κανένας δεν εννοεί κάτι. Αυτο είναι ακριβώς το πώς ν’ αποφύγεις την πραγματική συνάντηση δύο προσώπων.Οι άνθρωποι δεν κοιτάζουν στα μάτια τους άλλους, δεν κρατούν τα χέρια, δεν προσπαθούν να νοιώσουν ο ένας την ενέργεια του άλλου, δεν αφήνουν ο ένας τον άλλον να χυθούν - πολύ φοβισμένοι, κατά κάποιον τρόπο μόνο καταφέρνοντας να είναι ψυχροί και νεκροί, σ’
ένα ζουρλομανδύα. 


 
.

Osho

Συνοδοιπόροι είμαστε με τον ίδιο προορισμό ...

Τρίτη 15 Νοεμβρίου 2011

''''Debtocracy''' ένα τολμηρό ντοκιμαντέρ για το χρέος ....

ΔΕΙΤΕ: Το φιλμ του Άρη Χατζηστεφάνου και της Κατερίνας Κιτίδη

Debtocracy (temp) from ThePressProject on Vimeo.
«Η ιστορία επαναλαμβάνεται. Από ένα δικτατορικό γιατρό περάσαμε στον αρχίατρο του ΔΝΤ». Με αυτή τη φράση ξεκινά το ντοκιμαντέρ με τίτλο «Debtocracy» (Χρεοκρατία) της BitsyBytes, που υπογράφουν οι δημοσιογράφοι Άρης Χατζηστεφάνου και Κατερίνα Κιτίδη....


Οι συντελεστές του ντοκιμαντέρ συνομιλούν με σημαντικούς οικονομολόγους, πολιτικούς και δημοσιογράφους που παρουσιάζουν εναλλακτικές ερμηνείες αλλά και προτάσεις για την κρίση δημοσίου χρέους της Ελλάδας και της Ευρωζώνης.


Με γυρίσματα στην Ελλάδα και το εξωτερικό, αλλά και μέσα από κινούμενα σχέδια και animation το «Debtocracy» παρακολουθεί την πορεία της παγκόσμιας οικονομίας από τη «χρυσή εποχή» μετά το Β΄ παγκόσμιο πόλεμο, με τους υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης, την αύξηση των εισοδημάτων και της κατανάλωσης μέχρι τη χρηματοπιστωτική κρίση και την εμφάνιση εννοιών όπως του «απεχθούς» και του «παράνομου» χρέους, που βαραίνουν και την Ελλάδα.


«Δεν υπάρχει καπιταλισμός χωρίς κρίση» εξηγεί με απλό τρόπο ο κοινωνικός επιστήμονας, Ντέιβιντ Χάρβεϊ. «Όλα αυτά τα χρόνια το Κεφάλαιο έκανε ό,τι ήθελε, έχοντας πρόσβαση σε φτηνό εργατικό δυναμικό. Η έλευση της πιστωτικής οικονομίας “ήρθε” για να καλύψει το κενό ανάμεσα στα πραγματικά εισοδήματα και την αγοραστική δύναμη των καταναλωτών» προσθέτει.


Ο καθηγητής του πανεπιστημίου SOAS, Κώστας Λαπαβίτσας, μιλά για το «μεγάλο κερδισμένο του ευρώ»… τη Γερμανία!


Ο Μανώλης Γλέζος κάνει λόγο για «ολοκληρωτική υποτέλεια» της Ελλάδας τονίζοντας ότι είναι απαραίτητη η σύσταση μιας Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου, για να μάθουν οι έλληνες πολίτες πόσο πραγματικά είναι το δημόσιο χρέος της χώρας, πώς δημιουργήθηκε και σε ποιους οφείλεται.


Στο ντοκιμαντέρ γίνεται εκτενής αναφορά για το πώς μια φτωχή χώρα της Λατινικής Αμερικής «σήκωσε το ανάστημά της» απέναντι στο ΔΝΤ και την Παγκόσμια Τράπεζα.


Ο Ισημερινός το 2006 απέλασε τον εκπρόσωπο της Παγκόσμιας Τράπεζας και μέσα σε 14 μήνες, μέσω της συγκρότησης Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου απέδειξε ότι μεγάλο μέρος του χρέους του δεν ήταν νομιμοποιημένο. Το αποτέλεσμα της Επιτροπής γνωστοποιήθηκε στους πολίτες και ο Πρόεδρος της χώρας, Ραφαέλ Κορέα ανακοίνωσε την παύση πληρωμών του 70% του ομολογιακού χρέους του Ισημερινού, εξοικονομώντας συνολικά 7 δισ. δολάρια, τα οποία προωθήθηκαν σε δαπάνες για τους τομείς της υγείας, παιδείας και υποδομών προσθέτοντας τη φράση: «Ο Ισημερινός δεν είναι προς πώληση».


Χαρακτηριστικό είναι επίσης το απόσπασμα με την ομιλία του Προέδρου των Ευρωπαίων Πρασίνων, Ντανιέλ Κον Μπεντίτ, ο οποίος μιλώντας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο δήλωσε απερίφραστα: «Είμαστε υποκριτές. Δίνουμε χρήματα στην Ελλάδα για να αγοράζει τα όπλα μας».


Ακαδημαϊκοί και φιλόσοφοι που μιλούν στο «Debtocracy» καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι η μόνη επιλογή για τους πολίτες, πλέον, είναι η διεκδίκηση των δικαιωμάτων τους, έχοντας στο νου τα πρόσφατα παραδείγματα της Αιγύπτου και της Τυνησίας.

25 τρόποι να φορέσεις ένα κασκόλ !!!!

Δείτε μέσα σε 4.5 λεπτά 25 διαφορετικούς τρόπους για να φορέσετε ένα κασκόλ!

Σάββατο 12 Νοεμβρίου 2011

.....είπαν....

«Τρία πάθη, απλά, αλλά κατακλυσμιαία, εξουσιάζουν τη ζωή μου: Η λαχτάρα για αγάπη, η αναζήτηση της γνώσης και η ανυπόφορη θλίψη για τα βάσανα του ανθρώπινου είδους»

Noam Chomsky

Ενας ψεύτικος κόσμος!!!!!

Ενδιαφέρον μου φάνηκε το άρθρο της εφημερίδας τα ΝΕΑ, που δημοσιεύθηκε παλαιότερα(Αυγουστο 2011) κ το ' χα κρατήσει στα αρχεία μου, και πόσα πρέπει να ακούσουμε για να συνειδητοποιήσουμε πόσο ψεύτικος είναι ο κόσμος μας;
Και μήπως αντιδρούμε;; Αλήθεια μπορούμε;; Μήπως συνειδητοποιώντας την αλήθεια, σε όλες της τις διαστάσεις, βάζουμε λίγη ποιότητα στη ζωή μας αλλάζοντας το τρόπο που σκεφτόμαστε;; Συνεπώς και το τρόπο που βιώνουμε τις καταστάσεις;;
'Οι πλούσιοι...............
... ζητούν να φορολογηθούν περισσότερο ώστε να περιοριστούν τα ελλείμματα των χωρών τους που βασανίζουν τους φτωχούς. Τους πιστέψαμε.
Όλοι μιλούν...........
............ φυσικά ακόμη για εκείνο το άρθρο που έγραψε τις προάλλες ο μεγιστάνας των επενδύσεων Ουόρεν Μπάφετ στους «Τάιμς της Νέας Υόρκης». Εμφανίζεται σε αυτό να τα σπάει με την κοινωνική του τάξη, ομολογώντας ότι οι πάμπλουτοι σαν κι αυτόν φορολογούνται πολύ λίγο. Με την ομολογία του απέσπασε την επιδοκιμασία των συνήθων «φιλελεύθερων προοδευτικών». Και οι συντηρητικοί έμειναν σιωπηλοί (δεν τον κατηγόρησαν για ροπή προς τον σοσιαλισμό). Όμως, ο Μπάφετ δεν είπε τίποτα που να μην έχει ξαναειπωθεί εδώ και χρόνια. Αυτό είναι το προνόμιο των ισχυρών: να σε ακούνε όλοι προσεκτικά, χωρίς να σε αγνοούν ή να σε προσβάλλουν. Και να σου απονέμουν εύσημα ακόμη και οι «προοδευτικοί» για την ανέλπιστη ευκαιρία που τους δίνεις να σε δουν σαν έναν άνθρωπο που στρέφεται εναντίον της ίδιας του της τάξης, ζητώντας περισσότερη δικαιοσύνη και ισότητα εν ονόματι της κοινωνικής αλληλεγγύης. Στάχτη στα μάτια. Και σημείο των εκρηκτικών καιρών που ζούμε (όπως μαρτυρούν οι πρόσφατες ταραχές στη Βρετανία). Η κοινωνιολόγος των πλουσίων Μονίκ Πενσόν-Σαρλό, που έγραψε το βιβλίο «Ο πρόεδρος των πλουσίων», δεν τους πιστεύει. Η πρότασή τους να δώσουν το κατιτί τους, λέει, είναι μια απόπειρα για τη νομιμοποίησή τους. Δεν είναι υποχρεωτικό. Και η ελεημοσύνη τους μοιάζει με έκτακτη εισφορά. «Αν ήθελαν πράγματι να κάνουν το καλό, θα πλήρωναν τους φόρους που τους πρέπουν», λέει η κοινωνιολόγος. «Με έναν πολύ απλό τρόπο: να φορολογούνται και αυτοί στην πηγή του εισοδήματος, όπως συμβαίνει και με τους εργαζομένους. Έτσι τα πλούτη τους δεν θα φυγαδεύονταν σε φορολογικούς παραδείσους. Τα μεγάλα πλούτη μοιάζουν με παγόβουνο. Από κάτω, υπάρχει εκατό φορές περισσότερο». Η Πενσόν-Σαρλό περιμένει και άλλες τέτοιες προσφορές αλληλεγγύης, μολονότι δεν πιστεύει καμία. Τις αποδίδει στον φόβο των «βαρβάρων», που όπως δείχνουν οι πρόσφατες ταραχές βρίσκονται ήδη προ των πυλών.
Για καλό...........
........ και για κακό, ο εγκέφαλος και η τσέπη του facebook, ο Πίτερ Τιλ, 43 ετών, ένας από τους πλουσιότερους ανθρώπους στον κόσμο, ξεκινά το προσεχές έτος το πιο φιλόδοξο σχέδιό του: την ίδρυση μιας υπερπόντιας χώρας, εκεί κάπου «στο τέλος της γης και στη γη της αρχής», όπως έγραφε ο ποιητής Λόρενς Φερλινγκέτι. Με μικρές πλωτές πόλεις που θα είναι αγκυροβολημένες 200 μίλια στα ανοιχτά του Σαν Φρανσίσκο και θα μπορούν να φιλοξενήσουν εκατομμύρια «πολίτες» έως το 2050. Και εκεί, σε αυτά τα πλωτά κοινωνικά εργαστήρια, ο Πίτερ Τιλ ελπίζει να βρει επιτέλους την ασφάλεια που δεν βρήκε στον υπόλοιπο κόσμο, εφαρμόζοντας το κοινωνικό πείραμά του: μια κοινωνία ακραιφνώς φιλελεύθερη, χωρίς κοινωνική πρόνοια, χωρίς ελάχιστο εγγυημένο μισθό, χωρίς πολιτική, χωρίς κανόνες και νόμους.
Οι «βάρβαροι»...
... μπορεί μεν να βρίσκονται προ των πυλών, αλλά δεν διαθέτουν ναυτικό ακόμα''.
Φοβούνται πραγματικά οι πλούσιοι;; Τι φοβούνται;; Ποιος δείχνει διαθέσεις να τους βλάψει;; Τους προσέχουν όλοι, τους προστατεύουν, αφού αυτοί κρατούν τα ηνία της κάθε κοινωνίας, και ελέγχουν πολιτικούς και επιβάλλουν τις απόψεις τους.
Κι εμείς;; Απλές μαριονέτες;; Μας κουνούν τα σχοινιά και κάνουμε τις κινήσεις που μας έχουν προστάξει να κάνουμε;;; Φυσικά!!! Δυστυχώς!!,... όσο κι αν θέλουμε να  πιστεύουμε το αντίθετο,  δεν είμαστε κύριοι, όχι μόνο της ζωής μας, μα ούτε καν του εαυτού μας!!! 

 



Οι γυναίκες της δόξας και της τιμής!!

Είναι μικροκαμωμένη, με εύθραυστα δάχτυλα και γκρίζα κατσαρά μαλλιά. Ανοίγει το άλµπουµ με τις ασπρόµαυρες φωτογραφίες και τα κιτρινισµένα αποκόµµατα εφηµερίδων. Σε όλες βλέπεις το ίδιο κορίτσι, με τις κοτσίδες και τον αριθµό «606» στο στήθος. Πέρασαν 36 χρόνια από τότε που η Ζωζώ Χριστοδούλου έσπασε ένα ταµπού. 


Κάθεται με τα γόνατά της ενωµένα. Φοράει ένα πορτοκαλί μπλουζάκι από τους Ολυµπιακούς Αγώνες του 2004 και περιεργάζεται κειµήλια μιας άλλης εποχής: μετάλλια, κύπελλα και τρία φύλλα ελιάς πίσω από μια διάφανη ζελατίνα. «Είναι από το κλαδί ελιάς που μου έδωσαν στην εκκίνηση. Οταν τερµάτισα, απέµειναν αυτά...», λέει.
Το 1974 η Ζωζώ Χριστοδούλου έγινε η πρώτη γυναίκα στην Ελλάδα που έτρεξε στον Μαραθώνιο. Μέχρι τότε οι διοργανωτές των αγώνων δεν θεωρούσαν ότι οι γυναίκες έχουν το σθένος για να καλύψουν μεγάλες αποστάσεις.
Στους Ολυµπιακούς του ‘72 τις άφηναν να τρέχουν μέχρι 1.500 μέτρα.
Στον στίβο επικρατούσε το άβατο για τις γυναίκες έως το 1928.

Στους πρώτους νεώτερους Ολυµπιακούς Αγώνες το 1896, στη σκιά του Σπύρου Λούη ξεδιπλώθηκε η ιστορία της Σταµατίας Ρεβύθη. Η 30χρονη προσπάθησε να τρέξει στον Μαραθώνιο μαζί με τους άνδρες. Οι διοργανωτές τής το απαγόρευσαν. Τελικά διήνυσε τη διαδροµή μόνη της, την εποµένη του αγώνα, σε 5 ώρες και 30 λεπτά, αλλά δεν της επέτρεψαν να τερµατίσει μέσα στο Καλλιµάρµαρο.
Η Ζωζώ Χριστοδούλου αγάπησε το τρέξιµο από μικρή. Αλλά οι απαγορεύσεις και οι περιορισµοί δεν την προίκισαν με φιλοδοξίες για πολλά χιλιόµετρα. Το 1968 παρουσιάστηκε στον προπονητή Ηλία Αντζουλάτο ως αθλήτρια των 100 και 200 μέτρων. «Είδα όµως ότι ήταν μικρόσωμη και αργή και την έβαλα στις μεγάλες αποστάσεις», θυµάται ο κ. Αντζουλάτος.
Η αθλήτρια και ο προπονητής της έµαθαν από τις εφηµερίδες το 1974 ότι για πρώτη φορά θα έτρεχαν στον Μαραθώνιο της Αθήνας γυναίκες. Συνολικά 44, όλες από το εξωτερικό. «Τρίτη το έµαθα, Σάββατο έτρεξα», λέει η κ. Χριστοδούλου. Είχε ζητήσει από τους διοργανωτές να της επιτρέψουν να συµµετάσχει, αλλά χρειαζόταν να προσκοµίσει χαρτί γιατρού. Οταν οι γιατροί τη ρωτούσαν αν είχε κάνει προετοιµασία, απαντούσε αρνητικά. «Μου έλεγε ότι δεν μπορούσε να πει ψέµατα. Είχε μια μοναδική ευκαιρία και η ειλικρίνεια θα την κατέστρεφε», λέει ο κ. Αντζουλάτος. Τελικά ο καρδιολόγος Εµµανουήλ Χριστοδουλάκης έδωσε τη συγκατάθεσή του και η 23χρονη τότε αθλήτρια βρέθηκε στην αφετηρία.
«Πήγαινα με σκοπό να τερµατίσω. Πολλοί νόµιζαν πως ήθελα να αποδείξω ότι οι γυναίκες μπορούν. Αλλά εµένα δε με ενδιέφερε αυτό. Ηθελα να τρέξω», λέει η κ. Χριστοδούλου.
Ολοκλήρωσε τότε την προσπάθειά της σε 5 ώρες και ένα λεπτό. Τερµάτισε έκτη ανάµεσα στις γυναίκες και πέρασε κοντά στους 200 άνδρες. «Να σου πω πού κουράστηκα; Εδώ, στο στόµα», λέει. «Γιατί σε όλη τη διαδροµή ο κόσµος έλεγε:

“Η Ελληνίδα είσαι; Πρώτη θα βγεις!” και κουράστηκα στο στόµα από το να χαµογελάω...». 





http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=1&artid=4600343

Τρίτη 8 Νοεμβρίου 2011

Αποφθέγματα αισιοδοξίας!

  • Αισιοδοξία
- Σάμιουελ Τζόνσον
«Η συνήθεια να βλέπουμε την καλύτερη πλευρά κάθε γεγονότος έχει περισσότερη αξία από το να έχουμε χίλιες λίρες εισόδημα το χρόνο.» 

- Τόμας Κάμπελ
«Ο αισιόδοξος διακηρύσσει πως ζούμε με τις καλύτερες δυνατότητες που υπάρχουν στον κόσμο και ο απαισιόδοξος φοβάται μήπως αυτό είναι αλήθεια.» 

- Κάρολος Ντίκενς
«Σε λίγο το καθετί ξαναγεννιέται.»

- Νικολό Μακιαβέλι
«Είναι συνηθισμένο ελάττωμα στους ανθρώπους να μην ανησυχούν για την ενδεχόμενη τρικυμία, όταν επικρατεί νηνεμία.» 

- Βολτέρος
«Η αισιοδοξία είναι τρέλα, που θέλει να βλέπουμε το καθετί σωστό, κι όταν ακόμα είναι λάθος.» 

- Θεόκριτος
«Πρέπει να έχετε θάρρος, γιατί το αύριο ίσως είναι καλύτερο.»

Κυριακή 6 Νοεμβρίου 2011

11 ΠΥΛΗ.

''Ώρα μηδέν '' για τη χώρα;;; Μην απογοητεύεστε! Η Ελλάδα ''ποτέ δεν πεθαίνει''!!!!!!!!!!! Έχουμε 6 μέρες ακόμη...κάτι θα συμβεί. 
11/11/'11 θα έχουμε  σε λίγες μέρες από σήμερα....και είναι σημαντική ημερομηνία για όσους......................έχουν το εσωτερικό φως μέσα τους! Μπορεί λοιπόν να τη γλυτώσουμε!!!!!!!!!!
   





Κατά τη μεταφυσική ερμηνεία, το 11:11 είναι ένα "καμπανάκι" εσωτερικής αφύπνισης που μπορεί να συμβαίνει εντελώς τυχαία, αλλά να επηρεάζει καθοριστικά την πνευματική πορεία του ανθρώπου! Λαμβάνοντας ως δεδομένο πως το 11:11 βρίσκεται ήδη στην κυτταρική μας μνήμη πριν ακόμη γεννηθούμε, οι υποστηρικτές αυτής της θεωρίας λένε πως κάθε φορά συναντάμε το 11:11 αυτά τα κύτταρα μνήμης διεγείρονται. Από κάποια χρονική στιγμή και μετά, το άτομο που βιώνει το φαινόμενο, αισθάνεται σαν να έρχεται αντιμέτωπο με μία "ξεχασμένη ανάμνηση"! "Είναι ένα πολύ καλό σημάδι, πως βρισκόμαστε στον σωστό δρόμο πνευματικής αφύπνισης" προσθέτουν!
Εγώ πάντως κοιμάμαι τον ύπνο του αδίκου μια και δεν μου διεγείρει καμιά ανάμνηση  αυτό το 11:11!
Τέλος πάντων με μένα θα ασχοληθούμε; 
Το γεγονός είναι σημαντικό για όσους πιστεύουν σ' αυτά....
 Εκατομμύρια άνθρωποι σε όλον τον κόσμο υποστηρίζουν πως σε καθημερινή βάση έρχονται αντιμέτωποι με το "φαινόμενο 11:11", δηλαδή κοιτούν τα ρολόγια τους, ή κάποια ηλεκτρονική συσκευή που δείχνει την ώρα ακριβώς στις 11:11, θαρρείς και κάποιος έχει ρυθμίσει το "εσωτερικό τους ρολόι" να κάνουν κάτι τέτοιο. Άλλοι βλέπουν τον αριθμό να επαναλαμβάνεται συνεχώς μπροστά τους σε πινακίδες αυτοκινήτων προϊόντα, αποδείξεις λογαριασμών κλπ.


Η κοινή λογική λέει πως πρόκειται για σύμπτωση στην οποία δίνουμε ιδιαίτερη σημασία ακριβώς γιατί κάποιος μας το επισήμανε! "Με την ίδια λογική καθημερινά μπορεί να κοιτάξουμε το ρολόι μας και να είναι 11:12 αλλά αυτό δεν θα το καταγράψει το μυαλό μας", λένε!


  Κι όμως, εκείνοι που ζουν το φαινόμενο 11:11, επιμένουν πως η συχνότητά του είναι τέτοια που αποκλείει την πιθανότητα του τυχαίου γεγονότος. Η μεταφυσική εξήγηση του φαινομένου, είναι δύσκολο να γίνει αντιληπτή σε ανθρώπους που δεν έχουν ασχοληθεί με τέτοια θέματα.


Άρα, σε 6 μέρες κάτι θα γίνει....καλό ή κακό δεν ξέρω, που θα πάρει τα φώτα της δημοσιότητας από μας. Και έτσι μπορούμε να ''φαγωθούμε'' μεταξύ μας άνετα! Χωρίς υποκριτικές συμπεριφορές και φράσεις  του τύπου'' για το καλό της πατρίδας, για την ασφάλεια των πολιτών, για να σώσουμε το Έθνος.....ψιτ, θα πούμε τότε, δεν σας ακούει κανείς!!!!!!!
Οπότε βγάλτε τα ξίφη!!!!!!!!!!!!!!!Οι καρέκλες σας καλούν!!!!!!!!!
Τότε λοιπόν η κοινή γνώμη θα είναι στραμμένη στο σημαντικό που θα συμβεί στη γη, και  θα ''αποκαλυφθεί'' στην ανθρωπότητα  ο τρόπος ώστε να καταφέρει να πραγματοποιήσει το καθοριστικό "άλμα συνείδησης" το 2012!!!!!!!!!!!!!!!!
Ή κατά άλλους, θα γίνει κάτι  που θα είναι η αρχή ριζικών αλλαγών για τον πλανήτη και το μέλλον του! 
Να πω την μαύρη μου αλήθεια αυτές οι ριζικές αλλαγές έχουν έλθει νωρίτερα....τις ζούμε ήδη....αλλά μήπως δεν είναι αυτές;;;

http://trcares.com/wp-content/uploads/2011/10/11-11-11-300x200.jpg


Οι εργάτες του φωτός πάντως εργάζονται εδώ και χρόνια πυρετωδώς!!!!!
 Οι ίδιοι υποστηρίζουν πως πρόκειται για κάποιες " φωτισμένες ψυχές με ιδιαίτερες ικανότητες, που κατά καιρούς ενσαρκώνονται στη Γη, με σκοπό να βοηθήσουν την ανθρωπότητα να ξεπεράσει τους φόβους της και να βαδίσει σε μια νέα εποχή"! Το 11:11 είναι ο τρόπος μέσα από τον οποίο καταφέρνουν να συγκεντρώνουν "φως" και αποστολή τους να κρατήσουν όσο το δυνατόν περισσότερο "φως" στον πλανήτη Γη! 

 


  Κατά μία θεωρία τις 11/01/1991, εκατοντάδες "εργάτες του φωτός" μαζί με χιλιάδες "φωτισμένους ανθρώπους" ξεκίνησαν ένα δύσκολο και χρονοβόρο πείραμα: την προσπάθεια να "ξεκλειδώσουν" και να ενεργοποιήσουν την πρώτη από τις 11 Πύλες, όπως τις αποκαλούν! Η προσπάθειά τους συνεχίστηκε και τα επόμενα χρόνια με την ομάδα να επιχειρεί να κάνει κάτι ανάλογο κάθε 3 ή 4 έτη με την 2η, 3η, 4η κλπ "Πύλη".
 Η προκαθορισμένη διάρκεια του πειράματός τους ήταν 20 χρόνια! Ξεκίνησε το 1992 και θα ολοκληρωθεί στις 11 Νοεμβρίου 2011, δηλαδή στις 11/11/11! Αυτό που δεν διευκρινίζεται είναι τι θα συμβεί με την "ενεργοποίηση της 11ης Πύλης" είτε αυτή πετύχει, είτε όχι!
Χρειαζόμαστε φως....επειγόντως φως πνευματικό....φως να μας αφυπνίσει ως πολίτες και να δούμε ολοκάθαρα πού βαδίζουμε...



Φυσικά υπάρχουν και εκείνοι  που υποστηρίζουν ότι δεν θα συμβεί απολύτως τίποτε.....Ένα θα τους πω: μην απογοητεύεστε.Δεν θα ναι τα πράγματα ανιαρά.  Ξέρουμε ως χώρα να κρατάμε το ενδιαφέρον του κόσμου ολόκληρου...... η Ελλάδα δεν έσβησε από το χάρτη οπότε όλα τα φώτα στην ''πίστα''! Ήδη χορεύουμε κάτω από τους ήχους τροϊκανής μουσικής.....ως τις  11 ίσως χορέψουμε και άλλους χορούς. Τα όργανα έχουν ξεκινήσει το ζέσταμα!!!!!!!!!!!!!!!!
Τώρα βέβαια αυτές οι πύλες με προβληματίζουν.....Μπορεί να θεωρούν ''φωτισμένα μυαλά  '' τα δικά τους οι της ΕΕ και να ανοίξουν τη  δική τους πύλη εξόδου για μας...Λέτε;;;;;;;;;

Σκέψεις για το μέλλον μας εφ΄οσον οι πολιτικές εξελήξεις τρέχουν...και το μέλλον μας αβέβαιο...

Πάμε για εκλογές;;; Όπως φαίνεται εκεί θα καταλήξουν οι εξελίξεις που τρέχουν........
Είναι γεγονός ότι το δημοψήφισμα αιφνιδίασε τους πάντες. Τις αντιδράσεις τις γνωρίζουμε όλοι....Όμως το δημοψήφισμα είναι εργαλείο της άμεσης δημοκρατίας.
Θα έπρεπε να ήταν επιβεβλημένο στη χώρα μας, στη χώρα που γέννησε τη δημοκρατία. Και το αποτέλεσμά του να είναι δεσμευτικό και σεβαστό από το σύνολο και του πολιτικού κόσμου και του λαού. Αυτό είναι δημοκρατία.
Ήρθε αργά, λένε οι ενάντιοι. Θα προκαλέσει μεγάλα προβλήματα στη χώρα λένε οι πολιτικοί που χαρακτηρίζουν την ανακοίνωση του ως ανεύθυνη πράξη και επικίνδυνη.
Η ουσία είναι μία: οι πολιτικοί μας που ψηφίζουμε για να διαχειρίζονται τις τύχες μας δεν μας εμπιστεύονται! Δεν εμπιστεύονται την κρίση μας, για προβλήματα σοβαρά που αντιμετωπίζει η χώρα. Εγώ έτσι το εκλαμβάνω. Μήπως είμαστε ανώριμοι;; Παρασυρμένοι;;; Παραπληροφορημένοι;;;
Διάβασα και άκουσα πολλά. 
Πολλά με προβλημάτισαν, άλλα με έκαναν να γελάσω και ας βρισκόμαστε σε δύσκολη στιγμή. 
Μήπως όμως έχουν δίκιο όσοι πιστεύουν ότι είναι ένα επικίνδυνο ρίσκο;;; Ότι μπορεί να κινδυνέψει η θέση της χώρας στην ΕΕ;;;
Η αλήθεια είναι ότι πολλοί μιλούν  για έξοδο από την ΕΕ και επαναφορά της δραχμής. Κατά τη γνώμη μου είναι ουτοπικό να λέμε ότι θα είμαστε καλύτερα με τη δραχμή, μακριά από την ΕΕ.
Και εξηγώ: Θα περάσουμε δύσκολα στην αρχή όταν θα επαναφέρουμε ως νόμισμά μας τη δραχμή, αλλά δεν είναι μόνον η αρχή. Πώς θα τα βγάλει η χώρα πέρα μέσα σε ένα παγκοσμιοποιημένο οικονομικά περιβάλλον που θέλει ισχυρά νομίσματα για να υπάρχει η βάση για ισχυρή οικονομία;;
Και τι θα γίνει με το χρέος που θα πρέπει να πληρωθεί όχι σε δραχμές φυσικά;;;;;;;;Να το διαγράψουμε είναι η θέση κάποιων.           

 



el1e.gif (8344 bytes)
Δηλαδή, αν κατάλαβα καλά, δανειστήκαμε ωραία και καλά μερικά δισ, τα κατασπαταλήσαμε και θα πούμε ''όχι κύριοι δεν σας χρωστάμε τίποτε. Γιατί έτσι θέλουμε και έτσι αποφασίζουμε''!  Και οι δανειστές μας θα δεχθούν την απόφασή μας να χάσ

Flag of Europe.svg1e.gif (4503 bytes)ουν πολλά, να καταρρεύσουν οι τράπεζές τους, να δεχθούν μεγάλο πλήγμα οι χώρες τους και θα μας αφήσουν ήσυχους!
Δεν ξέρω πώς να το χαρακτηρίσω αυτό...όνειρο θερινής νυκτός;;; παιδιάστικη ανωριμότητα;;;;;παπαγάλισμα άλλων που δεν λένε τις επιπτώσεις;;;
Από ότι ξέρω ως χώρα, εισάγουμε τα περισσότερα από αυτά που καταναλώνουμε  Πρώτες ύλες, μηχανήματα, είδη διατροφής κλπ...από πού θα τα εισάγουμε μετά την έξοδό μας από την ΕΕ;;; Γιατί δεν πιστεύω να θεωρεί κανείς ότι θα συνεχίσουμε να έχουμε εμπορικές συναλλαγές μετά από την έξοδό μας από την ΕΕ.....και όταν θα έχουμε καταφέρει μεγάλο πλήγμα στις ευρωπαϊκές χώρες...
Και να μην ξεχνάμε τα θέματα της εξωτερικής μας πολιτικής που είναι ανοικτά.
Χωρίς συμμάχους ή ''συμμάχους'' έστω, καμιά χώρα δεν στέκει. Πόσο μάλλον μια μικρή αδύναμη χώρα.
Πολλά ακούγονται και για πραξικοπήματα, πολλοί νοσταλγοί της Χούντας ''ξύπνησαν '' και ονειρεύονται '' εθνοσωτήρες'' !!!!!!!!!!!!!!!!!Αν είναι δυνατόν!!!!!!!! 




 
Να αποκτήσουμε την ανεξαρτησία μας, υποστηρίζουν κάποιοι. Εκτός ΕΕ, με τη δραχμούλα μας θα είμαστε ανεξάρτητοι και ελεύθεροι............Για να δούμε...πότε ακριβώς στην ιστορία μας-- θυμίστε μου σας παρακαλώ--ήμασταν ανεξάρτητοι;; Ποια χώρα είναι σήμερα ανεξάρτητη, ελεύθερη χωρίς δεσμεύσεις και έλεγχο;;;;;;;
Αν η εποπτεία της Τρόικα μας καταργεί την εθνική μας ανεξαρτησία, ας προσέχαμε όταν δανειζόμασταν κατά κόρον. Εμένα πάντως η τράπεζα κρατά τα συμβόλαια του σπιτιού μου μέχρι να αποπληρώσω το δάνειο.....έτσι δε γίνεται;;; 






Ας προσέχαμε ποιους ψηφίζαμε, ας ελέγχαμε πού σπαταλούσαμε τόσα χρήματα...τώρα είναι αργά!!!!!!!
Το ''πριν τις εκλογές'' με βρίσκει με ανέργους στην οικογένεια, με μειωμένο εισόδημα, με ανασφάλεια και φόβο.
Το ''μετά τις εκλογές'' για μένα θα είναι συνέχιση της λιτότητας, της ανασφάλειας και του φόβου. Με όποια κυβέρνηση....ας ελπίσουμε να μη ζήσουμε το χάος!
Ένα όμως μου προκαλεί απορία: με το δημοψήφισμα σύσσωμη η αντιπολίτευση αντέδρασε, ζητάει εκλογές...Είναι καιρός να φύγει η κυβέρνηση, είπαν. Να φύγει λέω και εγώ, μόνο που δεν ξέρω ποιος θα είναι καλό να έρθει. Η απορία μου όμως έγκειται στο γεγονός ότι όσο μας ''ξεζούμιζε'' η κυβέρνηση, εμάς τους απλούς πολίτες, τους μισθωτούς και συνταξιούχο
υς, εκτός από κάποιες διαμαρτυρίες και διαφωνίες δεν αποφάσισε κανείς  να ρίξει την κυβέρνηση. Και τρόποι υπάρχουν. Η απειλή παραίτησης της ΝΔ, η αποστασιοποίηση από τις αποφάσεις της κυβέρνησης από τους βουλευτές της, είναι μερικοί τρόποι...
Κι όμως τόσο καιρό δεν έγινε κάτι....
Τώρα ενοχλήθηκαν οι τραπεζίτες, οι δικαστικοί, οι λοιποί ''καρχαρίες'' των κλειστών επαγγελμάτων που έφτασε η ώρα τους .....μήπως λέει κάτι αυτό;;;;;;;;;

Ας ελπίσουμε να μην τρέξουν οι εξελίξεις πιο γρήγορα από μας.......
Ας ελπίσουμε ότι θα τις προλάβουμε!!!!!!!!!!
Το θέμα είναι εμείς ως πολίτες ώριμοι και κατασταλαγμένοι, να πάρουμε απόφαση ότι δεν γίνεται ομελέτα χωρίς να σπάσεις αυγό. Δεν είναι κράτος αυτό που έχουμε...Δεν είμαστε παραγωγικοί..........Δεν είναι δυνατόν να φωνάζουμε τώρα που μας ζητάνε τα δανεικά πίσω και να ζητάμε τη ζωή μας όπως ήταν με τα δανεικά.............Είναι ουτοπικό, οξύμωρο και αδιέξοδο!!!!!!
Πρέπει να δείξουμε σε όλους αυτούς που θα ζητήσουν τη ψήφο μας, θεωρώντας μας υπεύθυνους και σοβαρούς πολίτες μόνο πριν τις εκλογές, ότι δεν δεχόμαστε άλλα ψέμματα. Θέλουμε το κράτος που αξίζουμε και όποιος πολιτικός δεν μπορεί να μας το προσφέρει να πάει σπίτι του.
Αλλά και εμείς να δουλέψουμε....Χωρίς προσπάθεια και θυσίες δεν γίνεται τίποτε.......







 

Συνολικές προβολές σελίδας

Ο Καιρός.

....για να δούμε τι θα δούμε στην Τ.V.......

me